فتوای عجیب و غریب بن عثیمین (عالم سَلَفی) : شلوار همسرت را دربیاور و آتش بزن !
فتوای عجیب و غریب بن عثیمین (عالم سَلَفی) : شلوار همسرت را دربیاور و آتش بزن !
یکی از شاخصه های فقه مخالفین شیعه، وجود فتاوای شاذ و مخالف عقل و منطق در آن می باشد تا جایی که فقط یکی از آن فتاوا برای مورد تمسخر قرار گرفتن اسلام و ضربه خوردن دین مبین اسلام کافی است.
از جمله ی این فتاوا، فتوایی است بسیار عجیب که از سوی بن عثیمین (عالم سرشناس سلفی) صادر شده است.
ابتدا مقدمه ای را مطرح کرده و پس از آن به سراغ فتوای مورد نظر می رویم.
مخالفین شیعه در مورد این که آیا زن از نظر شرعی مجاز است «شلوار» بپوشد یا خیر اختلاف کرده اند و برخی از علمای مخالفین پوشیدن شلوار برای زن را مطلقا حرام می دانند حتی اگر در مقابل محارم و حتی اگر در برابر شوهر باشد ! (چرا که شلوار را لباس مخصوص مرد می دانند)
به این فتوای بن عثیمین دقت کنید :
أرى أن لبس المرأة البنطلون حرام لوجهین:
الوجه الأول: أنه تشبه بالرجال، وقد لعن النبی -صلى الله علیه وسلم- المتشبهات من النساء بالرجال.
الوجه الثانی: أنه ذریعة إلى أن تلبس المرأة بنطلوناً ضیقاً یصف مقاطع جسمها، وهی وإن قالت: أنا لا ألبس إلا واسعاً فهی تلبس واسعاً لمدة معینة ثم تلبس الضیق، ثم إنها إذا قدر أن هناک امرأة صالحة تقوى نفسها یقتدی بها من لیس کذلک، فالذی أرى أن ذلک ممنوعاً، وأنه لا یجوز، سداً للذریعة، وبعداً عن التهتک باللباس، فإن کان هذا صواباً فهو من الله والحمد لله الذی من به، وإن کان خطأً فأرجو الله تعالى أن یعفو عنی، ولکن مع ذلک یجب على النساء ألا تکون الواحدة إمعة مع کل شیء جدید، یا سبحان الله! أنا أعتقد أن الرجل وهو الرجل لو لبس البنطلون لکان یأتیه -لا سیما أول ما یلبسه- نوع من الخجل، أن تکون أفخاذه مقدرة، وکذلک عجیزته مقدرة، کل شیء کأنه محجم فکیف بالمرأة؟! فلا أرى لبس البنطلون للنساء، لا فی البیوت ولا فی خارج البیوت.
http://binothaimeen.net/content/587
من به دو دلیل پوشیدن شلوار را برای زن حرام می دانم :
دلیل اول : این عمل در حکم تشبه به رجال (شبیه شدن به مردن) است و پیامبر آن دسته ا زنانی که خود را شبیه مردان می کنند لعن کرده است.
دلیل دوم : پوشیدن شلوار از سوی زنان وسیله ای است برای این که زن یک شلوار تنگ که برآمدگی های بدنش را نمایان می کند بپوشد و زن حتی اگر بگوید من فقط شلوار گشاد می پوشم، برای مدتی شلوار گشاد می پوشد و سپس شلوار تنگ می پوشد و اگر فرض شود که زن صالحی که خودش را کنترل می کند وجود دارد، در این صورت کسی که اینگونه نیست به او اقتدا می کند و از وی پیروی می کند.پس چژی که من بدان اعتقاد دارم این است که پوشیدن شلوار برای زن از باب سد ذریعه و دوری از هتک لباس ممنوع است و جایز نیست و اگر این فتوا درست باشد از جانب خداست و شکر خدایی را که به واسطه ی این فتوا بر ما منت گذاشت و اگر این فتوا اشتباه باشد از خداوند می خواهم که از من بگذرد اما با این وجود بر زنان واجب است که از هر چیز جدیدی تبعیت نکند و دنباله رو مُد نباشد. سبحان الله ! من معتقدم مرد که مرد است اگر شلوار بپوشد به خصوص بار اول به نوعی خجالت می کشد چون که ران ها باسنش مشخص و معلوم است و گویی حجم و حدود همه چیز معلوم است چه رسد به زن ؟! بنا بر این من پوشیدن شلوار برای زنان را جایز نمی دانم نه در خانه و نه در بیرون خانه.
اکنون با دانستن این مطلب و صدور چنین فتوایی به سراغ فتوای اصلی می رویم.
السؤال:
أنا آمر زوجتی بخلع البنطال فترفض وتقول: أنا عندک ولا یوجد أحد غیرنا، فماذا أفعل یا فضیلة الشیخ؟ هل أهجرها فی المنام؟ أرشدنی جزاک الله خیراً، وهل علی إثم بعد النصیحة؟
الجواب:
هذا أمر سهل، أنت قوام علیها، خذ البنطلون منها وأحرقه وهی تنظر إلیه، وتلبس القمیص وما یسترها، وکیف تغلبک وأنت رجل وهی امرأة؟ ﴿وَاللَّاتِی تَخَافُونَ نُشُوزَهُنَّ فَعِظُوهُنَّ وَاهْجُرُوهُنَّ فِی الْمَضَاجِعِ وَاضْرِبُوهُنَّ﴾ [النساء:34] ،فی المرأة قال عز وجل: ﴿وَإِنِ امْرَأَةٌ خَافَتْ مِنْ بَعْلِهَا نُشُوزاً أَوْ إِعْرَاضاً فَلا جُنَاحَ عَلَیهِمَا أَنْ یُصْلِحَا بَیْنَهُمَا صُلْحاً﴾ [النساء:128] ما قال: تضرب. وفی الرجل قال: ﴿وَاللَّاتِی تَخَافُونَ نُشُوزَهُنَّ فَعِظُوهُنَّ وَاهْجُرُوهُنَّ فِی الْمَضَاجِعِ وَاضْرِبُوهُنَّ ﴾ [النساء:34] لک السلطة علیها، ولولا أنها ترید هذا اللباس ما ذهبت تجادلک؛ لأنها بالنسبة لک تستطیع فی الفراش أن تتعرى نهائیاً، ولا یکون علیها بنطلون ولا سروال ولا شیء أبداً، لکن یکون علیکما جمیعاً الرداء لئلا تنکشفا، وإذا کان هذا سائغاً بالنسبة للزوج فما الفائدة من البنطلون؟
وأنا أقول لک: استعن بالله علیها وخذ بنطلونها وأحرقه، وهی سوف ترضخ للحق إن شاء الله.
العثیمین،محمد بن صالح (المتوفى 1421 هـ)، اللقاءات الشهریة (اللقاءات من 41 إلى 60)،ص 563 و 564، الناشر : مؤسسة الشیخ محمد بن صالح العثیمین الخیریة، الطبعة : الأولى، 1437 هـ .
سؤال :
من به همسرم (زنم) دستور می دهم که شلوارش را دربیاورد اما او قبول نمی کند و می گوید : من پیش تو هستم و کسی دیگر این جا پیش ما نیست.شیخ چه کار کنم ؟ در خواب از او دوری کنم و جایم را از او جدا کنم ؟ خداوند به شما جزای خیر دهد مرا راهنمایی کن و آیا بعد از نصیحت کردن گناهی بر من است ؟
پاسخ :
ساده است.تو سرپرست و قیم او هستی.شلوار را از او بگیر و آن را بسوزان در حالی که او (یعنی همسرت (زنت)) می بیند و پیراهن و چیزی که او را می پوشاند به تن دارد. و چگونه زنت بر تو غلبه می کند در حالی که تو مردی و او زن ؟ خداوند در آیه ی 34 سوره ی نساء می فرماید : (واللاتی تخافون نشوزهن فعظوهن واهجروهن فی المضاجع واضربوهن). و خداوند در آیه ی 128 سوره ی نساء در مورد زن می فرماید : (وإن امرأة خافت من بعلها نشوزا أو إعراضا فلا جناح علیهما أن یصلحا بینهما صلحا). خداوند نگفته است که تضرب (یعنی زن کتک بزند بلکه مرد کتک می زند) و خداوند در مورد مرد فرموده است : (واللاتی تخافون نشوزهن فعظوهن واهجروهن فی المضاجع واضربوهن).پس تو حاکم و مسلط بر او هستی و اگر او این لباس (شلوار) را نمی خواست با تو [در مورد آن] مشاجره و جر و بحث نمی کرد چرا که همسرت می تواند در نهایت در بستر برای تو برهنه شود در حالی که شلوار و هیچ چیز دیگر بر تن ندارد اما روی هر دوی شما یک ملحفه ای و پوششی هست تا پیدا نباشید و زمانی که چنین چیزی برای شوهر جائز است ، فایده ی شلوار پوشیدن چیست ؟
و من به تو می گویم : از خدا طلب در مورد او طلب یاری کن و شلوارش را بگیر و آتش بزن و او ان شاء الله تسلیم حق خواهد شد.
مشاهده ی کلیپ مربوط به فتوا :
http://www.aparat.com/v/Brn6V
مشاهده ی فتوا از سایت رسمی بن عثیمین :
http://binothaimeen.net/content/1270