حقانیت شیعه و رد شبهات

سیوطی (عالم بزرگ اهل سنت): شمس الدین سخاوی (عالم سرشناس اهل سنت) سارق علمی است و آثار دیگران را به نام خود منتشر می کند!

پدیده ی «سرقت علمی» یکی از مذموم ترین اعمالی است که در بین علمای مخالفین رایج بوده و بسیاری از آن ها یکدیگر را به سرقت علمی متهم کرده اند.

سیوطی (عالم بزرگ اهل سنت) و شمس الدین سخاوی (عالم سرشناس اهل سنت) اختلافات و دشمنی های شدیدی با یکدیگر داشته اند و در این بین سیوطی، سخاوی را به سرقت علمی از دیگران و انتشار آثار دیگران به نام خود متهم کرده است!

هذا إلى أکاذیب وفشارات، ویغیر وینسب الناس إلى الإغارات، لقد رأیت له تألیفا فی قلم الإظفار فإذا هو أخذ کلام «فتح الباری» بفصة، وساقه بحروفه ونصه، وغالب ما ألفه فی فن الحدیث والأثر، مسودات ظفر بها فی ترکة الحافظ إبن حجر.

ولقد تبعت قدیما فی جمع مؤلف فی «الخصال الموجبة للظلال» بذلت فیه جهدی، وتتبعته من کتب الحدیث الحاضرة عندی، فجمعت منها جملة، بحیث انتهت إلى سبعین خصلة، فزعم هو أنه وصلها إلى الثمانین فی کتاب ألفه، وتألیف رصفه، ثم ادعى إنی أغرت على کتابه، وأخذت ما فیه من المتشابه، والله یعلم ویشهد أنه مبطل فیما ادعاه علی، وکاذب فیما نسبه من الإغارة إلی، وإنی لم أقف على کتابه هذا إلى الآن، ولا نظرته عینی فی سر ولا فی إعلان.

وقد علم الله والناس من عادتی فی التألیف أنی لا أنقل حرفا من کتاب أحد إلا مقرونا بعزوه إلى قائله، ونسبته إلى ناقله، أداء لشکر نعمته، وبراءة من درکه وعهدته، مع أنی رأیت فی فهرست الحافظ إبن حجر أن له مؤلفا فی الظلال فلا أشک أنه وقف على مسودته، وحجبه عن الناس ثم استأثر بعزوه إلى نفسه ونسبته، ثم غمص مؤلفی لما حرب، وجاء على قمیصه بدم کذب ...

جلال الدین السیوطی، عبد الرحمن بن أبی بکر (المتوفى 911 هـ)، شرح مقامات جلال الدین السیوطی، ج2، صص948-950، تحقیق: سمیر محمود الدروبی، الناشر: مؤسسة الرسالة، الطبعة: الأولى، 1409 هـ - 1989 م.

این به علاوه ی دروغ های سخاوی و این که وی اقول [دیگران] را تغییر داده و آن ها را متهم به سرقت علمی می کند.تالیفی از او در باب «قلم الاظفار» (اصلاح و گرفتن ناخن ها) دیدم که سخن «فتح الباری» را برداشته و آن را با بیان خودش نقل کرده و غالب آن چیزی که در باب حدیث تالیف کرده از پیش نویس و چرک نویس هایی است که حافظ ابن حجر از خود بر جای گذاشته است.

و قبلا در جمع آوری مطالب در تالیف «الخصال الموجبة للظلال» تلاش کردم و توان خود را به کار بستم و در کتب حدیثی که در نزدم موجود بود تتبع کردم و از بین آن ها مواردی را جمع کردم تا این که هفتاد ویژگی را جمع نمودم.سخاوی در کتابی که آن را تالیف کرده گمان کرده است که این ویژگی ها را به هشتاد مورد رسانده است و سپس ادعا کرده است که من از کتاب او سرقت کرده ام و موارد مشابه را از او اخذ کرده ام و خداوند می داند و شاهد است که ادعای او در مورد من باطل است و در آن چه از سرقت علمی که به من نسبت داده دروغ گفته است و من تا به حال این کتاب او را ندیده ام و چه در خفا و چه آشکارا چشمم به کتاب او نخورده است.

و خداوند و مردم می دانند که عادت من در تالیف آن است که حرفی را از کتاب کسی نقل نمی کنم مگر آن که آن را به منظور شکر نعمتش و مسول نبودن من در برابر درک و فهم وی به گوینده اش نسبت دهم با این که من در فهرست حافظ ابن حجر تالیفی در مورد «ظلال» دیدم که شک ندارم که سخاوی به چرک نویس آن دست پیدا کرده و آن را از مردم مخفی نگاه داشته و سپس آن را به صورت انحصاری به خودش نسبت داده است و سپس تالیف من را تحقیر کرده و به دلیل سرقت علمی کوچک شمرده است ...