سلسله سرقت های علمی سید کمال حیدری در کتاب «اللباب فی تفسیر الکتاب» [4]
سلسله سرقت های علمی سید کمال حیدری در کتاب «اللباب فی تفسیر الکتاب» [4]
در مطالب قبلی مقدمات مهمی را در باب ضرورت نقد افکار و آراء و روش «سید کمال حیدری» و همچنین «سرقت علمی» نوشتیم که مطالعه ی این دومطلب قبل از مطالعه ی مطلب پیش روی شما مخاطبان گرامی بسیار ضروری است :
چرا نقد «سید کمال حیدری» ؟!
مقدمه ای بر سرقت های علمی «سید کمال حیدری»
در این مطلب همانطور که از عنوان مشخص است ، قصد داریم تا به یکی از سرقت های علمی پرشمار «سید کمال حیدری» در کتاب «اللباب فی تفسیر الکتاب» اشاره کنیم.
سید کمال حیدری در صفحات 205 و 206 و 207 از این کتاب در مباحث مربوط به لفظ جلاله ی الله می نویسد :
أنّ لفظ الجلالة بما له من المعنى لا یستعمل وصفاً، فلا یُقال: العالم الله، الخالق الله، على أن یراد بذلک وصف العالم والخالق بصفة هى کونه «الله». وهذه آیة کون لفظ الجلالة جامداً، وإذا کان جامداً کان علماً لا محالة.
الحیدری،کمال، اللباب فی تفسیر الکتاب - الجزء الأول (سورة الحمد)، ص 205، الناشر : دار فراقد، الطبعة : الأولى، 1431 هـ - 2010 م.
إنّ لفظ الجلالة لو لم یکن علماً لما کانت کلمة «لا إله إلّا الله» کلمة توحید، فإنّها لا تدلّ على التوحید بنفسها حینئذ کما لا یدلّ علیه قول: «لا إله إلّا الرازق أو الخالق» أو غیرهما من الألفاظ التى تُطلق على الله سبحانه.
الحیدری،کمال، اللباب فی تفسیر الکتاب - الجزء الأول (سورة الحمد)، ص 206، الناشر : دار فراقد، الطبعة : الأولى، 1431 هـ - 2010 م.
إنّ حکمة الوضع تقتضى وضع لفظ للذات المقدّسة، کما تقتضى بإزاء سائر المفاهیم، ولیس فى لغة العرب لفظ موضوع لها غیر لفظ الجلالة، فیتعیّن أن یکون هو اللفظ الموضوع لها.
الحیدری،کمال، اللباب فی تفسیر الکتاب - الجزء الأول (سورة الحمد)، ص 206، الناشر : دار فراقد، الطبعة : الأولى، 1431 هـ - 2010 م.
با جست و جویی سریع و ساده در می یابیم که این توضیحات عینا و کلمه و به کلمه از کتاب البیان آیت الله خوئی کُپی پیست شده اما هیچ ارجاعی در کار نیست !!!
الثانی : ان لفظ الجلالة ـ بما له من المعنى ـ لا یستعمل وصفا ، فلا یقال : العالم الله ، الخالق الله ، على أن یراد بذلک توصیف العالم والخالق بصفة هی کونه الله وهذه آیة کون لفظ الجلالة جامدا ، وإذا کان جامدا کان علما لا محالة ، فإن الذاهب إلى أنه اسم جنس فسره بالمعنى الاشتقاقی.
الثالث : أن لفظ الجلالة لو لم یکن علما لما کانت کلمة لا إله إلا الله کلمة توحید ، فإنها لا تدل على التوحید بنفسها حینئذ ، کما لا یدل علیه قول : لا إله إلا الرازق ، أو الخالق ، أو غیرهما من الالفاظ التی تطلق على الله سبحانه ، ولذلک لا یقبل إسلام من قال إحدى هذه الکلمات.
الرابع : أن حکمة الوضع تقتضی وضع لفظ للذات المقدسة ، کما تقتضی الوضع بإزاء سائر المفاهیم ، ولیس فی لغة العرب لفظ موضوع لها غیر لفظ الجلالة ، فیتعین أن یکون هو اللفظ الموضوع لها.
الموسوی الخوئی، السید أبو القاسم (متوفاى1411هـ)،البیان فی تفسیر القرآن،ص 425،الناشر : أنوار الهدى.
آیا چنین رفتاری (سرقت علمی از دیگران) مخالف اخلاق و تقوا و ساقط کننده ی عدالت نیست؟!