گفت و گوی درون شیعی ؛ ضرورتی انکارناپذیر
گفت و گوی درون شیعی ؛ ضرورتی انکارناپذیر
هر انسان آگاه و هوشیاری که که آگاهی بالا و اطلاع واسعی از تاریخ فکر بشر و حوادث و وقایع مرتبط با آن داشته باشد ، به خوبی در می یابد که یکی از اصلی ترین و اساسی ترین دلائل رشد فکری و عقلی بشر در طول قرون متمادی ، گفت و گو و تقابل فکری (و البته به دور از خشونت و افراطی گری) بوده که به تبع آن کتاب ها و مقالات گوناگون تالیف شده و مناظرات و مباحثات مختلفی نیز برگزار شده است تا طرفین ادله ی یکدیگر را بررسی کنند و نقدهای خود را مطرح ساخته و صحت ادعاهای خویش را ثابت کنند.
پیروان ادیان و شرائع الهی نیز با درگذشت پیامبر صاحب آن شریعت دچار اختلاف با یکدیگر شده اند و مکاتب و مذاهب و نحله های متعددی از آنان چه در مسائل عقیدتی و چه در مسائل شریعت و به معنای خاص «فقه» به وجود آمده است که تا زمان ظهور امام زمان (عج) قطعا ادامه خواهد یافت.
مساله اما به اینجا ختم نمی گردد و به پیدایش مکاتب و مذاهب و نحله های متعددی که در تضارب آراء نسبت به یکدیگرند منتهی نمی گردد بلکه حتی هر از گاهی بنا به شرایط زمان و مکان و شرایط فکری مردم جامعه و دلائل متعدد دیگر که شرح آن در این بحث نمی گنجد ، افراد درون یک مذهب نیز با یکدیگر دچار اختلافات فکری می شوند که ممکن است با گذر زمان همان اختلافات موجب پیدایش مکاتب و مناهج جدیدی در آینده گردد.
طبیعتا بهترین روش برخورد با این اختلافات نه سکوت است آن طور که برخی از مصلحت اندیشان - آن هم مصلحت اندیشانی که بقای وضع موجود یا بهبود نسبی آن را فدای اصل دین و شریعت و مذهب می کنند - می پندارند و نه جنجال و برخوردهای خشن و قهر آمیز و خارج از ادب و منطق ! همواره بهترین راه از دید ما «گفت و گوی علمی» است و این گونه می توان هم از بروز اختلافات جدی و حاد جلوگیری کرد و هم می توان با انحرافات و بدعت ها و کج فهمی ها مبارزه کرد و هم می توان از بروز انحرافات فکری به خصوص در بین عوام جلوگیری کرد.
قطعا مطالعه ی تاریخ مذاهب شیعه کمک موثری به اهل تحقیق خواهد کرد تا ضرورت «گفت و گوی درون شیعی» را درک کرده و به اهمیت فراوان آن پی ببرند چرا که اگر در طول تاریخ ، ائمه ی اهل بیت علیهم السلام و اصحاب خاص و مورد تاییدشان مجبور به رعایت تقیه نبودند و شرایط فراهم می بود ، با روشنگری و بیان حقائق ، مانع بروز انحرافات در امت اسلامی می شدند تا امروزه شاهد این چند دستگی و تفرقه در جهان اسلام نباشیم اما شد آن چه شد و با انحراف امت اسلامی از خط امامت و ولایت اهل بیت علیهم السلام و نافرمانی مردم از دستورات خداوند و پیامبر (ص) ، اختلافاتی پدید آمد که تا زمان ظهور امام زمان (عج) عواقب آن دامنگیر امت خواهد بود.
در این بین ، مهم ترین رسالت ما روشنگری و بیان حقائق با استناد به قرآن و کلام اهل بیت علیهم السلام می باشد تا مردم بیش از پیش با حق و حقیقت آشنا شوند و از گزند انحرافات و به خصوص انحرافات درون مذهبی مصون بمانند.
با توجه به ظهور و بروز تفکرات التقاطی و انحرافی و مکاتبی که اصل و اساس آنان ارتباطی به مکتب اهل بیت علیهم السلام ندارد و نشر دعوت های باطل و یا نشر تفکرات مخالف با مکتب اهل بیت و سخنان خداوند و معصومین (چه به عمد و چه به غیر عمد) و تمام کردن تمامی این تفکرات و دعوت ها به نام مکتب اهل بیت و تشیع ، تصمیممان بر آن شد تا با استعانت از الله سبحانه و تعالی به بررسی و نقد علمی تمامی این دعوات و جریان ها بپردازیم و عدم همخوانی آن ها با مکتب اهل بیت علیهم السلام را اثبات کنیم.بدیهی است در این بخش تمرکز ما صرفا بر روی جریانات و تفکرات درون مذهبی (شیعی) خواهد بود.
امیدواریم که مطالبمان در این بخش نیز همچون سایر مطالب مورد توجه شما مخاطبان گرامی قرار گیرد.
مخاطبان محترم می توانند آراء و نظرات خود را از طریق بخش نظرات با ما در میان بگذارند.
* آغاز به کار بخش « گفت و گوی درون شیعی » در وبلاگ «حقانیت شیعه و رد شبهات»
- بخش مذکور در راستای نقد انحرافات و تفکرات التقاطی و یا مخالف قرآن و مکتب اهل بیت که متاسفانه در برخی جریانات شیعی مشاهده می شود و همچنین معرفی و تبیین قرائت صحیح و اصیل از تفکر دینی و شیعی در تاریخ فوق شروع به کار کرد.
معلم