حقانیت شیعه و رد شبهات

سلسله سرقت های علمی سید کمال حیدری در کتاب «اللباب فی تفسیر الکتاب» [21]

در مطالب قبلی مقدمات مهمی را در باب ضرورت نقد افکار و آراء و روش «سید کمال حیدری» و همچنین «سرقت علمی» نوشتیم که مطالعه ی این دومطلب قبل از مطالعه ی مطلب پیش روی شما مخاطبان گرامی بسیار ضروری است :

چرا نقد «سید کمال حیدری» ؟!

مقدمه ای بر سرقت های علمی «سید کمال حیدری»


در این مطلب همانطور که از عنوان مشخص است ، قصد داریم تا به یکی از سرقت های علمی پرشمار «سید کمال حیدری» در کتاب «اللباب فی تفسیر الکتاب» اشاره کنیم.

سید کمال حیدری در صفحه ی 259 می نویسد :

اللام فى قوله «لله» یحتمل وجوهاً ثلاثة:
الاختصاص اللائق.
الملک، کقولک: الدار لزید.
القدرة والاستیلاء، کقولک: البلد للسلطان.
فإن حمل على الاختصاص اللائق فمن المعلوم أنّه لا یلیق الحمد إلّا به لغایة جلاله وکثرة فضله وإحسانه، وإن حمل على المِلک فمعلوم أنّه تعالى مالک للکلّ فوجب أن یملک منهم کونهم مشتغلین بحمده، وإن حمل‏ على الاستیلاء والقدرة فالحقّ سبحانه وتعالى کذلک لأنّه واجب لذاته وما سواه ممکن لذاته، والواجب لذاته مستولٍ على الممکن لذاته.فالحمد لله بمعنى أنّ الحمد لا یلیق إلّا به، وبمعنى أنّ الحمد مُلکه ومِلکه وبمعنى أنّه هو المستولى على الکلّ والمستعلى على الکلّ.

الحیدری،کمال، اللباب فی تفسیر الکتاب - الجزء الأول (سورة الحمد)، ص 259، الناشر : دار فراقد، الطبعة : الأولى، 1431 هـ - 2010 م.

با جست و جویی ساده در می یابیم این عبارات از کتاب تفسیر فخر رازی به سرقت رفته است !

الْفَائِدَةُ الثَّالِثَةُ: اللَّامُ فِی قَوْلِهِ الْحَمْدُ لِلَّهِ یَحْتَمِلُ وُجُوهًا کَثِیرَةً: أَحَدُهَا: الِاخْتِصَاصُ اللَّائِقُ کَقَوْلِکَ الْجُلُّ لِلْفَرَسِ وَثَانِیهَا: الْمِلْکُ کَقَوْلِکَ الدَّارُ لِزَیْدٍ وَثَالِثُهَا: الْقُدْرَةُ وَالِاسْتِیلَاءُ کَقَوْلِکَ الْبَلَدُ لِلسُّلْطَانِ، وَاللَّامُ فِی قَوْلِکَ الْحَمْدُ لِلَّهِ یَحْتَمِلُ هَذِهِ الْوُجُوهَ الثَّلَاثَةَ فَإِنْ حَمَلْتَهُ عَلَى الِاخْتِصَاصِ اللَّائِقِ فَمِنَ الْمَعْلُومِ أَنَّهُ لَا یَلِیقُ الْحَمْدُ إِلَّا بِهِ لِغَایَةِ جَلَالِهِ وَکَثْرَةِ فَضْلِهِ وَإِحْسَانِهِ، وَإِنْ حَمَلْتَهُ عَلَى الْمِلْکِ فَمَعْلُومٌ أَنَّهُ تَعَالَى مَالِکٌ لِلْکُلِّ فَوَجَبَ أَنْ یَمْلِکَ مِنْهُمْ کَوْنَهُمْ مُشْتَغِلِینَ بِحَمْدِهِ، وَإِنْ حَمَلْتَهُ عَلَى الِاسْتِیلَاءِ وَالْقُدْرَةِ فَالْحَقُّ سُبْحَانَهُ وَتَعَالَى کَذَلِکَ لِأَنَّهُ وَاجِبٌ لِذَاتِهِ وَمَا سِوَاهُ مُمْکِنٌ لِذَاتِهِ وَالْوَاجِبُ لِذَاتِهِ مُسْتَوْلٍ عَلَى الْمُمْکِنِ لِذَاتِهِ، فَالْحَمْدُ لِلَّهِ بِمَعْنَى أَنَّ الْحَمْدَ لَا یَلِیقُ إِلَّا بِهِ وَبِمَعْنَى أَنَّ الْحَمْدَ مِلْکُهُ وَمَلَکَهُ، وَبِمَعْنَى أَنَّهُ هُوَ الْمُسْتَوْلِی عَلَى الْکُلِّ وَالْمُسْتَعْلِی عَلَى الْکُلِّ.

الرازی الشافعی، فخر الدین محمد بن عمر التمیمی (المتوفى 604هـ)، التفسیر الکبیر أو مفاتیح الغیب، ج1، ص 225، الناشر : دار الفکر، الطبعة: الأولى، 1401 ه - 1981 م.

آیا انسان اخلاق مدار و عادل و با تقوا دست به چنین عمل زشتی (سرقت علمی) می زند ؟!