سعید بن جبیر (از بزرگان تابعین) و تقیه از بیان حدیث غدیر !
سعید بن جبیر (از بزرگان تابعین) و تقیه از بیان حدیث غدیر !
یکی از اشکالات مردودی که بسیاری از مخالفین شیعه در مورد حدیث غدیر مطرح می کنند، عدم دلالت این حدیث بر خلافت و ولایت می باشد و آن را دوستی و محبت حمل می کنند.
جدای از پاسخ های متعددی که به این ادعا داده شده است، یکی از ادله ی قاطعی که ثابت می کند مقصود از این حدیث، نص بر خلافت و ولایت امیر المومنین می باشد تقیه ی برخی از بزرگان مخالفین شیعه و همچنین تلاش برخی دیگر برای پنهان نگه داشتن این واقعه و این حدیث می باشد.
یکی از افرادی که از بیان این حدیث متواتر تقیه می کرده است، سعید بن جبیر (رض) از بزرگان تابعین در نزد مخالفین شیعه می باشد که البته در نزد شیعه نیز جلیل القدر می باشد.
حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ قَالَ: حَدَّثَنِی أَبِی، قثنا مُحَمَّدُ بْنُ جَعْفَرٍ قَالَ: نا شُعْبَةُ، عَنْ سَلَمَةَ بْنِ کُهَیْلٍ قَالَ: سَمِعْتُ أَبَا الطُّفَیْلِ یُحَدِّثُ، عَنْ أَبِی سَرِیحَةَ، أَوْ زَیْدِ بْنِ أَرْقَمَ، شُعْبَةُ الشَّاکُّ، عَنِ النَّبِیِّ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ أَنَّهُ قَالَ: «مَنْ کُنْتُ مَوْلَاهُ فَعَلِیٌّ مَوْلَاهُ» . فَقَالَ سَعِیدُ بْنُ جُبَیْرٍ: وَأَنَا قَدْ سَمِعْتُ مِثْلَ هَذَا عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ، قَالَ مُحَمَّدٌ: أَظُنُّهُ قَالَ: فَکَتَمْتُهُ.
فضائل الصحابة،ج2،ص703،ح959 ط دار ابن الجوزی
سلمة بن کهیل می گوید از ابو الطفیل شنیدم که از ابو سریحه یا زید بن ارقم حدیث نقل کرد (شک از شعبه است) که پیامبر (ص) فرمودند : " من کنت مولاه فعلی مولاه ". سعید بن جبیر می گوید : من مثل این حدیث را از ابن عباس شنیدم. محمد بن جعفر می گوید : گمان می کنم سعی بن جبیر گفت پس آن را کتمان کردم.
سند روایت نیز صحیح است و محقق کتاب نیز در حاشیه می گوید : " اسناده صحیح " .
سوال اصلی این است که اگر دلالت حدیث غدیر فقط و فقط " محبت و دوستی " امیر المومنین بوده پس چه دلیلی دارد تا سعید بن جبیر آن را کتمان کند و از بیان آن خودداری کند ؟! خود همین امر نشان می دهد که دلالت و خروجی حدیث غدیر چیزی فراتر از دوستی و محبت می باشد تا حدی که بیان آن می توانسته خطر ساز شود.
الحمد لله الذی جعلنا من المتمسکین بولایة مولانا امیر المومنین
رونوشت :
ندای سنت | پایگاه رسمی حوزه علمیه دارالعلوم زنگیان سراوان
اسلام تکس | بانک مقالات اسلامی و پاسخ به شبهات
کتابخانه عقیده