فضیلت روزه ماه مبارک رجب در حدیث امام رضا (ع)
فضیلت روزه ماه مبارک رجب در حدیث امام رضا (ع)
حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ إِبْرَاهِیمَ بْنِ إِسْحَاقَ رَحِمَهُ اللَّهُ قَالَ حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدٍ الْکُوفِیُّ عَنْ عَلِیِّ بْنِ الْحَسَنِ بْنِ عَلِیِّ بْنِ فَضَّالٍ عَنْ أَبِیهِ عَنْ أَبِی الْحَسَنِ عَلِیِّ بْنِ مُوسَى الرِّضَا ع قَالَ: مَنْ صَامَ أَوَّلَ یَوْمٍ مِنْ رَجَبٍ رَغْبَةً فِی ثَوَابِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَجَبَتْ لَهُ الْجَنَّةُ وَ مَنْ صَامَ یَوْماً فِی وَسَطِهِ شُفِّعَ فِی مِثْلِ رَبِیعَةَ وَ مُضَرَ وَ مَنْ صَامَ یَوْماً فِی آخِرِهِ جَعَلَهُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ مِنْ مُلُوکِ الْجَنَّةِ وَ شَفَّعَهُ فِی أَبِیهِ وَ أُمِّهِ وَ ابْنِهِ وَ ابْنَتِهِ وَ أَخِیهِ وَ أُخْتِهِ وَ عَمِّهِ وَ عَمَّتِهِ وَ خَالِهِ وَ خَالَتِهِ وَ مَعَارِفِهِ وَ جِیرَانِهِ وَ إِنْ کَانَ فِیهِمْ مُسْتَوْجِبٌ لِلنَّارِ .
الصدوق، ابوجعفر محمد بن علی بن الحسین (المتوفى381هـ)، الأمالی، ص19، ح2، الناشر: مؤسسة الأعلمی،الطبعة: الأولى،1430 هـ - 2009 م.
القمی، ابی جعفر الصدوق، محمد بن علی بن الحسین بن بابویه (المتوفى381هـ)، عیون أخبار الرضا (ع)، ج1، ص291، ح40، الناشر: رضا مشهدی، الطبعة: الثانیة، 1363 ه. ش.
از امام رضا علیه السلام نقل شده است که فرمودند: هرکس روز اول ماه رجب را با نیت و هدف پاداش الهی روزه بگیرد، بهشت بر او واجب میشود و هرکس روز میانی ماه رجب را روزه بگیرد شفاعتش در مانند دو قبیله ربیعه و مضر پذیرفته میشود و هرکس پایان ماه رجب را روزه بگیرد، خداوند او را از پادشاهان بهشت قرار میدهد و شفاعتش را در باره پدر و مادر و دختر و برادر و خواهر و عمو و عمه و دائى و خاله و آشنایان و همسایگانش بپذیرد گرچه در میان آنها مستحقان دوزخ باشند.
بررسی سندی
محمد بن ابراهیم بن اسحاق
قد أکثر الصدوق من الروایة عنه فی کتبه مترضّیا و مترحّما علیه. و منه یظهر حسن حاله بل جلالة شأنه.
الشاهرودی، الشیخ علی النمازی (المتوفى1405هـ)، مستدرکات علم رجال الحدیث، ج6، ص359، الناشر: ابن المؤلف، چاپخانه: شفق – طهران، الطبعة: الأولى، 1414 هـ .
احمد بن محمد الکوفی
أحمد بن محمّد بن سعید بن عبد الرحمن بن زیاد بن عبید اللّه بن زیاد بن عجلان، مولى عبد الرحمن بن سعید بن قیس، السبیعی الهمدانی، المعروف بابن عقدة الحافظ.
أخبرنا بنسبه أحمد بن عبدون، عن محمّد بن أحمد بن الجنید.
و أمره فی الثقة و الجلالة و عظم الحفظ أشهر من أن یذکر، و کان زیدیا جارودیا، و على ذلک مات، و إنّما ذکرناه فی جملة أصحابنا لکثرة روایاته عنهم و خلطته بهم، و تصنیفه لهم.
الطوسی، الشیخ ابوجعفر، محمد بن الحسن بن علی بن الحسن (المتوفى460هـ)، الفهرست، ص68، محقق: طباطبایى، عبد العزیز، ناشر: مکتبة المحقق الطباطبائی.
علی بن الحسن بن علی بن فضال
علی بن الحسن بن علی بن فضال بن عمر بن أیمن مولى عکرمة بن ربعی الفیاض أبو الحسن، کان فقیه أصحابنا بالکوفة ، ووجههم ، وثقتهم ، وعارفهم بالحدیث ، والمسموع قوله فیه.
النجاشی الأسدی الکوفی، ابوالعباس أحمد بن علی بن أحمد بن العباس (المتوفی450هـ)، فهرست أسماء مصنفی الشیعة المشتهر ب رجال النجاشی، ص257، تحقیق: السید موسی الشبیری الزنجانی، ناشر: مؤسسة النشر الاسلامی ـ قم، الطبعة: الخامسة، 1416هـ .
الحسن بن علی بن فضال
الحسن بن علی بن فضال ، مولی لتیم الرباب، کوفی، ثقة.
الطوسی، الشیخ ابوجعفر، محمد بن الحسن بن علی بن الحسن (المتوفى460هـ)، رجال الطوسی، ص354، ناشر: جماعة المدرسین فی الحوزة العلمیة بقم، مؤسسة النشر الإسلامی، سال چاپ: 1373 هـ . ش.
سلام علیکم
ببخشید استاد بررسی سندی روایت برای شیعیان هست یا مخالفین؟!
اگر برای مخالفین هست که هیچ
ولی اگر برای شیعیان هست این کار بسیار اشتباهی هست که روایت رو صرف سند صحیح باید قبول کرد!