حقانیت شیعه و رد شبهات

سلسله سرقت های علمی سید کمال حیدری در کتاب «اللباب فی تفسیر الکتاب» [1]

در مطالب قبلی مقدمات مهمی را در باب ضرورت نقد افکار و آراء و روش «سید کمال حیدری» و همچنین «سرقت علمی» نوشتیم که مطالعه ی این دومطلب قبل از مطالعه ی مطلب پیش روی شما مخاطبان گرامی بسیار ضروری است :

چرا نقد «سید کمال حیدری» ؟!


مقدمه ای بر سرقت های علمی «سید کمال حیدری»


در این مطلب همانطور که از عنوان مشخص است ، قصد داریم تا به یکی از سرقت های علمی پرشمار «سید کمال حیدری» در کتاب «اللباب فی تفسیر الکتاب» اشاره کنیم.

سید کمال حیدری در صفحه ی 40 از این کتاب در تعریف عقل می نویسد :

العقل قوّة یتهیّأ بها إدراک العلوم النظریّة، وکأنّه نورٌ یُقذف فى القلب، به یستعدّ لإدراک الأشیاء، فإنّ الغافل عن العلوم والنائم یسمّیان عاقلین باعتبار وجود هذه القوّة مع فقدْ العلوم. وکما أنّ الحیاة بها یتهیّأ الجسم للحرکات الاختیاریّة والإدراکات الحسّیة، فکذلک العقل به یتهیّأ بعض الحیوانات للعلوم النظریّة. ویمکن تشبیه ذلک بالمرآة التى تفارق غیرها من الأجسام فى حکایة الصور والألوان، لصفة اختصّت بها وهى الصقالة.

الحیدری،کمال، اللباب فی تفسیر الکتاب - الجزء الأول (سورة الحمد)، ص 40، الناشر : دار فراقد، الطبعة : الأولى، 1431 هـ - 2010 م.

فقط کافیست سرچ ساده ای در مکتبه های آنلاین یا نرم افزارهایی همچون مکتبه ی شامله و مکتبه ی اهل بیت داشته باشید تا دریابید که این عبارات و جملات و حتی مثالی که سید کمال حیدری بدان اشاره کرده، سرقت علمی از کتاب ابو حامد غزالی (عالم اهل سنت) و تعریف حارث محاسبی از عقل می باشد!

وهو الذی أراده الحارث بن أسد المحاسبی حیث قال فی حد العقل إنه غریزة یتهیأ بها إدراک العلوم النظریة وکأنه نور یقذف فی القلب به یستعد لإدراک الأشیاء ولم ینصف من أنکر هذا ورد العقل إلى مجرد العلوم الضروریة فإن الغافل عن العلوم والنائم یسمیان عاقلین باعتبار وجود هذه الغریزة فیهما مع فقد العلوم وکما أن الحیاة غریزة بها یتهیأ الجسم للحرکات الاختیاریة والإدراکات الحسیة فکذلک العقل غریزة بها تتهیأ بعض الحیوانات للعلوم النظریة ..... وهو کالمرآة التی تفارق غیرها من الأجسام فی حکایة الصور والألوان بصفة اختصت بها وهی الصقالة .....

الغزالی، محمد بن محمد ابوحامد (المتوفى 505 هـ)، إحیاء علوم الدین،ج1، ص 145، الناشر : دار الشعب.

ملاحظه می فرمایید که هم تعریف و هم حتی مثالی که نقل شده تماما سرقت از کتاب غزالی و تعریف حارث محاسبی از عقل می باشد! اما همه ی این موارد در کتاب سید کمال حیدری به خود وی نسبت داده شده و ارجاع داده نشده است!

به راستی چنین رفتاری با تقوا و اخلاق سازگاری دارد ؟!