پاسخ به شبهه ی اسلام ستیزان : شمر ؛ دایی تنی حضرت عباس (ع) و دایی ناتنی امام حسین (ع) !!!
پاسخ به شبهه ی اسلام ستیزان : شمر؛ دایی تنی حضرت عباس (ع) و دایی ناتنی امام حسین (ع)!!!
یکی از اقدامات پر تکرار اسلام ستیزان و کفار معاند و دشمن اهل بیت علیهم السلام نشر اکاذیب و ادعاهای پوچ و بی اساس می باشد تا به نوعی به گمان باطلشان چهره ی اهل بیت را مخدوش سازند.
یکی از این منافقان که ید طولایی در دروغ پردازی دارد، فردی معلوم الحال به نام بهرام مشیری می باشد که در برنامه های خویش با دروغ پردازی و تدلیس و حیله گری سعی در اقناع مخاطب دارد!
در این مطلب به یکی از دروغ های او که چندی است در قالب شبهه مطرح می شود و پیروان جاهلش نیز آن را نشر می دهند می پردازیم.
طرح شبهه:
بهرام مشیری (دروغ پردازِ منافق و معاند):
بعد که شمر می خواهد که راه بیفتد و برود آن جا می گوید آقا خواهرزادگان من هم آن جا هستند من آن ها را نمی توانم که ... یک امان نامه می خواهم برای خواهرزاده های من بده که سه تا از پسران علی عرض می کنم این شمر دایی تنی شان است و شمر دایی حسین هم هست.
فایل صوتی:
http://s9.picofile.com/file/8307763284/1.mp3.html
و در جایی دیگر این دروغ پردازِ منافق می گوید:
شمر عرض کردم که دایی تنی حضرت عباس است از طریق ام البنین.ام البنین همسر حضرت علی است و شمر هم برادرش است.بنا بر این [شمر] می شود دایی خالص و تنی حضرت عباس و دایی ناتنی امام حسین.
فایل صوتی:
http://s8.picofile.com/file/8307763326/2.mp3.html
پاسخ به شبهه
این ادعا از جهت علمی کم ارزش تر از آن است که محل بحث و مناقشه ی علمی قرار گیرد اما از آن جهت که کفار و منافقان در نشر آن می کوشند و ممکن است امر بر برخی از عوام و افراد کم مطالعه مشتبه گردد و همچنین از باب اثبات دروغ گویی منافق و زندیقِ دروغ پرداز «بهرام مشیری» به آن پاسخ می دهیم.
«بهرام مشیری» بدون ارائه ی هیچ دلیل علمی ادعا می کند که «شمر بن ذی الجوشن» لعنه الله خواهر حضرت ام البنین و دایی تنی حضرت عباس (ع) و دایی ناتنی امام حسین (ع) بوده است!
به این ادعا در سه محور پاسخ می دهیم:
1) با مراجعه به کتب انساب خواهیم دید که هم نسب «حضرت ام البنین» مشخص است و هم نسب «شمر بن ذی الجوشن» لعنه الله!
نسب «حضرت ام البنین» از این قرار است:
أم البنین فاطمة بنت حزام بن خالد بن ربیعة ابن الوحید بن کعب بن عامر بن کلاب بن ربیعة بن عامر بن صعصعة بن معاویة بن بکر بن هوازن.
بن عتبة، احمد بن علی بن الحسین (المتوفى 828 هـ)، عمدة الطالب فی أنساب آل أبی طالب، ص 351، الناشر : المطبع الجعفری، الطبعة : الأولى.
مشاهده ی اسکن کتاب:
http://s9.picofile.com/file/8307764150/1.png
http://s8.picofile.com/file/8307764176/2.png
نسب «شمر» لعنه الله از این قرار است:
«شمر» فرزند «ذی الجوشن» است و در مورد «ذی الجوشن» داریم:
ذُو الْجَوْشَنِ الضِّبَابِیُّ قَالَ: قَالَ هِشَامُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ السَّائِبِ الْکَلْبِیُّ: اسْمُهُ شُرَحْبِیلُ بْنُ الْأَعْوَرِ بْنِ عَمْرِو بْنِ مُعَاوِیَةَ وَهُوَ الضِّبَابُ بْنُ کِلَابِ بْنِ رَبِیعَةَ بْنِ عَامِرِ بْنِ صَعْصَعَةَ.
البصری الزهری، محمد بن سعد بن منیع أبو عبدالله (المتوفى230 هـ)، الطبقات الکبرى ،ج6، ص 46، المحقق: إحسان عباس، دار النشر : دار صادر - بیروت ، الطبعة: الأولى، 1968 م.
مشاهده ی اسکن کتاب:
http://s8.picofile.com/file/8307764418/1.png
http://s8.picofile.com/file/8307764434/2.png
اکنون داریم :
أم البنین فاطمة => حزام => خالد => ربیعة => الوحید => کعب => عامر => کلاب
شمر => ذی الجوشن الضبابی شُرَحْبِیلُ الْأَعْوَرِ => عَمْرِو => الضِّبَابُ => کلاب
مشاهده می فرمایید که بر خلاف ادعای دروغ پردازان و حقه بازانی همچون بهرام مشیری، نه تنها شمر لعنه الله برادر حضرت ام البنین نمی باشد، بلکه حتی هیچ نسبت فامیلی نزدیکی هم ندارند و تنها از یک قبیله هستند و نسب آنان در «کلاب» به یکدیگر می رسد.
اکنون این سوال مطرح می شود که علت اصلی دروغگویی افرادی همچون بهرام مشیری چیست؟!
2) مساله ی دیگر آن است که ممکن است برخی از جهال به داستان امان نامه استناد کنند.
در برخی از منابع تاریخی آمده است که شمر اینگونه فرزندان حضرت ام البنین (س) را خطاب کرده است:
وَ جَاءَ شِمْرٌ حَتَّى وَقَفَ عَلَى أَصْحَابِ الْحُسَیْنِ ع فَقَالَ أَیْنَ بَنُو أُخْتِنَا فَخَرَجَ إِلَیْهِ الْعَبَّاسُ وَ جَعْفَرٌ وَ عُثْمَانُ بَنُو عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ ع فَقَالُوا مَا تُرِیدُ فَقَالَ أَنْتُمْ یَا بَنِی أُخْتِی آمِنُونَ فَقَالَتْ لَهُ الْفِتْیَةُ لَعَنَکَ اللَّهُ وَ لَعَنَ أَمَانَکَ أَ تُؤْمِنُنَا وَ ابْنُ رَسُولِ اللَّهِ لَا أَمَانَ لَهُ.
الشیخ المفید، محمد بن محمد بن النعمان ابن المعلم أبی عبد الله العکبری البغدادی (متوفاى413 هـ)، الإرشاد فی معرفة حجج الله علی العباد،ج2، ص 89، تحقیق: مؤسسة آل البیت علیهم السلام لتحقیق التراث، ناشر: کنگره شیخ مفید، الطبعة: الأولى، 1413هـ .
و شمر آمد تا برابر همراهان حسین علیه السّلام ایستاد و گفت: فرزندان خواهر ما کجایند؟ أبا الفضل العباس، و جعفر، و عبد اللَّه، و عثمان فرزندان على بن ابى طالب علیه السّلام بیرون آمده گفتند: چه می خواهى؟ گفت: شما اى خواهرزادگان در امانید، آن جوان مردان به او گفتند: خدا تو را و امانى که براى ما آوردهاى لعنت کند، آیا به ما امان میدهى و فرزند رسول خدا امان ندارد؟
برخی از جهال و افراد کم علم و اطلاع با استناد به این متن در پی اثبات دروغ خود هستند اما نکته ی اساسی آن است که اساسا حتی تا به امروز در بین عرب (از جمله عزیزان عرب در کشور ایران) رسم است که افرادی که از یک قبیله باشند ، در بسیاری از موارد همدیگر را برادر و خواهر و یا فرزند برادر و خواهر خطاب می کنند و علت اصلی نیز آن است که از یک قبیله می باشند.این دقیقا مانند حالتی است که حتی ما نیز در بین خودمان گاهی فردی را که عموی حقیقی یک کودک نیست عموی او خطاب می کنیم و خود آن شخص و خود آن کودک نین چنین می کنند و علت اصلی هم ایجاد حس علاقه و محبت و نزدیکی می باشد.
به همین دلیل در ترجمه ی محلاتی از کتاب الارشاد آمده است:
(مقصودش چهار پسر ام البنین برادران حضرت سید الشهداء بود که چون مادرشان ام البنین از قبیله بنى کلاب بود و شمر نیز از آن قبیله بود از این رو آنان را خواهر زاده خطاب کرد)
الشیخ المفید، محمد بن محمد بن النعمان ابن المعلم أبی عبد الله العکبری البغدادی (متوفاى413 هـ)، الإرشاد فی معرفة حجج الله علی العباد،ج2، ص 89، تحقیق: مؤسسة آل البیت علیهم السلام لتحقیق التراث، ناشر: کنگره شیخ مفید، الطبعة: الأولى، 1413هـ .
بنا بر این ماجرای امان نامه نیز هیچ ارتباطی با نسبت فامیلی ندارد بلکه مرتبط با هم قبیله بودن حضرت ام البنین (س) و شمر لعنه الله می باشد و ما در بخش قبل ثابت کردیم که نه تنها بر خلاف ادعای دروغ پردازانی همچون بهرام مشیری نسبت خواهری و برادری بین حضرت ام البنین (س) و شمر لعنه الله برقرار نبوده است بلکه هیچ نسبت فامیلی نزدیک دیگری هم برقرار نبوده است و در نتیجه ادعای باطل منافقان و کفار مبنی بر این که شمر لعنه الله دایی تنی حضرت عباس (ع) و دایی ناتنی امام حسین (ع) بوده از اساس دروغ و باطل است.
3) وجود یا عدم وجود رابطه ی فامیلی ضرورتا چیزی را ثابت یا رد نمی کند و آن چه که مهم است «حق» و «حقیقت» می باشد. «ابولهب» نیز عموی پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم بود اما سورهای در قرآن کریم در سرزنش و جهنمی بودن وی نازل شد و چه بسیار کسانی که کمترین رابطهی خویشاوندی با پیامبر و اهل بیت علیهم السلام اجمعین نداشتند اما در بهشت برین در جوار ایشان خواهند بود.
مطلب مرتبط :
پاسخ به شبهه ی رابطه ی نسبی امام حسین (ع) و یزید علیه لعنة الله