دروغ بستن قاضی عیاض (عالم اهل سنت) بر شیعیان در موضوع نبوت و تکفیر شیعه بر مبنای همان دروغ!
دروغ بستن قاضی عیاض (عالم سرشناس اهل سنت) بر شیعیان در موضوع نبوت و تکفیر شیعه بر مبنای همان دروغ!
در بسیاری از موارد، علمای مکتب مخالفین شیعه که راه را برای نقد علمی و منطقی آموزه های مکتب اهل بیت - علیهم السلام - بسته می بینند، به دروغ گویی و تهمت زنی بر شیعیان روی آورده و شیعه را تکفیر می کنند !
یکی از این افراد، قاضی عیاض (عالم سرشناس اهل سنت) می باشد.
قاضی عیاض در کتاب «الشفا» در فصلی تحت عنوان «فی بَیَانِ مَا هُوَ مِنَ الْمَقَالَاتِ کُفْرٌ وَمَا یُتَوَقَّفُ أَوْ یُخْتَلَفُ فِیهِ وَمَا لَیْسَ بِکُفْرٍ» [در بیان آن چه از اقوال و سخنان که کفر است یا در آن توقف می شود یا مختلف فیه است و آن چه کفر نیست] سخنان و اقوالی را به برخی از طوائف و فرق منتسب کرده و بر مبنای همان اقوال گروهی از مذاهب و فرق را تکفیر می کند!
جالب است بدانید که وی در این فصل در دو جا اعتقادی را به شیعیان (که از آن ها به روافض تعبیر می کند) نسبت می دهد که شیعه ی امامیه از آن مبراست و عجیب تر آن که بر مبنای همان تهمتی که به شیعه می زند ، این مذهب اسلامی را تکفیر می کند!
وَکَذَلِکَ مَنْ دَانَ بِالْوَحْدَانِیَّةِ وَصِحَّةِ النُّبُوَّةِ وَنُبُوَّةِ نَبِیِّنَا صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ، وَلَکِنْ جَوَّزَ عَلَى الْأَنْبِیَاءِ الْکَذِبَ فِیمَا أَتَوْا بِهِ. ادَّعَى فِی ذَلِکَ الْمَصْلَحَةَ- بِزَعْمِهِ- أَوْ لَمْ یَدَّعِهَا فَهُوَ کَافِرٌ بِإِجْمَاعٍ کَالْمُتَفَلْسِفِینَ، وَبَعْضِ الْبَاطِنِیَّةِ. وَالرَّوَافِضِ، وَغُلَاةِ الْمُتَصَوِّفَةِ، وَأَصْحَابِ الْإِبَاحَةِ فَإِنَّ هَؤُلَاءِ زَعَمُوا أَنَّ ظَوَاهِرَ الشَّرْعِ وَأَکْثَرَ مَا جَاءَتْ بِهِ الرُّسُلُ مِنَ الْأَخْبَارِ عَمَّا کَانَ وَیَکُونُ مِنْ أُمُورِ الْآخِرَةِ، وَالْحَشْرِ، وَالْقِیَامَةِ، وَالْجَنَّةِ، وَالنَّارِ، لَیْسَ مِنْهَا شَیْءٌ على مقتضى لفظها ومفهوم خطابها. وَإِنَّمَا خَاطَبُوا بِهَا الْخَلْقَ عَلَى جِهَةِ الْمَصْلَحَةِ لَهُمْ.. إِذْ لَمْ یُمْکِنْهُمُ التَّصْرِیحُ لِقُصُورِ أَفْهَامِهِمْ، فَمُضَمَّنُ مَقَالَاتِهِمْ إِبْطَالُ الشَّرَائِعِ، وَتَعْطِیلُ الْأَوَامِرِ، وَالنَّوَاهِی، وَتَکْذِیبُ الرُّسُلِ، وَالِارْتِیَابُ فِیمَا أَتَوْا بِهِ.
القاضی عیاض، ابوالفضل عیاض بن موسی بن عیاض الیحصبی السبتی (متوفاى544هـ)، الشفا بتعریف حقوق المصطفى، ص 849، الناشر : جائزة دوبی الدولیة للقرآن الکریم، الطبعة : الأولى، 1434 هـ - 2013 م.
و همچنین کسی که به وحدانیت خداوند و صحت نبوت انبیاء و نبوت پیامبر (ص) ایمان داشته باشد اما صدور کذب از انبیاء را در آن چه که از جانب خدا آورده اند صادر کند و به گمان خودش مصلحتی را در این کذب بداند و یا نداند بر اساس اجماع کافر است مانند اهل فلسفه و بعضی از باطنیه و روافض و غلاة صوفیه و اهل اباحه. (کسانی که محرمات را حلال می کنند) این ها گمان کرده اند که ظواهر شرع و اکثر آن چه که پیامبران از اخبار آن چه هست و آن چه از امور آخرت و حشر و قیامت و بهشت و جهنم خواهد بود آورده اند ، چیزی از این اخبار بر متضای لفظ و مفهوم خطابش نیست و انبیاء بر مبنای مصلحت مردم چنین مسائلی را مطرح کرده اند چرا که امکان تصریح به دلیل فهم پایین مردم وجود نداشته است.بنا بر این مضمون کلام این ها ابطال شرائع و تعطیل ساختن اوامر و نواهی و تکذیب پیامبران و شک در آن چیزی است که آورده اند.
به راستی در کجا و در کدام کتاب اعتقادی، شیعیان جواز دروغ گویی انبیاء در ابلاغ وحی الهی را صادر کرده اند ؟! در کجا و در کدام کتاب اعتقادی، شیعیان گفته اند که مفاهیمی همچون قیامت و حشر و بهشت و جهنم و ... بر غیر آن چیزی هستند که گفته شده و برای آن که در فهم مردم بگنجد پیامبران الهی اینچنین گفته اند ؟!
قاضی عیاض در ادامه می نویسد :
وَکَذَلِکَ مَنِ ادَّعَى نُبُوَّةَ أَحَدٍ مَعَ نَبِیِّنَا صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ أَوْ بَعْدَهُ کَالْعِیسَوِیَّةِ مِنَ الْیَهُودِ الْقَائِلِینَ بِتَخْصِیصِ رِسَالَتِهِ إِلَى الْعَرَبِ، وَکَالْخُرَّمِیَّةِ الْقَائِلِینَ بِتَوَاتُرِ الرُّسُلِ، وَکَأَکْثَرِ الرَّافِضَةِ الْقَائِلِینَ بِمُشَارَکَةِ عَلِیٍّ فِی الرِّسَالَةِ لِلنَّبِیِّ صَلَّى الله علیه وسلم وبعده.. فکذلک کُلُّ إِمَامٍ عِنْدَ هَؤُلَاءِ یَقُومُ مَقَامَهُ فِی النبوة والحجة .....
القاضی عیاض، ابوالفضل عیاض بن موسی بن عیاض الیحصبی السبتی (متوفاى544هـ)، الشفا بتعریف حقوق المصطفى، ص 850، الناشر : جائزة دوبی الدولیة للقرآن الکریم، الطبعة : الأولى، 1434 هـ - 2013 م.
الحطاب الرعینی،أبو عبد الله محمد بن محمد (المتوفى 954 هـ)،مواهب الجلیل لشرح مختصر خلیل، ج8،ص372،التحقیق : زکریا عمیرات، دار عالم الکتب، طبعة خاصة، 1423 هـ - 2003 م.
علیش، محمد بن أحمد بن محمد، منح الجلیل شرح على مختصر العلامة خلیل مع تعلیقات من تسهیل منح الجلیل،ج9،ص 209،الناشر : دار الفکر، الطبعة : الأولى، 1404 هـ - 1984 م.
الزهرانی،خالد بن أحمد، موقف الطاهر بن عاشور من الإمامیة الإثنی عشریة، ص 114،التقدیم : د. صالح بن مقبل العصیمی التمیمی، الطبعة : الأولى، 1431 هـ - 2010 م.
و همچنین کسی که ادعای نبوت کسی را به همراه نبوت پیامبر یا بعد از نبوت ایشان کند مانند عیسوی ها از یهود که قائل به تخصیص رسالت او در بین عرب هستند و خرمیه که قائل به تواتر پیامبران هستند و مانند اکثر روافض که قائل به مشارکت علی در رسالت پیامبر و بعد از ایشان هستند.پس اینگونه هر امامی در نزد آن ها مقام و جایگاهش را در نبوت و در مقام حجت بودن اقامه می کند .....
این هم دروغ و تهمت شنیع دیگری است از عالم و امام سرشناس اهل سنت ،قاضی عیاض، که بر مبنای این دروغ بخشی از شیعیان را تکفیر می کند!