سخنان آقای مهدی مسائلی در مورد دیدگاه اهل سنت نسبت به حرکت سید الشهداء (ع)؛ جهل یا تجاهل؟!
سخنان آقای مهدی مسائلی در مورد دیدگاه اهل سنت نسبت به حرکت سید الشهداء (ع)؛ جهل یا تجاهل؟!
مقدمه
آقای مهدی مسائلی در مصاحبه ای تصویری با خبرگزاری ایکنا که در تاریخ 1399/7/14 با کد خبری ۳۹۲۷۳۳۵ در این خبرگزاری منتشر شده، ادعایی خلاف واقع و در مخالفت کامل با تصریحات بخش قابل توجهی از علمای اهل سنت و سَلَفی و محققان و مورخان مطرح کرده اند که موجب تعجب شدید نگارنده گردید و تصمیم به انتشار یادداشتی در نقد و رد سخنان خلاف ایشان گرفتم.
ادعای آقای مهدی مسائلی در مصاحبه تصویری با خبرگزاری ایکنا
ایشان در بخشی از این مصاحبه تصویری چنین می گویند:
"اما در بحث نهضت حسینی حتی آن کسانی که ما آن ها را در اهل سنت دشمن می پنداریم و گاهی اوقات شیعه را تکفیر می کنند اما به امام حسین (ع) که می رسند می بینیم که حرکت امام حسین (ع) را تایید می کنند. تمام اهل سنت حرکت امام حسین را [تایید می کنند]. کسی نیست که بگوید امام حسین (ع) کار بدی انجام داد و این حرکت، حرکت باطلی بود. همه اتفاق دارند که حرکت یزید و شهادت حضرت امام حسین (ع) اقدام باطلی بود."
لینک مصاحبه تصویری از خبرگزاری ایکنا:
https://iqna.ir/fa/news/3927335
همانطور که ملاحظه می فرمایید، ایشان ادعا کرده اند که اهل سنت، حتی آن دسته از افرادی که قائل به تکفیر شیعه شده اند و شیعیان آن ها را دشمن می پندارند، حرکت امام حسین (ع) را تایید کرده اند و در بین اهل سنت کسی نیست که حرکت امام حسین (ع) را مردود دانسته باشد!
چنین ادعایی برای کسی که کمترین مطالعه ی تاریخی داشته باشد نیز جای بسی تعجب دارد!
اکنون نظر شما را تنها به نمونه هایی از سخنان و اقوال و عباراتی از مصادر معتبر و مشهور اهل سنت و سَلَفیت جلب می کنیم که از بین اقوال و سخنان و عبارات فراوانی که موجود است انتخاب شده اند.
ابن قتیبه (متوفای 276 هـ - عالم بزرگ اهل سنت): بسیاری از محدثان اهل سنت حسین بن علی را «خارجی» و «بر هم زننده ی وحدت مسلمانان» دانسته و خون او را حلال دانسته اند!
یکی از اعترافات تلخ و سنگین موجود در این زمینه، سخنان ابن قتیبه ی دینوری عالم و فقیه سرشناس اهل سنت می باشد. وی در سخنانی صریح چنین می نویسد:
وتحامى کثیر من المحدثین أن یحدثوا بفضائله کرم الله وجهه أو أن یظهروا ما یجب له، وکل تلک الأحادیث لها مخارج صحاح، وجعلوا ابنه الحسین علیه السلام خارجیاً شاقاً لعصا المسلمین حلال الدم لقول النبی صلى الله علیه وسلم: ((من خرج على أمتی وهم جمیع فاقتلوه کائناً من کان)) وسووا بینه فی الفضل وبین أهل الشورى لأن عمر لو تبین له فضله لقدمه علیهم ولم یجعل الأمر شورى بینهم وأهملوا من ذکره أو روى حدیثاً من فضائله، حتى تحامى کثیر من المحدثین أن یتحدثوا بها وعنوا بجمع فضائل عمرو بن العاص ومعاویة کأنهم لا یریدونها بذلک وإنما یریدونه فإن قال قائل: أخو رسول الله صلى الله علیه وسلم علی وأبو سبطیه الحسن والحسین وأصحاب الکساء علی وفاطمة والحسن والحسین، تمعرت الوجوه وتنکرت العیون وطَرَّت حسائک الصدور، وإن ذکر ذاکر قول النبی صلى الله علیه وسلم: ((من کنت مولاه فعلی مولاه)) و (أنت منی بمنزلة هارون من موسى) وأشباه هذا التمسوا لتلک الأحادیث المخارج لینتقصوه ویبخسوه حقه بغضاً منهم للرافضة وإلزاماً لعلی علیه السلام بسببهم ما لا یلزمه وهذا هو الجهل بعینه.
الدینوری، أبو محمد عبد الله بن مسلم بن قتیبة (المتوفى 276 هـ)، الاختلاف فی اللفظ والرد على الجهمیة والمشبهة، صص 56 - 54، المحقق: عمر بن محمود أبو عمر، الناشر: دار الرایة، الطبعة: الأولى، 1412 هـ - 1991 م.
بسیاری از محدثین از نقل فضائل علی بن ابی طالب کرم الله وجهه و یا اظهار آن چه که در حق او واجب است خودداری کرده اند در حالی که تمام این احادیث مخارج و طرق صحیح دارند و فرزند علی بن ابی طالب، حسین بن علی، را به دلیل کلام پیامبر که فرموده اند : «هرکس بر امتم خروج کند در حالی که امت متفق و یکپارچه و متحد است ،هرکس که باشد او را بکشید» خارجی و از بین برنده ی وحدت و یکپارچگی مسلمانان و حلال الدم دانسته اند و علی بن ابی طالب و اهل شورا را در فضیلت مساوی می دانند به این دلیل که معتقدند اگر عمر قائل به افضلیت علی بن ابی طالب می بود وی را بر آنان در شورا مقدم می کرد و آن شورا را بین آن ها تشکیل نمی داد و این محدثین نسبت به کسانی که علی بن ابی طالب و یا یکی از فضائل او را نقل کرده بی اعتنایی کرده اند تا جایی که بسیاری از محدثین از این که فضائل علی بن ابی طالب را نقل کنند خودداری کرده اند و به جمع فضائل عمرو بن العاص و معاویه پرداخته اند و گویی منظورشان (از نقل این احادیث) خود عمرو بن العاص و معاویه نبوده است بلکه منظورشان علی بن ابی طالب بوده است.(یعنی به منظور تضعیف جایگاه امیر المؤمنین این کار را کرده اند) بنابراین اگر کسی بگوید برادر رسول الله (ص) علی است و پدر دو نوه ی رسول الله ،حسن و حسین، علی است و اصحاب کساء علی و فاطمه و حسن و حسین هستند، چهره شان درهم می شود و حالت چشمانشان (از شدت ناراحتی و عصبانیت) تغییر می کند و بغض و کینه ها در دلشان پدید می آید و اگر کسی این قول پیامبر (ص) که فرمودند : « من کنت مولاه فعلی مولاه» و « أنت منی بمنزلة هارون من موسى» و مانند آن را نقل کند برای این احادیث اشکالاتی می تراشند تا ارزش آن را به دلیل بغض و کینه شان نسبت به شیعیان و الزامی برای علی بن ابی طالب به سبب شیعیان که در حقیقت موجب الزام او نیست پایین بیاورند و این عین جهل است.
ابوبکر بن العربی (متوفای 543 هـ - عالم و فقیه سرشناس مالکی مذهب): حسین بن علی با شمشیر جدش کشته شد و خروجش بر یزید خطا بود!
ابوبکر بن العربی، عالم و فقیه سرشناس مالکی مذهب، از جمله علمایی است که نسبت به خروج امام حسین (ع) بر یزید بن معاویه نظری کاملا سلبی و منفی داشته و به شدت از یزید بن معاویه دفاع و امام حسین (ع) را محکوم کرده است! وی در کتاب مشهور خود، العواصم من القواصم، چنین می نویسد:
وما خرج إلیه أحد إلا بتأویل، ولا قاتلوه إلا بما سمعوا من جده المهیمن على الرسل، المخبر بفساد الحال، المحذر من الدخول فی الفتن. وأقواله فی ذلک کثیرة: منها قوله صلى الله علیه وسلم: «إنه ستکون هنات وهنات، فمن أراد أن یفرق أمر هذه الأمة وهی جمیع فاضربوه بالسیف کائنًا من کان».
إبن العربی، ابوبکر محمد بن عبد الله (المتوفى 543هـ)، العواصم من القواصم فی تحقیق مواقف الصحابة بعد وفاة النبی، ص232، قدم له وعلق علیه: محب الدین الخطیب رحمه الله، الناشر: وزارة الشؤون الإسلامیة والأوقاف والدعوة والإرشاد - المملکة العربیة السعودیة، الطبعة: الأولى، 1419هـ .
هیچ کس برای جنگ با حسین خارج نشد مگر با تاویل و اجتهاد و با حسین نجنگیدند مگر به خاطر آن چه از جد بزرگوارش ( پیامبر) شنیدند،کسی که خبر دهنده ی از فساد ها و بازدارنده ی از ورود در فتنه ها بود و اقوال او در این زمینه بسیار است.از آن جمله است آنچه مسلم از زیاد بن علاقة از عرفجه بن شریح نقل کرده است که پیامبر فرمود که هر کس اراده کند که امور این جماعت (امت اسلامی) را دچار تفرقه کند در حالی که امت متحد و متفق هستند،او را با شمشیر بزنید هر کس که می خواهد باشد و مردم بر حسین خروج نکردند مگر با این قول و امثال آن.
این سخن ابن عربی علیه حرکت امام حسین (ع) به قدری گستاخانه بوده که برخی از علمای اهل سنت چون محمد عبدالرؤوف مناوی [1] و شهاب الدین آلوسی [2] به شدت علیه ابوبکر بن العربی موضع گرفته اند.
عبدالمغیث حنبلی (متوفای 595 هـ - عالم و فقیه حنبلی مذهب): برخی از علماء خروج حسین بن علی بر یزید را خلاف شرع دانسته اند!
ابن الجوزی (عالم مشهور اهل سنت) در کتابی تحت عنوان «الرد علی المتعصب العنید المانع من ذم یزید» از عبدالمغیث حنبلی - که از علمای مدافع یزید بن معاویه به شمار می رود - چنین نقل می کند:
قال الخصم قد ذهب قوم إلى أن الحسین کان (خارجیا) قلنا إنما یکون خارجی لمن خرج على مستحق ،وإنما خرج الحسین لدفع الباطل وإقامة الحق .....
ابن الجوزی، عبد الرحمن بن علی بن محمد، أبو الفرج (المتوفى 579 هـ)،الرد على المتعصب العنید المانع من ذم یزید،ص 86 و 87، التحقیق : هیثم عبد السلام محمد، الطبعة الأولى، الناشر: دار الکتب العلمیة - بیروت، عام النشر: 1406 هـ - 2005 م.
خصم (عبد المغیث حنبلی) گفته است که گروهی بر این اعتقاد بوده اند که حسین خارجی بود و ما می گوییم کسی خارجی است که بر یک فرد مستحق خروج کند در حالی که حسین برای دفع باطل و اقامه ی حق خارج شد .....
ابن تیمیه (متوفای 728 هـ - عالم مشهور مخالفین شیعه): خروج حسین بن علی هیچ خیر و مصلحت دینی و دنیایی در بر نداشت و موجب بروز برخی مفاسد شد!
ابن تیمیه (از علمای برجسته و مشهور مخالفین شیعه) می نویسد:
فَتَبَیَّنَ أَنَّ الْأَمْرَ عَلَى مَا قَالَهُ أُولَئِکَ، وَلَمْ یَکُنْ فِی الْخُرُوجِ لَا مَصْلَحَةُ دِینٍ وَلَا مَصْلَحَةُ دُنْیَا، بَلْ تَمَکَّنَ أُولَئِکَ الظَّلَمَةُ الطُّغَاةُ مِنْ سِبْطِ رَسُولِ اللَّهِ - صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ - حَتَّى قَتَلُوهُ مَظْلُومًا شَهِیدًا، وَکَانَ فِی خُرُوجِهِ وَقَتْلِهِ مِنَ الْفَسَادِ مَا لَمْ یَکُنْ حَصَلَ لَوْ قَعَدَ فِی بَلَدِهِ، فَإِنَّ مَا قَصَدَهُ مِنْ تَحْصِیلِ الْخَیْرِ وَدَفْعِ الشَّرِّ لَمْ یَحْصُلْ مِنْهُ شَیْءٌ، بَلْ زَادَ الشَّرُّ بِخُرُوجِهِ وَقَتْلِهِ، وَنَقَصَ الْخَیْرُ بِذَلِکَ، وَصَارَ ذَلِکَ سَبَبًا لِشَرٍّ عَظِیمٍ.
ابن تیمیه الحرانی الحنبلی، ابوالعباس أحمد عبد الحلیم (المتوفى 728 هـ)، منهاج السنة النبویة، ج4، ص531، تحقیق: د. محمد رشاد سالم، الناشر: جامعة الإمام محمد بن سعود الإسلامیة، الطبعة: الأولى، 1406 هـ - 1986 م.
بنا بر این مشخص شد که موضوع همانطوری است که گفته اند و در خروج حسین بن علی هیچ مصلحت دینی و دنیایی وجود نداشت بلکه این باعث شد تا آن افراد ظالم و سرکش نوه ی رسول خدا (ص) را مظلومانه به شهادت برسانند و خروج حسین بن علی موجب بروز آن چنان مفاسدی شد که اگر در خانه اش می نشست و خروج نمی کرد رخ نمی داد. پس آن چه که حسین بن علی از خیر و خوبی به دنبالش بود اصلا به دست نیامد بلکه با خروج و شهادتش شر بیشتری حاصل شد و موجب نقص خیر و بروز شر عظیمی شد.
محمد الخضری بک (از علمای معاصر اهل سنت مصر): حسین با خروج بر یزید باعث تفرقه ی امت اسلامی شد! / اتهام امام حسین (ع) به دنیا طلبی!
وعلى الجملة فإن الحسین أخطأ خطاً عظیماً فی خروجه هذا الذی جر على الأمة وبال الفرقة والإختلاف وزعزع عماد ألفتها إلى یومنا هذا وقد أکثر الناس من الکتابة فی هذه الحادثة لا یریدون بذلک إلا أن تشتعل النیران فی القلوب فیشتد تباعدها. غایة ما فی الأمر أن الرجل طلب أمراً لم یتهیأ له ولم یعد له عدته فحیل بینه وبین ما یشتهی وقتل دونه وقبل ذلک قتل أبوه فلم یجد من اقلام الکاتبین ومن یبشع امر قتله و یزید به نار العداوة تاجیجاً وقد ذهب الجمیع إلى ربهم یحاسبهم على ما فعلوا والتاریخ یأخذ من ذلک عبرة وهی أنه لا ینبغی لمن یرید عظائم الأمور أن یسیر إلیها بغیر عدتها الطبیعیة فلا یرفع سیفه إلا إذا کان معه من القوة من یکفل له النجاح أو یقرب من ذلک کما أنه لا بد أن تکون هناک أسبابا حقیقیة لمصلحة الأمة بأن یکون هناک جور لا یحتمل وعسف شدید ینوء الناس بحمله أما الحسین فإنه خائف على یزید وقد بایعه الناس و لم یظهر منه ذلک الجور ولا العسف عند اظهار هذا الخلاف.
الخضری، محمد بن عفیفی الباجوری، محاضرات تاریخ الأمم الإسلامیة (الدولة الأمویة)،ص 460، تحقیق: محمد العثمانی، الناشر: دار القلم، الطبعة: الأولى، 1406 هـ - 1986 م.
به هر جهت حسین در خروجش بر یزید که امت را گرفتار آن کرد و باعث تفرقه و اختلاف شد و ستون وحدت و همدلی امت را تا به امروز به لرزه درآورد ، خطای بزرگی مرتکب شد و مردم در مورد این حادثه بسیار نوشته اند و هدفشان فقط این است که دل ها شعله ور شود اما (بر عکس) موجب دوری و نفرت می شود.نهایتا حسین امری را طلب کرد که برای آن آماده نشده بود و تجهیزات و امکاناتش را برای آن آماده نساخته بود و در نتیجه بین او و آن چه آن را می خواست مانع ایجاد شد و به خاطر آن کشته شد و قبل از آن پدرش کشته شد و کسی از نویسندگان مشاهده نشده است و از کسانی که امر قتل او را ناپسند می شمارند و به وسیله ی آن آتش دشمنی را شعله ور می کنند، اقدامی تحریک آمیز و ملتهب کننده ی فضا انجام دهد و همه ی آنان به سوی خدا رفته اند و خداوند آنان را برای آن چه انجام داده اند مورد حساب قرار می دهد و تاریخ از آن عبرتی می گیرد و این عبرت آن است که برای فردی که قصد امور بزرگ و مهم را می کند شایسته نیست که بدون امکانات طبیعی و لازم آن به سمت آن امور حرکت کند.پس نباید شمشیرش را بالا ببرد مگر زمانی که نیروی کافی برای موفقیت یا نزدیک به تعداد کافی را داشته باشد همانطور که باید دلایل حقیقی برای مصلحت امت وجود داشته باشد به گونه ای که جور و ستمی غیر قابل تحمل وجود داشته باشد و ظلمی شدید که مردم به سختی آن را تحمل می کنند وجود داشته باشد.اما حسین در شرایطی بر یزید بیمناک بود که مردم با او (یزید) بیعت کرده بودند و از یزید آن ظلم و جور در هنگام بروز این اختلاف مشاهده نشده بود.
عبدالعزیز آل الشیخ (مفتی عربستان سعودی): خلافت یزید شرعی بود و حسین بن علی باید با یزید بیعت می کرد!
عبدالعزیز آل الشیخ (مفتی عربستان سعودی) در برنامه ای تلویزیونی در پاسخ به سوال یکی از بینندگان چنین می گوید:
خواهر من، این ها امتی بودند که رفتند و این اتفاقات تمام شده و گذشته است.آن ها امتی بودند که رفتند و اعمالشان برای خودشان است و اعمال شما هم برای خودتان است و از شما در مورد آن ها سوال نمی کنند.
بیعت یزید بن معاویه بیعتی شرعی بود و پدرش معاویه هنگامی که زنده بود برای او بیعت گرفت و مردم نیز با او بیعت کردند و بیعتش را پذیرفتند.زمانی که معاویه از دنیا رفت، حسین بن علی و عبدالله بن زبیر بیعت نکردند.عبدالله بن عمر نیز در ابتدا بیعت نکرد ولی بعد از مدتی با یزید بیعت کرد.حسین و عبدالله بن زبیر به خاطر شبهه ای که برایشان پیش آمد، همراه با بیعت کنندگان بیعت نکردند و اشتباه کردند.چرا که بیعت یزید بیعتی شرعی بود و در زمان حیات پدرش برای او بیعت گرفته شده بود و مسلمانان نیز با او بیعت کرده بودند.به هر حال خداوند در مورد آن چه که پیش آمد حکیم و علیم است.از خداوند می خواهیم همه را ببخشد و از آن ها بگذرد.
مشاهده ی کلیپ: [کلیک کنید]
شیخ صالح الفوزان (عالم مشهور و برجسته ی سَلَفی - وهابی): حسین بن علی فریب خورد و در دام شیعیان افتاد و به همین دلیل بر یزید خروج کرد!
شیخ صالح فوزان، از علمای مشهور وهابی، در پاسخ به سوالی در مورد خروج امام حسین (ع) بر یزید بن معاویه چنین پاسخ می دهد:
سوال: برخی برای جواز خروج بر حاکم به خروج حسین بن علی بر یزید بن معاویه استدلال می کنند.نظر شما در مورد این استدلال چیست؟
پاسخ: حسین بن علی فریب شیعیان را خورد.شیعیان او را دعوت کردند تا او را به دام بیندازند و بفریبند و هنگامی که حسین در دام افتاد دست از او برداشتند و حسین کشته شد.بنا بر این حسین فریب خورد.
مشاهده ی کلیپ: [کلیک کنید]
محمود شاکر (عالم معاصر اهل سنت): خروج حسین بن علی (ع) کار اشتباهی بود!
محمود شاکر، از علمای معاصر اهل سنت، می نویسد:
هذه أقوال رجال زمانه، ومن ینظر إلیهم، ومن هم ثقة عند الأمة جمیعها قد نصحوا له، وبینوا مغبة مسیره إلى العراق، ولکنه کان سائرا إلى أمر الله الذی لا بد له، فذهابه غلط ...
شاکر، محمود، التاریخ الإسلامی (العهد الأموی)، ج4، ص126، الناشر: المکتب الإسلامی، الطبعة: السابعة، 1421 هـ - 2000 م.
این سخنان شخصیت های زمان حسین بن علی و کسانیست که مورد توجه و اهمیت و مورد اعتماد تمامی امت هستند و همگی آنان حسین بن علی را نصیحت کردند و آخر و عاقبت مسیری که او به سمت عراق در پیش گرفته بود را برایش بیان کردند اما حسین بن علی به سوی آن چیزی که خداوند برایش مقدر کرده بود و چاره ای از آن نبود در حرکت بود، بنا بر این رفتن او به عراق کار خطا و اشتباهی بود ...
مرزوق الزهرانی (محقق و دعوتگر سَلَفی): خروج امام حسین بر یزید عامل تفرقه ی مسلمانان شد!
مرزوق الزهرانی، دعوتگر و محقق سَلَفی، در کتاب خود چنین نوشته است:
هذه النصوص تدل على مکانة الحسین عند أهل السنة برهم وفاجرهم، وأنه لم یکن شخصا عادیا، ولکن لا یمنعهم ذلک الحب والتقدیر من الاعتراف بأن الحسین اجتهد فأخطأ وأقدم على محاولة شق عصا المسلمین...
آل مرزوق الزهرانی، مرزوق بن هیاس، النظرات الوقادة فی خروج الحسین بن علی رضی الله عنه إلى الکوفة وإستشهاده،ص 33، الناشر : مطابع بهادر - مکة المکرمة.
این نصوص دلالت بر جایگاه حسین در نزد اهل سنت - خوب و بدشان - دارد و دلالت بر این می کند که او شخصی عادی نبوده است اما این حب و ارج نهادن مانع از این نمی شود تا اهل سنت اعتراف کنند به این که حسین اجتهاد کرد و خطا کرد و در راستای بر هم زدن وحدت مسلمانان شتاب زده تلاش کرد .....
و در جایی دیگر می نویسد :
نتج من السلبیات بسبب خروج الحسین من مکة معارضا لیزید ما یلی ...
آل مرزوق الزهرانی، مرزوق بن هیاس، النظرات الوقادة فی خروج الحسین بن علی رضی الله عنه إلى الکوفة وإستشهاده،ص 78، الناشر : مطابع بهادر - مکة المکرمة.
موارد سلبی که در اثر خروج حسین از مکه بر ضد یزید حاصل شد در ادامه می آید .....
انشقاق وحدة المسلمین عقائدیا .....
آل مرزوق الزهرانی، مرزوق بن هیاس، النظرات الوقادة فی خروج الحسین بن علی رضی الله عنه إلى الکوفة وإستشهاده،ص 79، الناشر : مطابع بهادر - مکة المکرمة.
تفرقه ی مسلمانان از جهت عقیدتی .....
شیخ محمد السعیدی (عالم سَلَفی - وهابی معاصر): خروج حسین بن علی بر یزید کار اشتباهی بود که هیچ خیری برای امت نداشت و نظر صحابه هم همین است!
شیخ محمد السعیدی، عالم سرشناس سَلَفی - وهابی و از اساتید دانشگاه ام القری، در مورد خروج امام حسین (ع) بر یزید می گوید:
این من نیستم که بگویم خروج حسین بن علی کار درستی بود یا اشتباه بود بلکه این صحابه هستند که گفته اند خروج او کار خطایی بود.صحابه و از جمله آن ها عبدالله بن عمر بن خطاب حسین بن علی را از خروج نهی کردند.شکی نیست که این کار حسین بن علی خطا بود و نتیجه ی کار او کاملا مشخص است و موفق نشد و برای امت هیچ سودی نداشت و کار او اجتهادی خطا بود و این صحابه بودند که کار او را خطا دانستند نه من و نتیجه ی کار او هم اشتباه بودن این عمل را نشان می دهد. ما می گوییم که حسین بن علی هنگامی که خروج کرد تمامی جوانب احتیاط را آن طور که باید رعایت نکرد و هزینه ی رفع ظلمی که در زمان یزید وجود داشت بسیار سنگین بود در حالی که حسین بن علی در این راه و به منظور اعاده ی خلافت موفق نشد و این موجب مفاسد بزرگی شد.
مشاهده ی کلیپ: [کلیک کنید]
شیخ طلعت زهران (عالم و دعوتگر سَلَفی معاصر): حسین بن علی در خروج بر یزید خطا کرد و تمامی صحابه مخالف او بودند!
شیخ طلعت زهران، از علماء و دعوتگران مشهور سَلَفی مصر، در یکی از خطبه های نماز جمعه ی خود می گوید:
حسین بن علی حرکت کرد و حرکت او اجتهادی شخصی از جانب اوست که تنها یک اجر دارد (یعنی اجتهاد وی خطاست) چرا که تمامی صحابه با او مخالفت کردند ... شیخ الاسلام ابن تیمیه می گوید: «خروج حسین بن علی هیچ مصلحتی در بر نداشت و اگر خروج نمی کرد برایش بهتر بود».
مشاهده ی کلیپ: [کلیک کنید]
شیخ سعد البریک (عالم و دعوتگر معاصر سَلَفی - وهابی): حسین بن علی در خروج بر یزید فریب اهل عراق را خورد و موجب وارد آمدن خسارت بزرگی به اهل بیت شد!
شیخ سعد البریک از علماء و دعوتگران برجسته ی سَلَفی - وهابی می گوید:
والحسین بالمناسبة قد غرر به وخُدِع من قبل أهل العراق ... کانت نهایة المعرکة خسارة ألیمة لآل البیت رضوان الله علیهم وللمسلمین أجمعین، قتل فیها من آل أبی طالب اثنان وعشرون رجلاً، واستشهد الحسین رضی الله عنه، وقتل من أصحاب الحسین اثنان وسبعون نفساً ... فإن سنة الله إذا ولی الأمر إمام فینبغی للقوم أن یطیعوه، سیما وإذا ظهر وثبت أن الخروج علیه مفضٍ إلى فتنة عظیمة، کما کان فی هذه الحال ... وستأتی بقیة الشواهد لتثبت أن کل خروجٍ على إمامٍ وعلى والٍ انعقدت له البیعة من أهل الحل والعقد، واجتمع الناس علیه، حتى ولو کان فی المسلمین من هو خیرٌ منه وأصلح منه وأتقى لله منه وأخشى، أن نهایتها غیر محمودة العاقبة.
حسین بن علی از جانب اهل عراق فریب خورد ... نهایت جنگ خسارتی دردناک برای اهل بیت رضوان الله علیهم و تمامی مسلمانان بود.در این جنگ بیست و دو نفر از آل ابی طالب و حسین بن علی و هفتاد و دو نفر از اصحاب حسین بن علی به شهادت رسیدند ... سنت خداوند این است که هنگامی که امامی ولایت امور را در دست می گیرد، شایسته آن است که مردم از او اطاعت کنند به خصوص هنگامی که ثابت شود خروج بر او موجب فتنه ای بزرگ می شود همانطور که در این مورد (خروج حسین بر یزید) چنین بود ... بقیه ی شواهدی که ثابت می کند هر خروجی بر هر امام و حاکمی که با او از جانب اهل حل و عقد بیعت شده و مردم بر او جمع شده اند - حتی اگر در بین مسلمانان کسی باشد که از او بهتر و شایسته تر و با تقواترند - عاقبت خوبی ندارد در آینده ذکر خواهد شد.
مشاهده ی کلیپ: [کلیک کنید]
مصدر:
https://audio.islamweb.net/audio/index.php/index.php?page=FullContent&full=1&audioid=106786
عبدالعزیز الطریفی (عالم معاصر سَلَفی - وهابی): خروج بر حاکمان ظلم و جور به مانند حسین بن علی مخالف نظر جمهور اهل سنت است!
عبدالعزیز الطریفی از علمای معاصر سَلَفی - وهابی چنین می گوید:
برخی از سَلَف بر این اعقتاد بودند که اگر از حاکمی و ظلم و جور سر بزند، در صورتی که احتمال غلبه بر او و حاکم ساختن شخص دیگری برود می توان بر وی خروج کرد. گروهی مانند عبدالله بن زبیر و حسین بن علی و سعید بن جبیر و شعبی و حسن بصری و مالک بن انس در یکی از روایاتی که از وی به ما رسیده و محمد بن نصر داوودی از فقهای مالکی مذهب آن را قبول کرده و برخی از فقهاء از اهل رای چنین اعتقادی داشتند.این نظر اگر چه از نظر فقهی اصطلاحا قول مرجوح به حساب می آید اما سخت است که بگوییم افرادی که این نظر را داشته اند اهل هوی و بدعت هستند.جمهور علماء بر این اعتقاد هستند که باید در برابر حاکمان ظلم و جور صبر کرد.
مشاهده ی کلیپ: [کلیک کنید]
شیخ ناصر ابوالعلا (دعوتگر معاصر سَلَفی - وهابی): صحابه معصوم نیستند و حسین بن علی در خروجش بر یزید خطا کرد!
شیخ ناصر ابوالعلا، دعوتگر سَلَفی - وهابی، می گوید:
بعد از معاویه یزید حاکم شد.یزید کیست؟ یزید بن معاویه که رحمت خدا بر او باد! برای یزید طلب رحمت میکنی؟! بله! بلکه بر هر مسلمانی واجب است که برای یزید طلب رحمت کند! حدیث پیامبر (ص) در مورد یزید این است که او مورد آمرزش الهی قرار گرفته است. پس چگونه کسی مانند من یا غیر از من هر کس که باشد می تواند از یزید بدگویی کند هرچند که در زمان او حوادث بزرگی رخ داده است که برخی مدام به آن متمسک می شوند و آن را تکرار می کنند و بهانه ای قرار می دهند تا موجب نابودی اسلام شود.این ها گمان می کنند حسین بن علی را دوست دارند.حسین بن علی در زمان یزید کشته شد.این بدان معنا نیست که یزید که خداوند از او راضی باشد به این عمل راضی بود.چرا حسین کشته شد؟ آیا حسین خطا کرد یا نه؟ چه کسی به خطای حسین بن علی حکم می کند؟ و اگر بگوییم حسین بن علی خطا نکرده است چگونه چنین چیزی ممکن است؟ آیا صحابه معصوم هستند؟ عقیده ی اهل سنت و جماعت که نظر صحیح است می گوید صحابه معصوم نیستند. مگر حسین از ابوبکر برتر است؟ مگر از عمر برتر است؟ مگر از عثمان برتر است؟ مگر او از علی بالاتر است؟
مشاهده ی کلیپ: [کلیک کنید]
انس طبارة (استاد اهل سنتِ علوم اسلامی دانشگاه اسلامی بیروت): خلافت یزید شرعی است و امام حسین موجب تفرقه شد!
انس طبارة - استاد علوم دینی اهل سنت در دانشگاه اسلامی بیروت - از جمله افرادی است که به دفاع از یزید می پردازد و خلافت وی را شرعی می داند و امام حسین علیه السلام را تخطئه می کند!
وی در مطلبی که بر روی وبسایت رسمی دانشگاه اسلامی بیروت قرار گرفته می نویسد:
خرج الحسین من مکة فی 5/12/60 ولم یسمع نصیحة المخلصین من الصحابة أقرانه، ولم یتعظ بما فعله أهل الکوفة بأبیه وأخیه، خرج إلى الکوفة دون الاستعداد اللازم، وخروجه على الحاکم بدون مبرر قوی.....
حسین در روز پنجم از ذی الحجه ی سال 60 هجری از مکه خارج شد و نصیحت افراد مخلص و نزدیک از صحابه را نشنید و از آن چه اهل کوفه با پدرش و برادرش انجام دادند پند نگرفت و بدون آمادگی لازم به سمت کوفه رفت و خروجش بر حاکم (یزید) بدون توجیه قوی بود .....
و در جایی دیگر در کمال وقاحت و پر رویی می نویسد:
لکن القلم یمسک عن نقد حفید رسول الله حیاءً .....
اما قلم به دلیل حیاء از نقد نوه ی رسول خدا خودداری می کند .....
ملاحظه می فرمایید که این استاد اهل سنت دانشگاه اسلامی بیروت اساسا نقد های سنگین و شدیدی به عمل امام حسین سلام الله علیه دارد اما به دلیل آن چه که وی آن را حیاء می خواند از نوشتن آن خودداری می کند!
در جایی دیگر می نویسد:
اجتهد الحسین واجتهدوا فظهر خطأ اجتهاده بما أحدثه من شق لعصا المسلمین، وجعل بأسهم بینهم، وطمع عدوهم فیهم .....
حسین اجتهاد کرد و آنان که وی را نصیحت کردند هم اجتهاد کردند و خطای اجتهاد حسین با آن چه از ایجاد تفرقه ی بین مسلمانان ایجاد کرد و دشمنی آنان را بین خودشان قرار داد و دشمنشان را نسبت به آنان حریص کرد آشکار شد .....
ولیرحم الله الحسین ویتجاوز عنه فی اجتهاده .....
و خداوند حسین را رحمت کند و از او در اجتهادش بگذرد .....
مصدر:
http://www.biu.edu.lb/pages/news/detail.php?var=MjU=
انس طبارة مجددا چندی پیش در رادیو رسمی دار الفتوای لبنان صریحا یزید را خلیفه ی شرعی دانست که جزئیات آن را می توانید در لینک زیر مطالعه کنید:
http://www.alalam.ir/news/2020760
شیخ عبدالفتاح خدمتی (دعوتگر سَلَفی - وهابی، شاغل در شبکه های وهابی): حسین بن علی در خروجش بر یزید نفهمید که اشتباه می کند!
عبدالفتاح خدمتی (کارشناس وهابی شبکه های ضاله و معاند وهابی) می گوید:
حسین بن علی هم که به کربلا رفت اشتباه کرد ... اشتباه کرد حسین.شما او را معصوم می دانید و معصوم از خطا می دانید و الا خطا بود ... گفتند که این کار را نکن.بنشین مثل ما که نشسته ایم دیگر! چه کار داری به یزید؟! حالا رفته گفته من حاکم [هستم]. معاویه اشتباه کرد بکند! حالا تمام شده و رفته! ... حسین نفهمید (!!!) نفهمید (!!!) ببینید، این را قبول کنید که حسین نفهمید! ... نفهمید آقا! قبول کنید به حسین بگویید اشتباه کرده و نفهمیده است! ولی تعصب به شما اجازه نمی دهد. حسین اشتباه کرده؟! [از نظر شیعه] مثل این است که بگوییم العیاذ بالله خدا اشتباه کرده است ... حسین نمی دانست ولی شما بدتان می آید که ما می گوییم حسین نمی دانست.برای این که یک شست و شوی مغزی در شما به وجود آورده اند که اگر بگویند حسین نمی دانست رگ گردنتان باد می کند که شما توهین کرده اید به حسین! ... اگر می دانست خودش را به کشتن نمی داد ... (برگرفته از یکی از برنامه های شبکه های ضاله ی وهابی)
مشاهده ی کلیپ: [کلیک کنید]
عبدالحمید عالی (دعوتگر سَلَفی - وهابی، شاغل در شبکه های وهابی): حسین بن علی در خروج بر یزید به توصیه ی صحابه گوش نداد و خطا کرد!
عبدالحمید عالی (از کارشناسان وهابی و تندروی شبکه های ضاله و معاند وهابی) چنین می گوید:
امام حسین هم از نظر تاریخی در آن روز به شهادت رسید و کار اشتباهی کرد امام حسین که به توصیه ی صحابه توجه نکرد در آن زمینه.اجتهاد خودش بر این بود که مردم به من قول داده اند و بالاخره ما بتوانیم به کوفه برویم و حکومتی در آن جا تشکیل بدهیم و خلافتی مثل عبدالله بن زبیر و عبدالله بن حنظله که در مکه و مدینه بودند [تشکیل بدهیم] و او هم آن جا زیر فرماندهی یا خلافت یزید نباشد. (برگرفته از یکی از برنامه های شبکه های ضاله ی وهابی)
مشاهده کلیپ: [کلیک کنید]
نتایج و تذکرات
الف) اهداف اصلی ما از نگارش این یادداشت، در درجه ی اول نقد جریان انحرافی نوبتریه یا همان تقریب افراطی است که مدت ها پیش در یادداشتی کوتاه به معرفی برخی شاخصه های اصلی این جریان پرداختیم که این یادداشت از طریق لینک زیر در دسترس است:
http://al-shia.blog.ir/post/887
در درجه ی بعدی هدف ما از نگارش چنین یادداشتی، برخورد مستقیم و علمی و متقن با تحریف و تزویر و وارونه نمایی جریان انحرافی نوبتریه/ تقریب افراطی می باشد که متاسفانه عامدانه یا غیر عامدانه یکی از رسالت های جدی خود را در سال های اخیر تحریف و وارونه نمایی حقایق تاریخی قرار داده اند تا به زعم خود موجب برقراری وحدت و تقریب میان مذاهب اسلامی شوند حال آن که نتیجه ی عملی چنین رفتاری در غالب موارد چیزی جز تخریب وحدت درون شیعی و سوء استفاده ی مخالفان مکتب اهل بیت علیهم السلام نبوده است.
آقای مسائلی و دوستانشان در مجموعه هایی چون امت واحده و مجله اخوت متاسفانه مدت هاست در بسیاری از موارد با نسبت های خلاف و وارونه نمایی حقایق تاریخی قصد اثبات مدعای خویش را دارند. سابقا چند نمونه از دروغ های واضح و صریح این جریان ها را در وبلاگ قرار داده ایم که از طریق لینک های زیر قابل دسترسی می باشد:
http://al-shia.blog.ir/post/928
http://al-shia.blog.ir/post/935
http://al-shia.blog.ir/post/939
ب) همانطور که بارها در یادداشت ها و مواضع متعدد گفته ایم، همواره مدافع تقریب مذاهب و ادیان بوده و هستیم اما در عین حال سکوت و عدم بیان حقایق تاریخی - ولو حقایقی تلخ و ناگوار - را نیز عین خیانت در حق مکتب اهل بیت علیهم السلام می دانیم و رسیدن به تقریب حقیقی را منوط به بیان روشمند و منطقی و اصولی و مودبانه ی حقایق تاریخی می دانیم.
ج) در موضوع مورد بحث در این یادداشت بایستی بگوییم که بر خلاف ادعای آقای مسائلی، بخش قابل توجهی از علمای اهل سنت نسبت به خروج امام حسین (ع) بر یزید بن معاویه موضع کاملا سلبی داشته اند و این که تمامی علمای اهل سنت با گرایش های مختلف عقیدتی و فقهی را دارای موضع واحدی بدانیم مخالف مبانی علمی است.قدر متیقن آن است که موضع اهل سنت در برابر خروج امام حسین علیه السلام بر یزید بن معاویه با توجه به مبانی اعتقادی آنان در مساله ی خروج بر حاکم کاملا اختلافیست و ادعای وجود اتفاق و اجماع در مورد دیدگاه اهل سنت نسبت به خروج امام حسین (ع) بر یزید - گرچه برخی از علمای نسبتا معتدل اهل سنت نیز مشابه چنین ادعایی را مطرح کرده اند - با توجه به تضارب و اختلاف موجود در بین اهل سنت جای تامل جدی دارد و مطابق با تحقیقات عمیق علمی و حقایق تاریخی نیست.
توضیحات
[1] مناوی چنین می نویسد:
وقد غلب على ابن العربی الغض من أهل البیت حتى قال قتله بسیف جده ...
فیض القدیر،ج1،ص205 ط دار المعرفة
تحقیر ساختن و کوچک کردن اهل بیت بر ابن العربی غلبه کرده است تا جایی که گفته حسین با شمشیر جدش کشته شده است ...
ولیس ذلک بأول عجرفة لهذا المفتی وجرأته وإقدامه فقد ألف کتابا فی شأن مولانا الحسین رضی الله عنه وکرم وجهه وأخزى شائنه زعم فیه أن یزید قتله بحق بسیف جده نعوذ بالله من الخذلان.
فیض القدیر، ج5، ص246 ط دار المعرفة
و این اولین حرف شتاب زده و جسورانه ی این مفتی نیست بلکه او کتابی در شان مولایمان حسین رضی الله عنه و کرم الله وجهه نوشته است که خودش را رسوا کرده است زیرا در آن کتاب بیان کرده که حسین با شمشیر جدش کشته است.نعوذ بالله از خذلان.
[2] آلوسی چنین می نویسد:
وأبو بکر بن العربی المالکی علیه من الله تعالى ما یستحق أعظم الفریة فزعم أن الحسین قتل بسیف جده صلّى الله علیه وسلّم وله من الجهلة موافقون على ذلک کَبُرَتْ کَلِمَةً تَخْرُجُ مِنْ أَفْواهِهِمْ إِنْ یَقُولُونَ إِلَّا کَذِباً {الکهف: 5}
روح المعانی (تفسیر الآلوسی)، ج25، ص200 ط موسسة الرسالة
و ابوبکر بن العربی مالکی مذهب که خدا هر آنچه را مستحق اوست به او بدهد،گمان کرده است که حسین با شمشیر جدش کشته شده است و جاهلانی هم هستند که با این سخن او موافقند. " چه بزرگ است سخنی که، از دهانشان بیرون می آید و جز دروغی نمی گویند ". { کهف،5}
