دروغگویی سلیمان الطیار وهابی در مورد خبر کتاب الله وسنتی
دروغگویی سلیمان الطیار وهابی در مورد خبر کتاب الله وسنتی
از آن جایی که بسیاری از وهابیون دشمنی خاصی با اهل بیت علیهم السلام دارند، تمام تلاش خود را برای به حاشیه راندن نام اهل بیت انجام می دهند و یکی از مواضعی که به خوبی چنین تلاش بی ثمری در آن مشاهده می شود، جدال بر سر خبر باطل " کتاب الله وسنتی " می باشد. درماندگی و عجز مخالفین شیعه در این مورد به جایی رسیده که به دروغگویی و تدلیس روی آورده اند و برای این خبر باطل، منابع و مصادر معتبر جعل کرده اند ! یکی از این افراد سلیمان الطیار وهابی می باشد که جایگاه خاصی در نزد وهابیون و سلفی های معاصر دارد.
وی در کتاب " شرح مقدمة فی أصول التفسیر " می نویسد :
وإنَّ النتیجة التی یمکن أن تخلص إلیها من جملة هذه الآثار: أنَّ النبی صلّى الله علیه وسلّم بیّن لهم من المعانی ما احتاجوا إلیه، بدلالة قوله صلّى الله علیه وسلّم: ترکتکم على المحجة البیضاء لیلها کنهارها لا یزیغ عنها إلا هالک؛ کتاب الله وسنتی. (2)
(2) مسند الإمام أحمد (1:126)، وقد أخرجه غیره.
شرح مقدمة فی اصول التفسیر،ص49 ط دار ابن الجوزی
ملاحظه می کنید که این وهابی با وقاحت تمام مدعی شده خبر " کتاب الله وسنتی " در مسند احمد وارد شده حال آن که چنین خبری با این لفظ در هیچ جای مسند احمد نه در آدرس مذکور و نه در جایی دیگر از این کتاب نیامده است و آن چه که وارد شده، حدیث با لفظ " کتاب الله وعترتی اهل بیتی " می باشد.
حَدَّثَنَا أَسْوَدُ بْنُ عَامِرٍ، أَخْبَرَنَا أَبُو إِسْرَائِیلَ یَعْنِی إِسْمَاعِیلَ بْنَ أَبِی إِسْحَاقَ الْمُلَائِیَّ، عَنْ عَطِیَّةَ عَنْ أَبِی سَعِیدٍ، قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ: " إِنِّی تَارِکٌ فِیکُمُ الثَّقَلَیْنِ، أَحَدُهُمَا أَکْبَرُ مِنَ الْآخَرِ: کِتَابُ اللهِ حَبْلٌ مَمْدُودٌ مِنَ السَّمَاءِ إِلَى الْأَرْضِ، وَعِتْرَتِی أَهْلُ بَیْتِی، وَإِنَّهُمَا لَنْ یَفْتَرِقَا حَتَّى یَرِدَا عَلَیَّ الْحَوْضَ.
مسند احمد،ج17،ص169و170،ح11104 ط موسسة الرسالة
الا لعنة الله علی الکاذبیـــــن
رونوشت :
ندای سنت | پایگاه رسمی حوزه علمیه دارالعلوم زنگیان سراوان
اسلام تکس | بانک مقالات اسلامی و پاسخ به شبهات
کتابخانه عقیده
* به دلیل سوء استفاده ی عده ای از مطالب موجود در وبلاگ، از این پس نقل مطالب صرفا با ذکر منبع (به صورت درج لینک) مجاز بوده و در غیر این صورت شرعا حرام می باشد.