میخائیل دیاکونوف (مورخ و ایران شناس مشهور): در دوره ساسانیان بردگان خرید و فروش می شدند و حتی آن ها را هدیه می دادند و با زمین های کشاورزی به فروش می رساندند!
میخائیل دیاکونوف (مورخ و ایران شناس مشهور): در دوره ساسانیان بردگان خرید و فروش می شدند و حتی آن ها را هدیه می دادند و با زمین های کشاورزی به فروش می رساندند!
روابط و مناسبات برده فروشی که در دوره پارت ها وجود داشت در دوره ساسانیان نیز بقوت خود باقی بود و در روایات و اخباری که نقل شده پیوسته ار آن ها یاد شده است. یکی از وزرای مشهور بهرام پنجم و یزد گرد دوم بنام مهر نرسی به لقب هزار بندک مشهور بوده یعنی کسی که مالک هزار بنده است.
در مجموعه قوانین ساسانیان بنام «متکدان هزارداتستان» در باره برده ها مطالب بسیار جالب و سودمندی موجود است. این اثر با استفاده کامل از نوشته های حقوقی دوره ساسانی در ابتدای قرون ششم و هفتم تألیف و تنظیم شده است و آثار مزبور در دسترس ما نیست و فقط نام آنها را می دانیم و بس. غالبا در مورد یک قضیه بغرنج حقوقی راه حل های متضادی بیان شده است و به صلاحیت و اعتبار فلان حقوقدان استناد گردیده است. در این مجموعه به میزان ها و روش هایی که در ازمنه مختلف و در تمام دوران سلطنت ساسانیان مورد قبول مکتب های مختلف حقوقی بوده، اشاره شده است. مجموعه مذکور آرا و قرارهای مربوط به حقوق خانواده و مالی را در بر دارد. پس از انقراض سلسله ساسانی فقط همین فصول گردآوری شده، در جوامع زردشتی ایران و هند مورد استفاده قرار گرفت.
در این مجموعه فصل مخصوصی برای برده ها تخصیص داده شده ولی اطلاعات مربوط به آن ها و نقش آنان در اجتماع و وضع حقوقی آن ها به طور پراکنده و متشتت در این مجموعه بیان گردیده است . از آن جایی که بعضی اطلاعات مربوط به اوضاع و احوال برده ها در ایران که در بخش سابق مورد مطالعه واقع شده، در مجموعه حقوقی ساسانیان ثبت و منعکس گردیده، بنابراین می توان گفت که به این دوره تعلق دارد.
بردگان را می خریدند و می فروختند و حتی حد متوسط قیمت یک برده پانصد درهم تعیین شده بود. آن ها را به عنوان هدیه به یکدیگر می دادند و وقف معابد می نمودند و گرو می گذاشتند و در صورت ارتکاب بعضی از جرائم افراد را به امور بردگی می گماشتند. ضمنا یک سیستم بسیار پیچیده و غامضی در مورد آزادی بردگان نیز وجود داشت. برده ها تحت شرایط خاصی میتوانستند مالک باشند و وارد معاملات شوند.
مواردی هم وجود دارد که اهالی یک شهر و یا سرزمینی در موقع تصرف جمعا به بردگی در می آمدند ولی آن چه در این مجموعه قابل توجه و اهمیت است این است که از وجود برده ها در امور کشاورزی استفاده می کردند و آنها را همراه با زمین می فروختند و به طوری که معلوم است هنوز در قرن نهم در بین النهرین جنوبی ده ها هزار برده در امور آبیاری و یا بهبود وضع اراضی تحت کشت اشتغال داشتند.
دیاکونوف، میخائیل میخائیلویچ (متوفای 1954 میلادی)، تاریخ ایران باستان، صص 407-405، مترجم: روحی ارباب، ناشر: بنگاه ترجمه و نشر کتاب، 1346 خورشیدی.
خسته نباشید و پایدار باشید .. میخواستم درخواست کنم در مورد فردی به نام امیر حسین خنجی مطالبی بزارید ... این فرد مذکور از باستانگرایات
ن و توهم سرایانی هست که هم در مورد اسلام برای خودش کتاب نوشته و هم دو جلد تاریخ ایران باستان رو نوشته