روایت داراب هرمزدیار (متن زرتشتی مشهور): زن باید به صورت مطلق از شوهرش اطاعت کند!/رضایت خداوند از زن در گروه رضایت شوهر اوست!
روایت داراب هرمزدیار (متن زرتشتی مشهور): زن باید به صورت مطلق از شوهرش اطاعت کند!/رضایت خداوند از زن در گروه رضایت شوهر اوست!
همواره شاهد آن هستیم که باستان گرایان و زردشتیان و طرفداران زردشتی گری ضمن حمله به مفاهیم و آموزه های اسلامی و ادعای پایمال شدن حقوق زن در اسلام، از عقائد خویش و تایخ ایران باستان آرمان شهری تصویر می کنند که اگر کسی از حقائق تاریخ باستان و آموزه های ثابت آیین زردشتی بی خبر باشد، آن را درخشان ترین و طلایی ترین دوران تاریخ به خصوص برای زنان تصور خواهد کرد!
این در حالی است که آیین زرتشتی - بر خلاف این خیال پردازی های به ظاهر زیبا - یکی از مردسالار ترین آیین ها و دوران ایران باستان و جوامع زرتشتی پس از اسلام نیز جزو مرد سالاترین جوامع می باشند و این چیزی است که حقائق تاریخی آن را ثابت می کند.
در کتاب «روایت داراب هرمزدیارد» که از متون مشهور و معتبر زرتشتی به شمار می رود، چنین می خوانیم:
بدانند که بر زنان واجب است که بامداد زودتر چون بشوند مانند مردان که نیایش کنند و از پیش اورمزد دست بکس بکنند و سجده و نماز برند ایشان را نیز دست بکش کردن و نه بار سجده و نماز به شوی خویش بردن و گفتن تو را چه می باید تا من آن کنم که تو فرمایی و آن چه شوی فرماید بدان طریق برفتن و البته اصلا از فرمان شوهر پای ننهادن چون که خشنودی ایزد تعالی همچنان خشنودی شوهر نگاه دارد چرا که از زنان به سبب آن ایزد تعالی نیایش برگرفته است تا ایشان نیایش شوهر کنند و هر زنی را که شوهر از وی راضی نباشد البته روان او از پاده فراه دوزخ نرهد و به بهشت نرسد.و زنن را کشتی دربندند و از پیش شوهر به پای ایستاده باشند و دست به کش کنند و نمازهای شوهر بردن و گفتن تو را چه مراد است که من آن کنم که تو فرمایی و تو را چه مراد است که من آن کنم که مراد تو است و گر شوهر ندارد پیش پدر یا برادر آید یا آن کس که سالار ایشان باشد این سخن بگفتن و نه بار سجده ی ایشان بردن.پس بدان کار که ایشان گویند مشغول شدن چه دادار اورمزد اندر دین گوید که زنان را به سبب آن نیایش کردن ازش برگرفتم تا نیایش شوهر خویش کنند چه هرگاه که شوهر از ایشان خشنود نباشد من که اورمزدم از ایشان خشنود نباشم و چون مرد را مراد باشد زن باید کردن .....
هرمزدیار، داراب، روایت داراب هرمزدیار، ص204.
پنجاه و نهم این که در دین آویژمازدیسنان زنان را نیایش کردن نفرموده اند که نیایش ایشان آن است که هر روز سه بار بامداد و نماز پیشین و نماز شام در پیش شوهر خویش باز ایستندو دست به کش کنند و گویند که تو را چه اندیشه است تا من آن اندیشم و تو را چه می باید تا من آن گویم و تو را چه می باید تا من آن کنم که فرمایی؟ هر چه شوهر فرماید آن روز بر آن بباید رفتن.البته بی رضای شوهر هیچ کاری نکردن تا خدای از آن زن خشنود باشد چه خشنودی ایزد در خشنودی شوهر پیوسته است چه هرگاه که فرمان شوهر کار کنند در دین او را اشو خوانند و گرنه او را چه خوانند.
هرمزدیار، داراب، روایت داراب هرمزدیار، ص204و205.
در ادامه نیز اشعاری با مضمون همین متون نقل شده که دو بیت آن را در ادامه می آوریم:
مگر شوهرش زو به راضی شود/که آن زن به عالم بهشتی شود
به گیتی زن بهترین از زنان است/که شوهر همیشه از او شادمان است
هرمزدیار، داراب، روایت داراب هرمزدیار، ص205.
مطلب مرتبط:
www.tarikhy.mihanblog.com