سعد الحمید (عالم سلفی) : ابن مسعود معوذتین را جزو قرآن نمی دانست !
سعد الحمید (عالم سلفی) : ابن مسعود معوذتین را جزو قرآن نمی دانست !
یکی از مواردی که مخالفین شیعه با شدت و اصرار خاصی آن را در مباحث خود مطرح می کنند ، اعتقاد مذهب شیعه به تحریف قرآن می باشد. جدای از نادرست بودن چنین ادعایی، مخالفین شیعه هرگز به این مساله دقت نمی کنند که اولین معتقدین به تحریف قرآن برخی از صحابه بوده اند و یکی از این صحابه، عبد الله بن مسعود می باشد.
سعد بن عبد الله الحمید – عالم سرشناس سلفی و استاد دانشگاه ملک سعود عربستان سعودی – در برنامه ی تلویزیونی «فاسئلوا اهل الذکر» در شبکه ی وهابی «وصال» در این زمینه اعتراف صریحی کرده است که ابتدا متن آن را با یکدیگر خوانده و سپس کلیپ را خواهیم دید.
المتصل : السلام علیکم أخی
المقدم : وعلیکم السلام ورحمة الله وبرکاته.تفضل
المتصل : أخی، سمعت أحد الرافضة یقول أن فی البخاری ورد حدیث یقول فیه عبد الله بن مسعود أن المعوذتین لیستا من القرآن، هل هذا صحیح ؟
سعد الحمید : طیب ، الجواب یا أخی الکریم نعم ورد عن ابن مسعود – رضی الله تعالى عنه – أنه أنکر أن تکون المعوذتان من القرآن ویرى أنهما تعویذة یعنی رقیة مثل بسم الله الذی لا یضر مع اسمه شیء فی الأرض ولا فی السماء، أعیذک بکلمات الله التامة من کل شیطان وهامة ومن کل عین لامة. یعنی مثل هذه الأدعیة ابن مسعود کان یرى أن المعوذتین هکذا. لماذا ؟ لأن هناک أمرا سبقا تکلمنا عنه فی بعض الحلقات المتقدمة وهو أن الصحابة رضی الله تعالى عنهم بشر کبقیة البشر. من الصحابة من زنى ،من الصحابة من سرق، من الصحابة من أخطأ فی فهمه مثل عدی بن حاتم رضی الله تعالى عنه حینما کان یضع خیطا أسود وخیطا أبیض تحت وسادته ویظن أن هذا هو الذی قصد الله جل وعلا بقوله « حَتَّى یَتَبَیَّنَ لَکُمُ الْخَیْطُ الْأَبْیَضُ مِنَ الْخَیْطِ الْأَسْوَدِ مِنَ الْفَجْرِ» وهلم جرا.من الصحابة من ظن أن شرب الخمر لا یحرم اذا کان الإنسان مؤمنا ویعمل الصالحات وهلم جرا. فهناک أفهام کثیرة یعنی تختلف من صحابی إلى آخر.لماذا ؟ لأنهم بشر کبقیة البشر. ولکن یأتی التصحیح بعد ذلک. ثم إن مجموع الصحابة رضی الله تعالى عنهم فی فقههم وما ذهبوا إلیه یفسر بعضه بعضا ویکمل بعضه بعضا.فهذا الصحابی مادام رأى أن المعوذتین لیستا من القرآن فهناک صحابة آخرون رأوا أن هذا من القرآن وحصل الإجماع على هذا.فصار قول إبن مسعود هنا شاذا لا یتابع علیه ولکنه معذور فی هذه لأنه رضی الله تعالى عنه ما علم أن هاتین المعوذتین من القرآن.ما سمع هذا من النبی صلى الله علیه وسلم على أنه قرآن فهو معذور فی هذا.لکن بقیة الصحابة علموا هذا وصار إجماعهم حجة ثم استقر الأمر من قبل الأمة على هذا ورأوا أن ما ذهب إلیه ابن مسعود لا یتابع علیه والله تعالى أعلم.
المقدم : شیخنا، بعد کلام الأستاذ مراد هل هذا الکلام – کلام ابن مسعود – فی البخاری ولا فی غیره من کتب السنة أن المعوذتین لیستا من القرآن ؟
سعد الحمید : حقیقة أنا یعنی لست متأکدا أنه فی البخاری ولکنه مروی فی بعض کتب السنة ومن جملتها کتاب إبن أبی داود کتاب المصاحف یعنی وأورد له طرقا.
برنامج فاسئلوا أهل الذکر بتاریخ 2017-02-24 (06/۱۲/95) على قناة وصال
https://www.youtube.com/watch?v=pAI_0fsN8Bo
https://www.youtube.com/watch?v=01V8wdkMdjQ
(طرح سوال در دقیقه ی 30 و ثانیه ی 35 از لینک اول و پاسخ در دقیقه ی 2 و ثانیه ی 18 از لینک دوم)
مشاهده ی کلیپ با زیرنویس در آپارات :
http://www.aparat.com/v/fIdtc
ترجمه :
بیننده : برادرم سلام
مجری : وعلیکم السلام ورحمة الله.بفرمایید.
بیننده : برادرم، شنیدم که یکی از روافض می گفت در صحیح بخاری حدیثی آمده است که در آن عبد الله بن مسعود می گوید که معوذتین (سوره ی ناس و فلق) جزو قرآن نیستند.آیا این صحیح است ؟
سعد الحمید (عالم و شیخ سلفی) : بسیار خب برادر بزرگوارم، جواب این است که بله از ابن مسعود وارد شده است که انکار کرده است که معوذتین (سوره ی ناس و فلق) جزو قرآن باشد و او معتقد بوده است که این دو سوره تعویذ هستند.مانند « بسم الله الذی لا یضر مع اسمه شیء فی الأرض ولا فی السماء، أعیذک بکلمات الله التامة من کل شیطان وهامة ومن کل عین لامة» یعنی مانند این دعاها یعنی ابن مسعود اعتقاد داشته است که معوذتین هم همینگونه هستند. چرا ؟ چون که این جا مساله ای هست که ما قبلا در مورد آن در برنامه های گذشته صحبت کرده ایم و آن هم این است که صحابه انسان هایی مانند سایر انسان ها هستند.بعضی از صحابه زنا کردند و بعضی از آن ها دزدی کردند و بعضی از صحابه در فهمشان دچار خطا شدند مانند عدی بن حاتم زمانی که یک نخ سیاه و یک نخ سفید زیر بالش خود می گذاشت و گمان می کرد که این همان منظور خداوند در آیه ی «حَتَّى یَتَبَیَّنَ لَکُمُ الْخَیْطُ الْأَبْیَضُ مِنَ الْخَیْطِ الْأَسْوَدِ مِنَ الْفَجْرِ» تا آخرش می باشد.بعضی از صحابه گمان می کردند که اگر انسان مومن باشد و عمل صالح انجام بدهد، شرب خمر حرام نیست.بنا بر این فهم و درک های مختلفی وجود دارد و از یک صحابی به صحابی دیگر متفاوت است.چرا ؟ چون آن ها هم انسان هایی مانند سایر انسان ها هستند.اما بعد از آن مساله اصلاح می شود.صحابه در مجموع در فقهشان و آن چه که بدان عمل کرده و اعتقاد داشته اند یکدیگر را تفسیر کرده و کامل می کنند.بنا بر این، این صحابی تا زمانی که اعتقاد داشته باشد که معوذتین (سوره ی ناس و فلق) از قرآن نیستند، صحابه ی دیگری وجود دارند که معتقدند معوذتین جزو قرآن است و در این مساله ی اجماع به وجود آمده است.پس این جا کلام ابن مسعود شاذ است و طبق آن عمل نمی شود و او در این مساله معذور است چرا که او نمی دانست این دو سوره جزو قرآن هستند و از پیامبر نشنید که این دو سوره از قرآن هستند و بنا براین در این مساله وی معذور است.اما بقیه ی صحابه این را می دانستند و اجماعشان حجت است و سپس امر از سوی امت بر این مستقر گشت و به این اعتقاد رسیدند که آن چه ابن مسعود بدان اعتقاد داشته است بدان عمل نمی شود والله اعلم.
مجری : آیا این سخن ابن مسعود – که معوذتین جزو قرآن نیستند – در صحیح بخاری است یا در دیگر کتب از کتب اهل سنت ؟
شیخ سعد الحمید (عالم سلفی) : من حقیقتا مطمئن نیستم که این در بخاری باشد اما در برخی از کتب اهل سنت مانند کتاب المصاحف ابن ابی داود نقل شده است و وی برای آن طرقی را آورده است.
طبق اعتراف این عالم سلفی :
الف) عبد الله بن مسعود دو سوره ی ناس و فلق را جزو قرآن نمی دانسته است و این اجتهاد و قول شاذ است و موجب تکفیر نمی شود.
ب) برخی از صحابه زنا کرده اند و برخی دزدی کرده اند و برخی دیگر نوشیدن شراب را برای فرد مومن که اعمال صالح انجام می دهد حلال دانسته اند !
ج) فهم برخی از صحابه از قرآن بسیار پایین بوده و درک کمی از قرآن داشته اند.
