سلسله سرقت های علمی «سید کمال الحیدری» در کتاب «الشفاعة» [4]
سلسله سرقت های علمی «سید کمال الحیدری» در کتاب «الشفاعة» [4]
در مطالب قبلی مقدمات مهمی را در باب ضرورت نقد افکار و آراء و روش «سید کمال الحیدری» و همچنین «سرقت علمی» نوشتیم که مطالعه ی این دومطلب قبل از مطالعه ی مطلب پیش روی شما مخاطبان گرامی بسیار ضروری است :
چرا نقد «سید کمال الحیدری» ؟!
مقدمه ای بر سرقت های علمی «سید کمال الحیدری»
در این مطلب همانطور که از عنوان مشخص است ، قصد داریم تا به یکی از سرقت های علمی «سید کمال الحیدری» در کتاب «الشفاعة» اشاره کنیم.
«سید کمال الحیدری» در کتاب «الشفاعة» می نویسد :
عندما یشاهد أصحاب النار أنهم صفر الأیدى من الخیر، هالکون بفساد أعمالهم، یسألون أحد أمرین یصلح به ما فسد من أمرهم، إما شفعاء ینجونهم من الهلاک الذى أطلّ علیهم، أو أن یردّوا إلى الدنیا فیعملوا صالحاً غیر الذى کانوا یعملونه من السیّئات.وفى قوله: فَهَلْ لَنَا مِنْ شُفَعَاءَ فَیَشْفَعُوا لَنَا دلالة على أن هناک شفعاء یشفعون للناس إذ قال: مِنْ شُفَعَاءَ ولم یقل: من شفیع فیشفع لنا. وقوله: قَدْ خَسِرُوا أَنْفُسَهُمْ وَ ضَلَّ عَنْهُمْ مَا کَانُوا یَفْتَرُونَ فى موقع التعلیل لما حکى عنهم من سؤال أحد أمرین: إما الشفعاء وإما الردّ إلى الدنیا. کأنه قیل: لماذا یسألون هذا الذى یسألون؟ فقیل: قَدْ خَسِرُوا أَنْفُسَهُمْ فیما بدّلوا من دینهم لهواً ولعباً، واختاروا الجحود على التسلیم، وقد زالت عنهم الافتراءات المضلّة التى کانت تحجبهم عن ذلک فى الدنیا، فبان لهم أنهم فى حاجة إلى من یصلح لهم أعمالهم إما أنفسهم أو غیرهم ممن یشفع لهم.
الحیدری، السید کمال، الشفاعة ؛بحوث فی حقیقتها وأقسامها ومعطیاتها، ص 56 و 57 ،الناشر : مؤسسة الهدى للطباعة والنشر - بیروت، 1434 هـ - 2013 م.
ما با جست و جویی ساده در می یابیم که این متن از کتاب «المیزان فی تفسیر القرآن» اثر علامه طباطبائی رحمه الله برداشته شده است !
وإذ شاهدوا عند ذلک إنهم صفر الأیدی من الخیر ، هالکون بفساد أعمالهم سألوا أحد أمرین یصلح به ما فسد من أمرهم أما شفعاء ینجونهم من الهلاک الذی أطل علیهم أو أنفسهم ، بأن یردوا إلى الدنیا فیعملوا صالحا غیر الذی کانوا یعملونه من السیئات وذلک قوله حکایة عنهم : " فهل لنا من شفعاء فیشفعوا لنا أو نرد فنعمل غیر الذی کنا نعمل " ؟ . وقوله تعالى : " قد خسروا أنفسهم وضل عنهم ما کانوا یفترون " فصل فی معنى التعلیل لما حکی عنهم من سؤال أحد أمرین : إما الشفعاء وإما الرد إلى الدنیا کأنه قیل : لماذا یسألون هذا الذی یسألون ؟ فقیل : " قد خسروا أنفسهم " فیما بدلوا دینهم لهوا ولعبا ، واختاروا الجحود على التسلیم وقد زال عنهم الافتراءات المضلة التی کانت تحجبهم عن ذلک فی الدنیا فبان لهم أنهم فی حاجة إلى من یصلح لهم أعمالهم إما أنفسهم أو غیرهم ممن یشفع لهم . وقد تقدم فی مبحث الشفاعة فی الجزء الأول من الکتاب أن فی قوله : " فهل لنا من شفعاء فیشفعوا لنا " دلالة على أن هناک شفعاء یشفعون للناس إذ قال : من شفعاء ، ولم یقل : من شفیع فیشفع لنا.
طباطبایى، سید محمد حسین (متوفاى1412هـ)، المیزان فى تفسیر القرآن،ج8، ص 136، ناشر: منشورات جماعة المدرسین فی الحوزة العلمیة فی قم المقدسة، الطبعة : الخامسة، 1417هـ .
با مقایسه ی دو متن به سادگی مشخص می شود که «سید کمال الحیدری» متنی را از کتاب «المیزان» برداشته و آن را در کتابش به نام خودش ثبت و ضبط کرده است !
در چاپ «دار فراقد» که قدیمی تر می باشد نیز این عدم امانت و سرقت علمی از سوی «سید کمال الحیدری» وجود داشته است :
الحیدری، السید کمال، الشفاعة ؛ بحوث فی حقیقتها وأقسامها ومعطیاتها، ص 56 و 57 ،الناشر : دار فراقد،الطبعة : الأولى،المطبعة : ستاره، 1425 هـ - 2004 م.
نکته ی جالب توجه آن که «سید کمال الحیدری» در همین کتاب به عنوان نمونه در صفحه ی 25 وقتی متنی را از کتاب المیزان نقل می کند ، هم آن را داخل گیومه قرار می دهد و هم متن را ذکر می کند اما در ده ها مورد چه در این کتاب و چه در سایر کتب (که در آینده قرار خواهیم داد) اصلا و ابدا امانت در نقل را رعایت نمی کند و چنین متونی را از قول خودش ذکر می کند !
اکنون جای سوال دارد که چرا و با چه انگیزه ای «سید کمال الحیدری» تلاش و تحقیقات و زحمات دیگران را به نام خود نشر می دهد ؟! آیا این ساقط کننده ی عدالت نیست ؟! آیا چنین شخصی مورد اعتماد و امین است ؟!
مساله ی اساسی آن است که در آثار «سید کمال الحیدری» ده ها مورد از این سرقت های علمی به چشم می خورد و تنها یکی دو مورد نیست و ما در مطالب آینده آن ها را یک به یک قرار خواهیم داد.