حقانیت شیعه و رد شبهات

سلسله سرقت های علمی سید کمال حیدری در کتاب «اللباب فی تفسیر الکتاب» [6]

در مطالب قبلی مقدمات مهمی را در باب ضرورت نقد افکار و آراء و روش «سید کمال حیدری» و همچنین «سرقت علمی» نوشتیم که مطالعه ی این دومطلب قبل از مطالعه ی مطلب پیش روی شما مخاطبان گرامی بسیار ضروری است :

چرا نقد «سید کمال حیدری» ؟!


مقدمه ای بر سرقت های علمی «سید کمال حیدری»


در این مطلب همانطور که از عنوان مشخص است ، قصد داریم تا به یکی از سرقت های علمی پرشمار «سید کمال حیدری» در کتاب «اللباب فی تفسیر الکتاب» اشاره کنیم.

سید کمال حیدری در صفحه ی 329 در مورد دلالت الف و لام در «الحمد» بر جنس می نویسد :

ومعنى تعریف الجنس أنّ هذا الجنس هو معروف عند السامع، فإذا قلت: الحمد لله، أو العجب لک، فکأنّک ترید أنّ هذا الجنس معروف لدیک ولدى مخاطبک لا یلتبس بغیره، کما أنّک إذا قلت: الرجل، وأردت معیّناً فى تعریف العهد النحوى، فإنّک ترید أنّ هذا الواحد من الناس معروف بینک وبین مخاطبک، فهو فى المعنى کالنکرة من حیث إنّ تعریف الجنس لیس معه کبیر معنىً، إذ تعیّن الجنس من بین بقیّة الأجناس حاصل بذکر لفظه الدالّ علیه لغةً، وهو کافٍ فى عدم الدلالة على غیره، إذ لیس غیره من الأجناس بمشارک له فى اللفظ ولا متوهّم دخوله معه فى ذهن المخاطب، بخلاف تعریف العهد الخارجى فإنّه یدلّ على واحد معیّن بینک وبین مخاطبک من بین بقیّة أفراد الجنس التى یشملها اللفظ.

وبهذا یتبیّن أنّ التعریف الداخل على الجنس لا یفید إلّا توکید اللفظ وتقریره وإیضاحه للسامع، لأنّک لمّا جعلته معهوداً فقد دللت على أنّه‏ واضح ظاهر، وهذا یقتضى الاعتناء بالجنس وتقریبه ممّا هو معروف عند المخاطب.

الحیدری،کمال، اللباب فی تفسیر الکتاب - الجزء الأول (سورة الحمد)، ص 256، الناشر : دار فراقد، الطبعة : الأولى، 1431 هـ - 2010 م.

با یک جست و جوی سریع و ساده در می یابیم که سید کمال حیدری این مطلب را تماما از تفسیر ابن عاشور سنّی مذهب سرقت کرده است !

وَمَعْنَى تَعْرِیفِ الْجِنْسِ أَنَّ هَذَا الْجِنْسَ هُوَ مَعْرُوفٌ عِنْدَ السَّامِعِ فَإِذَا قُلْتَ الْحَمْدُ لِلَّهِ أَوِ الْعَجَبُ لَکَ فَکَأَنَّکَ تُرِیدُ أَنَّ هَذَا الْجِنْسَ مَعْرُوفٌ لَدَیْکَ وَلَدَى مُخَاطَبِکَ لَا یَلْتَبِسُ بِغَیْرِهِ کَمَا أَنَّکَ إِذَا قُلْتَ الرَّجُلُ وَأَرَدْتَ مُعَیَّنًا فِی تَعْرِیفِ الْعَهْدِ النَّحْوِیِّ فَإِنَّکَ تُرِیدُ أَنَّ هَذَا الْوَاحِدَ مِنَ النَّاسِ مَعْرُوفٌ بَیْنَکَ وَبَیْنَ مُخَاطَبِکَ فَهُوَ فِی الْمَعْنَى کَالنَّکِرَةِ مِنْ حَیْثُ إِنَّ تَعْرِیفَ الْجِنْسِ لَیْسَ مَعَهُ کَبِیرُ مَعْنًى إِذْ تَعَیُّنُ الْجِنْسِ مِنْ بَیْنِ بَقِیَّةِ الْأَجْنَاسِ حَاصِلٌ بِذِکْرِ لَفْظَهِ الدَّالِّ عَلَیْهِ لُغَةً وَهُوَ کَافٍ فِی عَدَمِ الدَّلَالَةِ عَلَى غَیْرِهِ، إِذْ لَیْسَ غَیْرُهُ مِنَ الْأَجْنَاسِ بِمُشَارِکٍ لَهُ فِی اللَّفْظِ وَلَا مُتَوَهَّمٍ دُخُولُهُ مَعَهُ فِی ذِهْنِ الْمُخَاطَبِ بِخِلَافِ تَعْرِیفِ الْعَهْدِ الْخَارِجِیِّ فَإِنَّهُ یَدُلُّ عَلَى وَاحِدٍ مُعَیَّنٍ بَیْنَکَ وَبَیْنَ مُخَاطَبِکَ مِنْ بَیْنِ بَقِیَّةِ أَفْرَادِ الْجِنْسِ الَّتِی یَشْمَلُهَا اللَّفْظُ، فَلَا یُفِیدُ هَذَا التَّعْرِیفُ أَعْنِی تَعْرِیفَ الْجِنْسِ إِلَّا تَوْکِیدَ اللَّفْظِ وَتَقْرِیرَهُ وَإِیضَاحَهُ لِلسَّامِعِ لِأَنَّکَ لَمَّا جَعَلْتَهُ مَعْهُودًا فَقَدْ دَلَلْتَ عَلَى أَنَّهُ وَاضِحٌ ظَاهِرٌ، وَهَذَا یَقْتَضِی الِاعْتِنَاءَ بِالْجِنْسِ وَتَقْرِیبِهِ مِنَ الْمَعْرُوفِ الْمَشْهُورِ.

ابن عاشور، محمد الطاهر (متوفای1284هـ) التحریر والتنویر،ص 159 و 160، الناشر : الدار التونسیة للنشر - تونس، سنة النشر: 1984 هـ .

آیا می توان کسی که دست به چنین عمل شنیعی (سرقت علمی) می زند را فردی عادل و با تقوا و اخلاق مدار دانست ؟!

قضاوت با شما!