حقانیت شیعه و رد شبهات

شهاب الدین الألوسی (عالم مشهور سَلَفی) : توسل به جاه پیامبر جائز است !

یکی از وجوه تمایز وهابیت ضاله و مسلمانان ، نفی جواز توسل به انبیاء و اوصیاء و اولیاء پس از وفاتشان می باشد و ابن تیمیة – لعنة الله علیه – اولین کسی است که حرمت آن را به شکل گسترده و جدی اظهار کرد و پس از او نیز عده ای متعصب و معاند کلامش را پی گرفتند.

تا کنون اقوال مختلفی در باب جواز توسل و استغاثه از قول علمای مخالفین شیعه برای شما قرار داده ایم و در این مطلب نیز به سخنان «شهاب الدین الألوسی» - عالم سَلَفی و شیعه ستیز - می پردازیم.

وبعد هذا کله، أنا لا أرى باساً فی التوسل إلى الله تعالى بجاه النبی - صلى الله علیه وسلم - عند الله حیاً ومیتاً. ویراد من الجاه معنى یرجع إلى صفة من صفاته تعالى، مثل أن یراد به المحبة التامة المستدعیة عدم رده وقبول شفاعته. فیکون معنى قول القائل: إلهى أتوسل بجاه نبیک - صلى الله علیه وسلم -، أن تقضى لى حاجتى - إلهى أجعل محبتک له وسیلة فی قضاء حاجتى. ولا فرق بین هذا وقولک: إلهى أتوسل برحمتک أن تفعل کذا، إذ معناه أیضاً إلهى اجعل رحمتک وسیلة فی فعل کذا. بل لا أرى باساً أیضاً بالإقسام على الله بجاهه - صلى الله علیه وسلم - بهذه المعنى.

الآلوسی البغدادی الحنفی، أبو الفضل شهاب الدین السید محمود بن عبد الله (متوفاى1270هـ)، روح المعانی فی تفسیر القرآن العظیم والسبع المثانی، ج7،ص 180، المحقق: ماهر حبوش، الناشر: مؤسسة الرسالة – بیروت، الطبعة: الأولى، 1431 ه 2010 م.

و بعد از این همه، من در توسل به خداوند به وسیله ی جاه پیامبر در پیشگاه خدا چه در زمان حیات پیامبر و چه در زمان ممات ایشان مشکلی نمی بینم و مقصود از جاه آن چیزی است که به صفتی از صفات خداوند بر می گردد مانند آن که محبت تمام و کمال مقصود باشد که انتظار قبول شفاعت او و عدم رد آن می رود.پس معنای این کلام که «خداوندا به جاه نبی تو توسل می کنم که حاجتم را برآورده سازی» آن است که «خداوندا محبتت نسبت به پیامبر را وسیله ای برای برآورده ساختن حاجتم قرار می دهم» و فرقی بین این سخن و این که بگویی «خداوندا به رحمتت توسل می جویم که چنین کنی» نمی باشد چرا که معنایش آن است که خداوندا رحمتت را وسیله ای برای انجام این کار قرار می دهم.بلکه من مشکلی در قسم دادن خداوند به جاه پیامبر به این معنا نمی بینم.

مشاهده می فرمایید که شهاب الدین الألوسى سَلَفی توسل به جاه پیامبر و قسم دادن خداوند به جاه پیامبر را امری جائز می داند.