حقانیت شیعه و رد شبهات

بیان بخشی از فضائل امام حسن (ع) از زبان امام حسین (ع)/ نگرانی امام حسن (ع) در آخرین لحظات عمر شریفشان از چه بود؟ [مصادر شیعه]

حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ إِبْرَاهِیمَ بْنِ إِسْحَاقَ رِضْوَانُ اللَّهِ عَلَیْهِ قَالَ أَخْبَرَنَا أَحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ سَعِیدٍ الْکُوفِیُّ قَالَ حَدَّثَنَا عَلِیُّ بْنُ الْحَسَنِ بْنِ عَلِیِّ بْنِ فَضَّالٍ عَنْ أَبِیهِ عَنْ أَبِی الْحَسَنِ عَلِیِّ بْنِ مُوسَى الرِّضَا عَنْ أَبِیهِ مُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ عَنْ أَبِیهِ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِیهِ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِیٍّ عَنْ أَبِیهِ عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ عَنْ أَبِیهِ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ ع قَالَ: لَمَّا حَضَرَتِ الْحَسَنَ بْنَ عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ ع الْوَفَاةُ بَکَى فَقِیلَ لَهُ یَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ أَ تَبْکِی وَ مَکَانُکَ مِنْ رَسُولِ اللَّهِ ص الَّذِی أَنْتَ بِهِ وَ قَدْ قَالَ فِیکَ رَسُولُ اللَّهِ ص مَا قَالَ وَ قَدْ حَجَجْتَ عِشْرِینَ حِجَّةً مَاشِیاً وَ قَدْ قَاسَمْتَ رَبَّکَ مَالَکَ ثَلَاثَ مَرَّاتٍ حَتَّى النَّعْلَ وَ النَّعْلَ فَقَالَ ع إِنَّمَا أَبْکِی لِخَصْلَتَیْنِ لِهَوْلِ الْمُطَّلَعِ وَ فِرَاقِ الْأَحِبَّةِ.

الصدوق، ابوجعفر محمد بن علی بن الحسین (المتوفى381هـ)، الأمالی، ص165، ح9، الناشر: مؤسسة الأعلمی،الطبعة: الأولى،1430 هـ - 2009 م.

القمی، ابی جعفر الصدوق، محمد بن علی بن الحسین بن بابویه (المتوفى381هـ)، عیون أخبار الرضا (ع)، ج1، ص303، ح62، الناشر: رضا مشهدی، الطبعة: الثانیة، 1363 خورشیدی.

امام حسین علیه السلام می فرمایند: هنگامی که لحظات آخر عمر حسن بن علی [علیه السلام] فرا رسید ایشان گریستند.به ایشان گفتند: ای فرزند رسول خدا (ص)، آیا شما گریه می کنید در حالی که چنین جایگاه والایی در نزد رسول خدا (ص) دارید و رسول خدا (ص) در مورد شما چنین فرموده است؟! آیا شما گریه می کنید در حالی که بیست بار با پای پیاده به حج رفتید و تمام اموالتان حتی کفشتان را سه بار در راه خدا تقسیم کردید؟! امام حسن علیه السلام فرمودند: من به دو دلیل گریه می کنم.یکی هراس روز قیامت و دیگری دوری از دوستان.

بررسی سندی روایت

محمّد بن إبراهیم بن إسحاق الطالقانیّ أبو العبّاس المکتّب:

قد أکثر الصدوق من الروایة عنه فی کتبه مترضّیا و مترحّما علیه. و منه یظهر حسن حاله بل جلالة شأنه.

الشاهرودی، الشیخ علی النمازی (المتوفى1405هـ)، مستدرکات علم رجال الحدیث، ج6، ص359، الناشر: ابن المؤلف، چاپخانه: شفق – طهران، الطبعة: الأولى، 1414 هـ .

أحمد بن محمّد بن سعید بن عبد الرحمن بن زیاد بن عبید اللّه بن زیاد بن عجلان، مولى عبد الرحمن بن سعید بن قیس، السبیعی الهمدانی، المعروف بابن عقدة الحافظ.

أخبرنا بنسبه أحمد بن عبدون، عن محمّد بن أحمد بن الجنید.

و أمره فی الثقة و الجلالة و عظم الحفظ أشهر من أن یذکر، و کان زیدیا جارودیا، و على ذلک مات، و إنّما ذکرناه فی جملة أصحابنا لکثرة روایاته عنهم و خلطته بهم، و تصنیفه لهم.

الطوسی، الشیخ ابوجعفر، محمد بن الحسن بن علی بن الحسن (المتوفى460هـ)، الفهرست، ص68، محقق: طباطبایى، عبد العزیز، ناشر: مکتبة المحقق الطباطبائی‏.

علی بن الحسن بن علی بن فضال بن عمر بن أیمن مولى عکرمة بن ربعی الفیاض أبو الحسن، کان فقیه أصحابنا بالکوفة ، ووجههم ، وثقتهم ، وعارفهم بالحدیث ، والمسموع قوله فیه.

النجاشی الأسدی الکوفی، ابوالعباس أحمد بن علی بن أحمد بن العباس (المتوفی450هـ)، فهرست أسماء مصنفی الشیعة المشتهر ب‍ رجال النجاشی، ص257، تحقیق: السید موسی الشبیری الزنجانی، ناشر: مؤسسة النشر الاسلامی ـ قم، الطبعة: الخامسة، 1416هـ .

الحسن بن علی بن فضال ، مولی لتیم الرباب، کوفی، ثقة.

الطوسی، الشیخ ابوجعفر، محمد بن الحسن بن علی بن الحسن (المتوفى460هـ)، رجال الطوسی، ص354، ناشر: جماعة المدرسین فی الحوزة العلمیة بقم، مؤسسة النشر الإسلامی‏، سال چاپ: 1373 ه. ش‏.