حقانیت شیعه و رد شبهات

فضیلت گریه و حزن بر مصائل اهل بیت و احیای امر ایشان در حدیث امام رضا (ع)

یکی از مواردی که در مکتب اهل بیت علیهم السلام تاکید زیادی بر آن شده است، یادآوری مصائب اهل بیت علیهم السلام و گریه و حزن و اندوه بر سختی ها و مظلومیتشان و احیای امورات حضرتشان می باشد.
امام رضا (ع) در حدیثی معتبر می فرمایند :

حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ إِبْرَاهِیمَ بْنِ إِسْحَاقَ رَحِمَهُ اللَّهُ قَالَ أَخْبَرَنَا أَحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدٍ الْهَمْدَانِیُّ عَنْ عَلِیِّ بْنِ الْحَسَنِ بْنِ عَلِیِّ بْنِ فَضَّالٍ عَنْ أَبِیهِ قَالَ قَالَ الرِّضَا ع مَنْ تَذَکَّرَ مُصَابَنَا وَ بَکَى لِمَا ارْتُکِبَ مِنَّا کَانَ مَعَنَا فِی دَرَجَتِنَا یَوْمَ الْقِیَامَةِ وَ مَنْ ذُکِّرَ بِمُصَابِنَا فَبَکَى وَ أَبْکَى لَمْ تَبْکِ عَیْنُهُ یَوْمَ تَبْکِی الْعُیُونُ وَ مَنْ جَلَسَ مَجْلِساً یُحْیَا فِیهِ أَمْرُنَا لَمْ یَمُتْ قَلْبُهُ یَوْمَ تَمُوتُ الْقُلُوبُ قَالَ وَ قَالَ الرِّضَا ع فِی قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ- إِنْ أَحْسَنْتُمْ أَحْسَنْتُمْ لِأَنْفُسِکُمْ وَ إِنْ أَسَأْتُمْ فَلَها قَالَ إِنْ أَحْسَنْتُمْ أَحْسَنْتُمْ لِأَنْفُسِکُمْ وَ إِنْ أَسَأْتُمْ فَلَهَا رَبٌّ یَغْفِرُ لَهَا قَالَ وَ قَالَ الرِّضَا ع فِی قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ- فَاصْفَحِ الصَّفْحَ الْجَمِیلَ قَالَ الْعَفْوُ مِنْ غَیْرِ عِتَابٍ قَالَ وَ قَالَ الرِّضَا ع فِی قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ- هُوَ الَّذِی یُرِیکُمُ الْبَرْقَ خَوْفاً وَ طَمَعاً قَالَ خَوْفاً لِلْمُسَافِرِ وَ طَمَعاً لِلْمُقِیمِ قَالَ وَ قَالَ الرِّضَا ع مَنْ لَمْ یَقْدِرْ عَلَى مَا یُکَفِّرُ بِهِ ذُنُوبَهُ فَلْیُکْثِرْ مِنَ الصَّلَوَاتِ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ فَإِنَّهَا تَهْدِمُ الذُّنُوبَ هَدْماً وَ قَالَ ع الصَّلَاةُ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ تَعْدِلُ عِنْدَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَل‏ التَّسْبِیحَ وَ التَّهْلِیلَ وَ التَّکْبِیر.

الأمالی للصدوق،ص63،ح4 ط مؤسسة الأعلمی

امام رضا (ع) فرمودند : هر که یاد مصیبت ما کند و بگرید به آن چه با ما کردند، روز قیامت با ما در درجه ی ما است و هر که یاد مصیبت ما کند و بگرید و بگریاند دیده‏اش گریان نشود روزى که همه دیده‏ها گریانست و هر که بنشیند در مجلسى که امر ما در آن زنده مى‏شود دلش نمیرد روزى که دلها بمیرد حضرت رضا در مورد کلام خداى عز و جل که : " اگر خوب کنید بخود خوب کردید و اگر بد کنید از آن خود شما است " فرمود : اگر خوب کنید به خود خوبى کردید و اگر بد کنید پروردگاریست که بیامرزد شما را .امام رضا (ع) در تفسیر (آیه سوره حجر 85) فرمودند : چشم پوشى کن چشم پوشى خوبى- گذشت بدون گله- در تفسیر کلام خداوند که : (روم 24) به شما مینماید برق را براى ترس و طمع- فرمودند : ترس نسبت به مسافر و طمع نسبت به مقیم است .امام رضا (ع) فرمودند : هر که توانا بر کفاره گناهانش نیست بسیار صلوات بر محمد و آل محمد فرستد که گناهان را کاملا ویران می کند. امام رضا (ع) فرمودند : صلوات بر محمد و آل محمد نزد خداى عز و جل برابر با تسبیح و تهلیل و تکبیر است‏.

مطابق روایت صحیح فوق :

الف) یاد مصائب اهل بیت علیهم السلام و گریه بر آن و گریاندن دیگران به خاطر آن موجب اجر و پاداش زیادی است تا جایی که فرد را در روز قیامت در درجه ی اهل بیت علیهم السلام قرار می دهد.

ب) یادآوری مصائب اهل بیت و گریاندن دیگران و گریستن به دلیل آن موجب امن و آسایش در قیامت (عدم گریان بودن) خواهد شد.

ج) شرکت در مجالسی که احیای امور اهل بیت علیهم السلام در آن صورت می گیرد موجب می شود تا در روزی که قلوب دیگران دچار موت می گردد ، ما دچار دلمردگی نشویم.

د) صلوات فرستادن موجب از بین رفتن گناهان می شود.

* روایت از جهت سندی نیز معتبر می باشد [1]

اللهم صل علی محمد وآل محمد وعجل فرجهم

===========================

[1]

(1) محمد بن ابراهیم بن اسحاق الطالقانی

شیخ صدوق هم از وی اکثار روایت دارد و هم بر وی ترحم و ترضی کرده است و این دلالت بر وثاقت وی دارد.

2395 - محمّد بن إبراهیم بن إسحاق‏ : الطالقانی، أکثر الصدوق من الروایة عنه مترضّیا مترحّما .....

منتهی المقال فی احوال الرجال،ج5،ص285

(2) احمد بن محمد الهمدانی

أحمد بن محمد بن سعید بن عبد الرحمن بن زیاد بن عبد الله بن زیاد بن عجلان مولى عبد الرحمن بن سعید بن قیس السبیعی الهمدانی . هذا رجل جلیل فی أصحاب الحدیث ، مشهور بالحفظ ، والحکایات تختلف عنه فی الحفظ وعظمه ، وکان کوفیا زیدیا جارودیا على ذلک حتى مات ، وذکره أصحابنا لاختلاطه بهم ومداخلته إیاهم وعظم محله وثقته وأمانته.

رجال النجاشی،ص94

(3) علی بن الحسن بن علی بن فضال

علی بن الحسن بن علی بن فضال بن عمر بن أیمن مولى عکرمة بن ربعی الفیاض أبو الحسن ، کان فقیه أصحابنا بالکوفة ، ووجههم ، وثقتهم ، وعارفهم بالحدیث ، والمسموع قوله فیه.

رجال النجاشی،ص257

(4) الحسن بن علی بن فضال

[5241] 2 - الحسن بن علی بن فضال ، مولی لتیم الرباب ، کوفی ، ثقة.

رجال الطوسی،ص354