حقانیت شیعه و رد شبهات

پاسخ به شبهه ی فتوای آیت الله سیستانی در مورد مضغ علک (السیستانی یجیز مضغ العلک فی نهار رمضان)

از آن جایی که وهابیون توان بحث علمی در مورد مسائل اعتقادی و اصول دینی را ندارند،مدام به سراغ مسائل فقهی می روند و سعی در تمسخر و استهزاء به وسیله ی مسائل فقهی دارند حال آن که همان مسائل و حتی شدیدترش در کتب خودشان و در فتاوای علمایشان موجود است.
یکی از مطالبی که ما هیچ غرابت و هیچ مشکلی در آن ندیدیم اما ذهن مریض وهابیون خواسته که از آن سوء استفاده کند،یکی از فتاوای آیت الله سیستانی در مورد مضغ علک (جویدن سقز و آدامس و مانند آن) برای فرد روزه دار است.

طرح شبهه :

السیستانی یجیز مضغ العلک فی نهار رمضان !!!

لقد وزع مکتب السیستانی فتوى أجاز بها مضغ العلک فی نهار رمضان وسأله احد الاتباع قائلا: ( وزعت فتوى لسماحتکم تقول بان مضغ العلک فی نهار رمضان لا یعد من المفطرات فهل هذا الحکم مختص بما لیس له طعم ام شامل بجمیع الانواع الموجودة فی الاسواق؟) فکان جوابه کالاتی: ( لا بأس بمضغ العلک فی حال الصوم وان وجد له طعماً فی ریقه مالم یکن لتفتت اجزاء منه الا اذا کانت مستهلکة فی الریق فی بدایة المضغ ، فلا بد للصائم من الاجتناب عنه لا مع زوال تلک الأجزاء ولو بمضغ سابق ) .
المصدر : موقع السیستانی / استفتاءات حول الصوم (مسائل مستحدثة)

لینک شبهه از وبسایت وهابی – ناصبی شبکة الدفاع عن السنة :

http://www.dd-sunnah.net/forum/showthread.php?t=133459

{ آیت الله } سیستانی جویدن سقز (و آدامس و مانند آن) را در روزه ی روز رمضان جائز می داند !!!

کتابخانه ی وبسایت {آیت الله} سیستانی فتوایی را قرار داده است که در آن جویدن سقز (و آدامس و مانند آن) در روزه ی ماه رمضان جائز دانسته شده است و یکی از مقلدین پرسیده است : ( فتوایی از شما قرار داده شده است که می گوید جویدن سقز (و آدامس و مانند آن) در روزه ی ماه رمضان از مفطرات روزه به حساب نمی آید.آیا این حکم مختص به چیزی است که طعمی ندارد و یا شامل همه ی انواع موجود در بازار می شود ؟ ) و جوابش در ادامه این است : ( جویدن سقز (و آدامس و مانند آن) در حال روزه مشکلی ندارد هر چند در آب دهانش طعمی را احساس کند که در اثر تجزیه و جدا شدن اجزای آن نباشد مگر آن که اجزای آن در ابتدای جویدن در آب دهان حل شوند و تجزیه شوند که در این حالت فرد روزه دار باید از آن اجتناب کند تا آن اجزاء از بین بروند ولو با جویدن آن ) .

برای مشاهده با کیفیت و اندازه ی اصلی،روی عکس کلیک کنید

پاسخ به شبهه :



ما واقعا نمی دانیم که کجای این شبهه چیز عجیب و غریبی دارد ه وهابیون به آن استدلال کرده اند ؟! در بحث خوراکی ها چیزی که باعث ابطال روزه می شود این است که جزئی از خوراکی مورد نظر جذب بدن شود و وارد معده شود و در غیر این صورت روزه صحیح خواهد بود.در متن فتوا هم به همین مورد اشاره شده که اگر چیزی جذب بدن شود روزه صحیح نخواهد بود و اگر چیزی جذب بدن نشود روزه صحیح است.ابتدا متن اصلی فتوا را از وبسایت خود آیت الله سیستانی با یکدیگر مرور می کنیم.(همانطور که خود وهابی مدعی هم متن فتوا را از سایت آیت الله سیستانی قرار داده است) :


السؤال: فتوی لسماحتکم تقول بان مضع العلک فی نهار شهر رمضان لا یعدّ من المفطرات فهل هذا الحکم مختص بما لیس له طعم ام شامل بجمیع الأنواع الموجودة فی الاسواق ؟

الجواب: لا بأس بمضغ العلک فی حال الصوم وان وجد له طعماً فی ریقه ما لم یکن لتفتت اجزائه والغالب فی العلک الموجود فی الاسواق اشتماله علی اجزاء سکّریة ونحوها تتفتت فی الریق فی بدایة المضغ ، فلابد للصائم من الاجتناب عنه الّا مع زوال تلک الاجزاء ولو بمضغ سابق.


http://www.sistani.org/arabic/qa/02384


سوال : فتوایی از شما می گوید که جویدن سقز (و آدامس و مانند آن) در روزه ی ماه رمضان از مفطرات به حساب نمی آید.آیا این حکم مختص چیزی است که طعمی ندارد یا شامل همه ی انواع موجود در بازار می شود ؟

پاسخ : جویدن سقز (و آدامس و مانند آن) در حال روزه اشکالی ندارد هر چند طعمی را در آب دهان خود حس کند که در اثر جدا شدن و تجزیه ی اجزاء موجود در سقز (و آأامس و مانند آن) نباشد اما غالب سقز ها (و آدامس و مانند آن) که در بازار موجود است شامل اجزای قندی و شکر و مانند آن است که در ابتدای جویدن در آب دهان تحلیل و تجزیه می شود پس روزه دار بایستی از آن اجتناب کند مگر آن که آن اجزاء از بین برود ولو با جویدن آن تا قبل زوال اجزاء.


متن فتوا کاملا واضح است و مساله ای فقهی توضیح داده شده که اصل بر این است ه چیزی از اجزای سقز و آدامس نبایستی جذب شود و الا روزه باطل است.حقیقتا ما نمی دانیم کجای این فتوا برای وهابی جاهل عجیب و غیر قابل قبول بوده که آن را به عنوان شبهه طرح کرده است ؟! به علاوه وهابی در نقل این فتوا جانب امانت را رعایت نکرده بود و بخشی از پاسخ را که مربوط به انواع سقز و آدامس های موجود در بازار بود را نقل نکرده بود که البته بتر و بریدن جزدی از دین وهابیون است.
باز هم این نکته را خدمت خوانندگان محترم عرض می کنیم که اصل بر این است که چیزی نبایستی از طریق حلق جذب بدن شود و وارد معده گردد و الا صرف جویدن در صورتی که اجزائی از آن شیئی که جویده می شود تجزیه نشود و جذب بدن نگردد مشکلی ندارد (البته در مورد جزئیات این مساله در بین فقهاء اختلافاتی وجود دارد همانطور که در بین صحابه و تابعین مخالفین شیعه و در بین علمای مخالفین شیعه در این زمینه اختلافاتی وجود دارد) و همین مساله در فقه مخالفین شیعه نیز مطرح شده و مورد قبول آنان واقع شده است که ما به چند نمونه اشاره می کنیم :


وبسایت اسلام وب در بخشی از پاسخ به استفتائی در این مورد این گونه می نویسد :


والعلک على قسمین: علک تتحلل أجزاؤه، فهذا إن بلغ شیئاً من أجزائه بطل صومه قطعاً. والقسم الثانی: لا تتحلل أجزاؤه، وإن کان له طعم، فهذا إن بلغ شیئاً من طعمه فللعلماء فیه وجهان :
الأول: أنه یفطر.
والثانی: لا یفطر.
والذی نراه أنه مفطر - والله أعلم - لأن الطعم جزء من حقیقة العلک یتحلل بالمضغ.


http://fatwa.islamweb.net/Fatwa/index.php?page=showfatwa&Option=FatwaId&Id=720


و علک (سقز و آدامس و مانند آن) بر دو قسم است : علکی که اجزاء آن حل می شود و تجزیه می گردد.این نوع علک اگر چیزی از آن به بدن برسد قطعا روزه باطل می شود.و قسم دوم این که : اجزاء آن حل نمی شود و تجزیه نمی شود و اگر طعمی داشته باشد و چیزی از آن طعم به بدن برسد،علماء در این زمینه دو نوع نظر دارند :
اول : روزه افطار می شود.
دوم : روزه افطار نمی شود.
و چیزی که ما { یعنی مرکز فتوای سایت اسلام وب } به آن اعتفاد داریم این است که روزه افطار می شود چون طعم جزئی از حقیقت علک است و با جویدن حل می شود.

برای مشاهده با کیفیت و اندازه ی اصلی،روی عکس کلیک کنید

ملاحظه می کنید که حتی سایت اسلام وب نیز به صراحت می گوید که اگر علک اجزایش تجزیه نشود ولی طعم داشته باشد و طعم آن به بدن هم برسد،برخی از علماء بر این اعتقادند که روزه باطل نمی شود (هر چند که خود اسلام وب نظرش مطابق علمای دسته ی اول است که روزه افطار می شود) و این دقیقا مشابه فتوایی است که از آیت الله سیستانی نقل کردیم.حال می خواهیم ببینیم نظر وهابی جاهل در مورد این دسته از علماء مخالفین شیعه چیست ؟!

قوله: «ومضغ علک قوی» أی: یکره للصائم أن یمضغ علکاً قویاً، والقوی هو الشدید الذی لا یتفتت؛ لأنه ربما یتسرب إلى بطنه شیء من طعمه إن کان له طعم. فإن لم یکن له طعم فلا وجه للکراهة، ولکن مع ذلک لا ینبغی أن یمضغه أمام الناس؛ لأنه یساء به الظن إذا مضغه أمام الناس فما الذی یدریهم أنه علک قوی أو غیر قوی، أو أنه لیس فیه طعم أو فیه طعم وربما یقتدی به بعض الناس.

الشرح الممتع على زاد المستقنع،ج6،ص396

http://ibnothaimeen.com/all/books/article_18078.shtml


بن عثیمین وهابی می گوید : قول او در مورد جویدن " علک قوی " یعنی این که برای روزه دار مکروه است که علکی قوی را بجود و علک قوی آن است که سخت بوده و اجزای آن تجزیه نمی گردد برای این است که چه بسا از طعم آن چیزی وارد معده شود اگر طعمی داشته باشد پس اگر طعمی نداشته باشد مکروه نیست اما با این حال شایسته نیست که مقابل مردم این کار را انجام دهد چون باعث سوء طن مردم می شود و چه کسی می داند که آن علک قوی است یا غیر قوی یا این که طعمی دارد یا ندارد و چه بسا بعضی مردم هم در این کار به او اقتدا کنند.

ملاحظه می کنید که بن عثیمین وهابی هم می گوید اگر طعمی نداشته باشد،جویدنش اشکالی ندارد.
ابن قدامه مقدسی از فقهای حنبلی مذهب نیز در مورد علک قوی (الْعِلْکُ الْقَوِیُّ الَّذِی کُلَّمَا مَضَغَهُ صَلُبَ وَقَوِیَ) : علکی که صلب و قوی باشد و اجزاء آن تجزیه و تحلیل نشود) می گوید :

وَإِنْ وَجَدَ طَعْمَهُ فِی حَلْقِهِ فَفِیهِ وَجْهَانِ؛ أَحَدُهُمَا، یُفَطِّرُهُ، کَالْکُحْلِ إذَا وَجَدَ طَعْمَهُ فِی حَلْقِهِ. وَالثَّانِی، لَا یُفَطِّرُهُ؛ لِأَنَّهُ لَمْ یَنْزِلْ مِنْهُ شَیْءٌ، وَمُجَرَّدُ الطَّعْمِ لَا یُفَطِّرُ.

المغنی لابن قدامة،ج3،ص125 ط مکتبة القاهرة

و اگر طعم علک را در حلقش احساس کند دو حالت دارد : اول اینکه روزه اش افطار می شود مانند سرمه که اگر طعمش را در دهانش احساس کند،روزه اش افطار می شود و حالت دوم این که روزه اش افطار نمی شود چرا که چیزی از آن تجزیه نشده که جذب بدن شود و به مجرد طعم روزه افطار نمی شود.

ملاحظه می کنید که ابن قدامه ی حنبلی مذهب نیز صریحا می گوید برخی علماء بر این اعتقادند که به مجرد طعم روزه افطار نمی شود و مهم این است که جزئی از آن علک جذب بدن بشود.

وَلَوْ نَزَلَ طَعْمُهُ فِی جَوْفِهِ أَوْ رِیحُهُ دُونَ جُرْمِهِ لَمْ یُفْطِرْ لِأَنَّ ذَلِکَ الطَّعْمَ بِمُجَاوَرَةِ الرِّیقِ لَهُ هَذَا هُوَ الْمَذْهَبُ وَبِهِ قَطَعَ الْجُمْهُورُ.

المجموع شرح المهذب،ج6،ص354 ط دار الفکر

نووی شافعی میگوید : و اگر طعم علک از طریق حلق به شکم وارد شود یا بوی آن را بدون این که چیزی از علک جدا شود {و به بدن برسد} احساس کند،روزه افطار نمی شود چرا که آن طعم به دلیل قرار گرفتن علک در آب دهان است و این اعتقاد مذهب شافعی است و جمهور بر این اعتقادند.

ملاحظه فرمودید که نووی شافعی مذهب این مساله را اعتقاد جمهور علماء می داند و آن را در مذهب شافعی قطعی می داند.

برای مطالعه به صورت آنلاین می توانید به بخش هفتم از لینک زیر مراجعه کنید :


http://www.alminbar.net/malafilmy/ramadan/malaf13/2.htm


وأما مضغ العلک فإنه مکروه، إذا کان لا یتفتت منه أجزاء. وممن قال بکراهته: الشعبی، والنخعی، والاحناف، الشافعی، والحنابلة. ورخصت عائشة وعطاء فی مضغه، لانه لا یضل إلى الجوف، فهو کالحصاة، یضعها فی فمه. هذا إذا لم تتحلل منه أجزاء، فإن تحللت منه أجزاء ونزلت إلى الجوف، أفطر.

فقه السنة،ج1،ص462 ط دار الکتاب العربی

اما جویدن علک هنگامی که چیزی از اجزاء آن تجزیه نشود مکروه است و کسانی که قائل به کراهت آن هستند : شعبی و نخعی و حنفی مذهبان و شافعی مذهبان و حنابله و عائشه و عطاء آن را جائز دانسته اند چرا که وارد شکم و معده نمی شود و مانند سنگ ریزه ای است که شخص آن را در دهان می گذارد.این در صورتی است که چیزی از اجزای آن در دهان حل نشود و اگر حل شود و وارد معده شود،روزه افطار می شود.

باز هم می بینید که اقوال صحابه (مثل عائشه) و تابعین که در بالا به آن اشاره شد،چیزی است مشابه فتوای آیت الله سیستانی.

در پایان هم خبری را از وبسایت رسمی روزنامه ی شرق عربستان سعودی برای شما قرار می دهیم که در آن به اختلاف علمای وهابی معصار در مورد جویدن آدامس و سقز در حال روزه داری اشاره می کند که برخی آن را جایز دانسته اند و برخی هم آن را جائز نمی دانند و در عنوان خبر هم به این اختلاف اشاره شده است.برای مطالعه ی خبر می توانید از لینک زیر استفاده کنید :


http://www.alsharq.net.sa/2013/07/27/905034