حقانیت شیعه و رد شبهات

کتابِ «رسالة فی الرد على الرافضة» (اثرِ محمّد بن عبدالوهّاب - متوفای ۱۲۰۶ هـ) سرقتِ علمیِ آشکار از کتاب «النوافض للروافض» (اثر محمد البرزنجی - متوفای ۱۱۰۳ هـ)

🔹در دو هفته‌ی اخیر به منظور انجام کاری پژوهشی در ارزیابی انتقادیِ اثر مشهور محمد بن عبدالوهاب تحت عنوانِ «رسالة فی الرد على الرافضة» و ارائه‌ی چکیده‌ای از آن در فصل دوم از برنامه‌ی زنده‌ی عربیِ «تأملّات» با عنوانِ «ظاهرة الکذب والافتراء على الشیعة الإمامیة عبر التاریخ ودورها فی تکفیر الإمامیة» (پدیده‌ی دروغ بستن و تهمت زدن بر شیعه در طول تاریخ و نقش آن در تکفیر امامیه) (این‌جا) مراجعات زیادی به این اثرِ محمد بن عبدالوهاب داشته‌ام.

🔹بر اساس این مراجعات زیاد و مطالعه‌ی چند باره‌ی برخی بخش‌ها، برایم مسجّل شد که این اثرِ محمد بن عبدالوهاب در بخش‌های مختلفش که به گمان خود به نقد شیعه پرداخته و ایشان را رسوا ساخته و البته مشتمل بر دروغ‌های آشکار و تهمت‌ها و اهانت‌های فراوان است - سرقتی است ناشیانه و همراه با تلخیص برخی ابواب و مباحث از کتابِ «النوافض للروافض» (اثر محمد البرزنجی).

🔹سرقت علمیِ محمد بن عبدالوهاب به شکلی است که در موارد فراوانی حتی الفاظ را نیز عینا و بدون دست‌کاری و تغییر منتقل کرده است! جالب آن که در برخی موارد، محمد بن هبدالوهاب به قصد سرزنش بیش‌تر و شدید‌ترِ شیعیان، کلامِ محمد البرزنجی را حین نقل تغییری جزئی داده تا دامنه‌ی تکفیر و تفسیق شیعیان از سوی او بیش‌تر شود! (یک نمونه از این جنس سرقت‌های علمی در ادامه موجود است)

🔹از نکات جالبِ توجّه آن است که محمد بن عبدالوهاب که طبیعتا خود را از گروه محدثان و عالِمانِ سَلَفی و از مخالفانِ سر‌سختِ صوفیّه می‌داند، این اثرِ مشهورِ خود را از یک عالِم با گرایش‌های صوفیانه سرقت کرده است!

🔹در طول پژوهش اخیرم متوجّه شدم که پیش از این شیخ احمد سلمان (پژوهش‌گرِ پُر کارِ تونسی-حجازی) نیز در کتاب ارزش‌مند خود «فصل الخطاب فی نقض رسالة ابن عبد الوهاب» به سرقت علمیِ محمد بن الوهاب از محمد البرزنجی اشاره کرده است.

ارائه‌یِ یک نمونه از سرقت‌های علمیِ محمد بن عبدالوهاب در کتابِ «رسالة فی الرد على الرافضة» از کتابِ «النوافض للروافض» (اثر محمد البرزنجی)

🔸محمد بن عبد‌الوهاب در کتابِ پیش‌گفته، بابی را به نقد دیدگاهِ فقهیِ شیعه‌یِ امامیه نسبت به مساله‌ی «سه طلاقه ساختنِ زن در یک مجلس یا به یک لفظ» اختصاص داده است.

🔸 فارغ از دروغ‌های آشکارِ وی در این باب و استناد وی به روایاتی با ضعف شدید (بر اساس مبانی مصطلح الحدیثِ اهل سنّت و جماعت) به منظور ملزم ساختن شیعیان به آن (!!!)، با بررسی دقیق و مقایسه بین دو کتابِ پیش‌گفته مشخص می‌شود که محمد بن عبد‌الوهاب در این باب به سرقتِ علمی اقدام کرده و به منظور تکفیر هر چه شدید‌تر شیعه، به تغییری جزئی در یکی از الفاظ نیز مبادرت ورزیده است!

1. عنوان و مقدمه‌ی بحث محمد بن عبدالوهاب - چنان که در پیوستِ این یادداشت و از اسکن کتاب وی مشخص است (این‌جا) - در حقیقت خلاصه‌ای از عنوان و مقدمه‌ی بحث محمد البرزنجی است.

2. احادیث مورد استناد محمد بن عبدالوهاب - چنان که در پیوستِ این یادداشت و از اسکن کتاب وی مشخص است (این‌جا) - در حقیقت گزیده‌ای از اخبار و احادیث مورد استناد محمد البرزنجی است. نکته‌یجالب توجه آن که تمامی احادیث مورد استناد محمد بن عبدالوهاب بر اساس مبانی حدیثی اهل سنّت دارای ضعف شدید هستند!

3. نتیجه‌گیری محمد بن عبدالوهاب از این بحث - که مشتمل بر اهانت‌های شدید به شیعیان و تکفیر ایشان است و در پیوستِ این یادداشت و از اسکن کتاب وی مشخص است (این‌جا) - تماما و با همان الفاظ سرقتی است آشکار از نتیجه‌گیری محمد البرزنجی! با این تفاوت که ظاهرا محمد بن عبد‌الوهاب با حذف عبارتِ «فی هذه المسألة» تلاش کرده تا تکفیر و تفسیق شیعیان را شدت بخشد! (مگر آن که اختلاف نسخه‌ای از نُسَخ کتاب برزنجی در این زمینه باعث این اختلاف شده باشد)

🔹در‌یافت کتابِ «رسالة فی الرد على الرافضة» (اثر محمد بن عبدالوهاب) (این‌جا)

🔹در‌یافت کتابِ «النوافض للروافض» (اثر محمد البرزنجی) (این‌جا)

🔹در‌یافت کتابِ « فصل الخطاب فی نقض رسالة ابن عبد الوهاب» (اثر شیخ احمد سلمان) (این‌جا: ج۱ - ج۲)