حقانیت شیعه و رد شبهات

اعتراف شافعی به هواپرستی برخی از علمای اهل سنت و برخورد سلیقه ای آنان در توثیق و تضعیف روات احادیث

بارها دیده ایم که مخالفین شیعه به چیزی که آن را «علم الحدیث» می نامند افتخار کرده و معتقدند از طریق آن می توانند احادیث را پالایش کرده و صحیح و سقیم را از یکدیگر تشخیص دهند !

این ادعا در شرایطی صورت می پذیرد که اگر ما به راستی آزمایی آن بپردازیم، خواهیم دید که بسیاری از علمای مخالفین آلوده به هواپرستی و نظر دادن های سلیقه ای و برخاسته از تعصبات شخصی بوده اند و از این رو نمی توان اساسا به اقوال رجالی آن ها اعتماد کرد.

این مساله فقط ادعای ما نیست و این خود علمای مخالفین هستند که به این موضوع اعتراف کرده اند.

محمد بن ادریس شافعی - امام شافعی مذهبان - در مورد گروهی از «اهل علم» می گوید :

ورأیت الغفلة قد تدخل على أکثرهم، فیقبلُ عن من یَردُّ مثله وخیراً منه.

ویُدخَل علیه، فیقبلُ عن من یعرف ضعفه، إذا وافق قولاً یقوله! ویردُّ حدیث الثقة إذا خالف قولاً یقوله!

الشافعی،  ابوعبد الله محمد بن إدریس (المتوفى 204هـ)، الرسالة، ص 466، المحقق: أحمد شاکر، الناشر: مکتبه الحلبی، مصر، الطبعة: الأولى، 1358هـ/1940م.

و افراد غافل را دیدم که بر بیشتر آن ها وارد می شوی و از کسی روایت را قبول می کند که حدیث مانند او یا بهتر از او را رد می کند.

و بر او وارد می شود و از کسی که ضعف او را می داند زمانی که با دیدگاهی که وی بدان معتقد است موافق باشد حدیثش را قبول می کند و حدیث فرد ثقه را زمانی که با دیدگاهی که وی بدان معتقد است مخافت کند رد می کند.

این است حقیقت گروهی از علمای مخالفین شیعه که کاملا از روی هوا و هوس با روات و احادیث برخورد می کنند ! با این حساب آیا جایی برای اعتماد به تصحیح و تضعیف آن ها و توثیقاتشان باقی می ماند ؟!