حقانیت شیعه و رد شبهات

دروغگویی شجاع الدین شفا در مورد آیه ی دوزادهم سوره ی مبارکه ی حدید

شجاع الدین شفا از برجسته ترین دین ستیزهای باستان گرا می باشد که در نزد دین ستیزان و اسلام ستیزان و به ویژه اسلام ستیزانِ باستان گرا جایگاه ویژه ای دارد و بسیار به سخنان و کتاب های استناد کرده و ارجاع می دهند.

شجاع الدین شفا در کتاب های متعدد خود با سر هم کردن دروغ های فراوان و ارائه ی استدلال های ناقص و غلط و برداشت های شخصی خود، سعی در وارونه کردن حقائق و نشان دادن چهره ای زشت و ناپسند از ادیان الهی و به ویژه اسلام و تشیع بوده است.

هر انسان محقق و منصفی که به کتاب های وی مراجعه کند با دروغ ها و تدلیس های فراوانی مواجه می شود و از این رو می توان برای این دین ستیز، عنوان «شیاد قرن» را انتخاب کرد!

وی در کتاب مشهور خود (تولدی دیگر) ضمن دروغی وقیحانه می نویسد:

اقتباس آشکار دیگری از انجیل، آیه ای از سوره ی حدید است که در آن آمده است: «... و آن روز مردان و زنان مومن و مومنه را خواهی دید که مشعل هائی را بدست دارند تا راهشان را روشن کند. کافران مرد و زن بدانان می گویند اندکی درنگ کنید تا ما نیز به شما برسیم و از نور مشعل هایتان بهره مند شویم، ولی مومنان بدانان پاسخ می دهند: نه، باز گردید و مانند ما برای خودتان مشط تهیه کنید. و در این میان حصاری میان مومنان و کافران پدید خواهد آمد که مومنان در درون و کافران در بیرون آن خواهند بود» (حدید، ۱۲).

شفا، شجاع الدین (متوفای 1389 خورشیدی)، تولدی دیگر، ص17.

این در حالیست که آیه ی 12 و 13 سوره ی مبارکه ی حدید چنین است:

{یَوْمَ تَرَى الْمُؤْمِنِینَ وَالْمُؤْمِنَاتِ یَسْعَى نُورُهُمْ بَیْنَ أَیْدِیهِمْ وَبِأَیْمَانِهِمْ بُشْرَاکُمُ الْیَوْمَ جَنَّاتٌ تَجْرِی مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِینَ فِیهَا ذَلِکَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِیمُ} (12) یَوْمَ یَقُولُ الْمُنَافِقُونَ وَالْمُنَافِقَاتُ لِلَّذِینَ آمَنُوا انْظُرُونَا نَقْتَبِسْ مِنْ نُورِکُمْ قِیلَ ارْجِعُوا وَرَاءَکُمْ فَالْتَمِسُوا نُورًا فَضُرِبَ بَیْنَهُمْ بِسُورٍ لَهُ بَابٌ بَاطِنُهُ فِیهِ الرَّحْمَةُ وَظَاهِرُهُ مِنْ قِبَلِهِ الْعَذَابُ (13)

آن روز که مردان و زنان مؤمن را مى‌بینى که نورشان پیشاپیششان و به جانب راستشان دوان است. [به آنان گویند:] «امروز شما را مژده باد به باغهایى که از زیر [درختان‌] آن نهرها روان است، در آنها جاودانید. این است همان کامیابى بزرگ.آن روز، مردان و زنان منافق به کسانى که ایمان آورده‌اند مى‌گویند: «ما را مهلت دهید تا از نورتان [اندکى‌] برگیریم.» گفته مى‌شود: «بازپس برگردید و نورى درخواست کنید.» آنگاه میان آنها دیوارى زده مى‌شود که آن را دروازه‌اى است: باطنش رحمت است و ظاهرش روى به عذاب دارد.

اما بخش مورد نظر شجاع الدین شفا از انجیل از این قرار است:

1- در آن زمان ملکوت آسمان مثل ده باکره خواهد بود که مشعلهای خود را برداشته، به استقبال داماد بیرون رفتند.

 2- و از ایشان پنج دانا و پنج نادان بودند.

 3- امّا نادانان مشعلهای خود را برداشته، هیچ روغن با خود نبردند.

 4- لیکن دانایان، روغن در ظروف خود با مشعلهای خویش برداشتند.

 5- و چون آمدن داماد بطول انجامید، همه پینکی زده، خفتند.

 6- و در نصف شب صدایی بلند شد که، اینک، داماد می‌آید. به استقبال وی بشتابید.

 7- پس تمامی آن باکره‌ها برخاسته، مشعلهای خود را اصلاح نمودند.

 8- و نادانان، دانایان را گفتند، از روغن خود به ما دهید زیرا مشعلهای ما خاموش می‌شود.

 9- امّا دانایان در جواب گفتند، نمی‌شود، مبادا ما و شما را کفاف ندهد. بلکه نزد فروشندگان رفته، برای خود بخرید.

10- و در حینی که ایشان بجهت خرید می‌رفتند، داماد برسید و آنانی که حاضر بودند، با وی به عروسی داخل شده، در بسته گردید.

11- بعد از آن، باکره‌های دیگر نیز آمده، گفتند، خداوندا برای ما باز کن.

12- او در جواب گفت، هرآینه به شما می‌گویم شما را نمی‌شناسم.

13- پس بیدار باشید زیرا که آن روز و ساعت را نمی‌دانید.

عهد جدید، انجیل متی، فصل25، فقره ی 1 الی 13.

اکنون شما مخاطبان گرامی قضاوت کنید که آیه ی 12 سوره ی مبارکه ی حدید چه ارتباطی به این قسمت از انجیل دارد تا برگرفته از آن باشد؟!

ضمن آن که شجاع الدین شفا یا از سر جهل و یا با تعمد و دروغگویی کلمه ی «مشعل» را از پیش خود به آیه ی مذکور اضافه کرده تا شباهتی بین آیه و قسمت مورد استنادش از انجیل ایجاد کند!