حقانیت شیعه و رد شبهات

روزبه (موبد زرتشتی در شاهنامه ی فردوسی): زنان عامل بلا هستند و استفاده ی آن ها فقط برای فرزند آوری است!

زرتشتیان و باستان گرایان همواره با هجوم به مبانی و آموزه های اسلامی در پی آن هستند تا دیدگاه اسلام نسبت زنان را دیدگاهی سلبی و منفی نشان دهند و در این راه از هیچ تخریب غیر علمی و غیر منطقی نیز فروگذار نکرده و در بسیاری از اوقات نیز به متونی متمسک می شوند که یا اعتبار لازم را ندارد و یا قابل توضیح و توجیه است.

این هجمه در حالی صورت می گیرد که اگر به متون زرتشتی و متون تاریخی و شاهنامه مراجعه کنیم در می یابیم که اتفاقا بر اساس مدارک معتبر، این زن در آیین زرتشتی و بخش قابل توجهی از ایران باستان است که وضعیتی نامناسب داشته و دیدگاه نسبت به او کاملا سَلبی بوده است!

در شاهنامه ی فردوسی در ابیاتی که سخنان روزبه (موبد زرتشتی دربار بهرام گور) را نقل می کند چنین می خوانیم:

ز بوى زنان موى گردد سپید/سپیدى کند در جهان ناامید

جوان را شود گوژ بالاى راست/ز کار زنان چند گونه بلاست

بیک ماه یک بار آمیختن/گر افزون بود خون بود ریختن

همین بار از بهر فرزند را/بباید جوان خردمند را

چو افزون کنى کاهش افزون کند/ز سستى تن مرد یسخون کن

فردوسی، ابوالقاسم (متوفای 416 هجری قمری)، شاهنامه، دفتر ششم، ص488، تصحیح: جلال خالقی مطلق، ناشر: انتشارات مزدا - کالیفرنیا.

در شرح دکتر میترا مهرآبادی بر این ابیات چنین آمده است:

از بوى زنان است که موى مرد سپید مى ‏شود و سپیدى موى، مرد را از این گیتى نا امید مى ‏سازد. از کار زنان، بالاى راست جوان، خمیده مى‏ گردد و چندین گونه رنج و سختی هاى دیگر هم برمى ‏خیزد. پس اگر در یک ماه بیش از یک بار آمیزش کنى، آن همچون خون ریختن باشد. و همین نیز براى یک جوان خردمند، تنها از براى فرزند یافتن است. و گرنه چون آن را افزون کنى، دیگر تن کاهش مى‏یابد و از آن سستى، تن مرد، بى‏ خون مى‏گردد.

شرح دکتر میترا مهر آبادی،ج3، ص106.