حقانیت شیعه و رد شبهات

عزاداری و لطمه زنی در مرگ سیامک (اولین شاهزاده ایرانی بر اساس شاهنامه فردوسی) در شاهنامه فردوسی

چو آگه شد از مرگ فرزند شاه/ز تیمار گیتى برو شد سیاه

فرود آمد از تخت ویله کنان/زنان بر سر و موى و رخ را کنان

 دو رخساره پر خون و دل سوگوار/دو دیده پر از نم چو ابر بهار

خروشى بر آمد ز لشکر بزار/کشیدند صف بر در شهریار

همه جامها کرده پیروزه رنگ/دو چشم ابر خونین و رخ با درنگ

دد و مرغ و نخچیر گشته گروه/برفتند ویله کنان سوى کوه

برفتند با سوگوارى و درد/ز درگاه کى شاه برخاست گرد

نشستند سالى چنین سوگوار/پیام آمد از داور کردگار

فردوسی، ابوالقاسم (متوفای 416 هجری قمری)، شاهنامه، دفتر یکم، تصحیح: جلال خالقی مطلق، ص23و24، ناشر: انتشارات مزدا - کالیفرنیا.