حقانیت شیعه و رد شبهات

اظهارات عجیب و مخالفِ مذهب و حقیقتِ شیخ محمد آصف محسنی در مورد استحباب لعن و زیارت عاشورا به بهانه ی وحدت شیعه و اهل تسنن!

یکی از افرادی که به خصوص در سال های اخیر عَلَم پاکسازی و تنقیه ی موروث روائی شیعه را بلند کرده و ادعاهای بعضا گزاف و بعضا شاذی را در بخش های مختلفی از علوم اسلامی مطرح کرده و بسیاری از عقائد مسلم مکتب اهل بیت را با بهانه هایی همچون خرافه بودن یا غیر مستند بودن و مانند آن مردود می داند ، شیخ محمد آصف محسنی می باشد که البته نقد علمی برخی ادعاها و افکار ایشان از امور بسیار ضروری و لازم می باشد.

شیخ محمد آصف محسنی در سخنانی عجیب در مصاحبه با یکی از مجموعه های منسوب به تشیع،اظهارات عجیبی در مورد «استحباب لعن» و «سند زیارت عاشوراء» و «لعن های زیارت عاشوراء» به بهانه ی «ایجاد تقریب مذاهب اسلامی» کرده است.

سؤال: اگر باید تعرضی نکنیم، با این لعنی که در زیارت عاشورا و جاهای دیگر هست، چه کار کنیم؟

پاسخ: لعن در تمام کتب فقهی شیعه، به استثنای کتب لعانی که داریم، در حق کسی وارد نشده، من ندیدم که لعن از مستحبات شیعه باشد، این شما و این توضیح المسائل ها.زیارت عاشورا سند ندارد، ما که نمی توانیم چون فلان زیارت مشهور شده و مقدس ها می خوانند، بیاییم این را جزء آیات قرآن یا احادیث مسلم به شمار بیاوریم.اهل تحقیق می گویند این لعن های مذکور در زیارت عاشورا در دوره ی صفویه زیاد شده، در مصباح صغیر شیخ طوسی رحمه الله وجود ندارد، در کامل الزیاراتی که مرحوم امینی آن را تصحیح کرده، وجود ندارد.

آصف محسنی،محمد،تقریب مذاهب از نظر تا عمل،ص 80،ناشر: نشر ادیان،نوبت چاپ: دوم،1387 ش.

الف) ادعای شیخ محمد آصف محسنی مبنی بر عدم ورود لعن به جز در کتب لعان کاملا نادرست و مخالف روایات فراوانی است که در حق افراد مختلفی وارد شده است.

به راستی طرح چنین ادعاهایی به بهانه ی ایجاد وحدت، نه تنها خدمت به وحدت نیست که موجب ایجاد بدینی از سوی شیعه و اهل تسنن نسبت به چنین افرادی می گردد.

ب) ادعای شیخ محمد آصف محسنی مبنی بر عدم استحباب لعن نیز از ادعاهای عجیب و غریب است! عجیب آن که وی انتظار دارد چنین مساله ای در رساله های توضیح المسائل طرح شده باشد! حال آن که رساله های عملیه در بر دارنده ی بخش خاصی از مسائل فقهی می باشد و تنها در برخی کتب استفتاء بنا به سوالات طرح شده ممکن است از لعن نیز سخنی موجود باشد.

ج) از آن جا که شیخ محمد آصف محسنی منکر استحباب لعن از دید شیعه ی امامیه می باشد، ما یک نمونه از استدلال های فراوان علماء و محققین در مورد استحباب لعن را در اینجا به نقل از سایت آیت الله شیخ محمد جواد فاضل لنکرانی می آوریم:

از بحث‌هایی که لازم است در اینجا به آن اشارة اجمالی شود، این است که لعن از نظر فقهی چه حکمی دارد؟

ظاهر آن است که بر حسب ادلّة فقهی می‌توان گفت لعن صادر از انسان نسبت به دشمنان دین به عنوان یک عمل مستحب و ارزشمند است و برای اثبات این مطلب می‌توان به این ادلّه استدلال نمود:

الف: استدلال به عمومات ادلّة رجحان دعا؛ زیرا، لعن از مصادیق دعا و درخواست از خداوند است، و لعن دعا بر ضرر دیگری و دور ساختن شخص از رحمت خداوند است؛ بنا براین، مشمول ادلة دالّه بر رجحان‌دعامی‌شودونمی‌توان گفت این ادلّه از مورد لعن انصراف دارد.

ب: لعن از مصادیق تبرّی است و تبرّی از دشمنان خدا و دشمنان رسول خدا(صلی الله علیه وآله) به طور مسلّم رجحان و بلکه در برخی موارد وجوب و لزوم دارد.

بله، می‌توان گفت تبرّی در صورت لزوم در دایرة قلب است و چنانچه آدمی در دل تبرّی بجوید، کافی است؛ ولی لعن متقوّم به اظهار به زبان و الفاظ است و این دلیل وجوب و یا رجحان این مرحله از تبرّی که اظهار زبانی است را اثبات نمی‌کند.

ج: لعن یک نوع انزجار از ظلم است و اگر ما به دلیل دوم توجه نکرده و مسألة تبرّی را عنوان نکنیم، مجرد این معنی که لعن یک نحو مخالفت با ظالم و انزجار از او است، برای عدم تردید در حکم به رجحان لعن دشمنان دین کافی است.

د: می‌دانیم رفتار و کردار پیامبر اکرم(ص) و سایر معصومین(علیهم السلام) حجّت است و می‌توان از فعل آنان به صورت مطلق بر جواز به معنی اعمّ، استدلال کرد؛ لکن در موارد خاص با توجه به موضوع و قرائن موجود، می‌توان نوع خاصی از انواع سه‌گانة جواز را به اثبات رساند. و در مورد بحث، با توجه به موضوع حکم، می‌توان گفت: اگر از قرائن، وجوب هم قابل اثبات نباشد، حدّاقل مطلق رجحان ثابت است.

هـ : بعید نیست که بتوان گفت لعین و دور از رحمت خداوند بودن از صفات بارز شیطان است و چیزی که مناسب با اوصاف شیطانی است، اظهار به آن به هر نحوی رجحان دارد؛ چرا که این اظهار، در واقع مخالفت با شیطان و هر عمل شیطانی است.

و: از برخی آیات شریفه قرآن، چه ‌بسا بتوان وجوب لعن را استفاده کرد. می‌توان گفت آیة شریفة (أُولئِکَ یَلْعَنُهُمُ اللهُ وَیَلْعَنُهُمُ اللاَّعِنُونَ) جملة خبری است و در مقام امر و انشاء ظهور در وجوب دارد، یعنی بر همة لعنت کنندگان، لعنت چنین افرادی واجب است.

http://fazellankarani.com/persian/introduction/20799

د) شیخ محمد آصف محسنی مدعی شده است که زیارت عاشوراء سند ندارد! این در حالیست که علماء در مورد اسانید زیارت عاشوراء و اثبات اعتبار آن کتاب هم نوشته اند! (زیارت عاشوراء دست کم سه سند دارد که هر کدام با طُرُق مخصوص به خود نقل شده اند)

هـ) ادعای بعدی شیخ محمد آصف محسنی - که بسیار عجیب نیز می باشد - آن است که محققان می گویند لعن های زیارت عاشوراء در دوره ی صفویه اضافه شده است!

این ادعا در حالی مطرح شده است که اختلاف تنها در مورد یکی از فقرات خاص زیارت عاشوراء رخ داده و نه در مورد تمامی لعن های زیارت عاشوراء که در اثبات صحت این فقره نیز کتاب ها و مقالات متعددی نوشته شده است که از دید ما کامل ترین و مفصل ترین کتاب، کتاب ارزشمند «المداخلات الکاملة فی ردّ مدّعی التزویر على زیارة عاشوراء المتداولة» می باشد.

ضمنا فقره ی مورد اختلاف در نسخ قدیمی و در قرون متقدم نقل شده و علماء نیز با ادله ی متقن از آن دفاع کرده و به شبهات مطرح شده حول آن پاسخ داده اند.جای تعجب است که چگونه شیخ محمد آصف محسنی خلاف واقع سخن گفته و آن را به محققان نسبت می دهد!