حقانیت شیعه و رد شبهات

منع قرظة بن کعب (صحابی) از نقل احادیث پیامبر (ص) از سوی عمر بن الخطاب!

یکی از اقدامات عمر بن الخطاب که روایات و اخبار فروانی در تایید و اثبات آن در مصادر مختلف موجود است، مقابله و مخالفت وی با نقل و نشر احادیث پیامبر (ص) می باشد.

در یکی از این روایات چنین آمده است:

حَدَّثَنَا عَبْدُ الرَّحْمَنِ بْنُ یَحْیَى، ثنا عُمَرُ بْنُ مُحَمَّدٍ، قَالَ: حَدَّثَنَا عَلِیُّ بْنُ عَبْدِ الْعَزِیزِ، قَالَ: حَدَّثَنَا سَعِیدُ بْنُ مَنْصُورٍ، قَالَ حَدَّثَنَا خَالِدُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ، عَنْ بَیَانٍ، عَنِ الشَّعْبِیِّ، عَنْ قَرَظَةَ بْنِ کَعْبٍ، قَالَ: خَرَجْنَا فَشَیَّعَنَا عُمَرُ، إِلَى صَرَارَ ثُمَّ دَعَا بِمَاءٍ فَتَوَضَّأَ ثُمَّ قَالَ: «أَتَدْرُونَ لِمَ خَرَجْتُ مَعَکُمْ؟» قُلْنَا: أَرَدْتَ أَنْ تُشَیِّعَنَا تَکَرُّمًا بِذَلِکَ، قَالَ: «إِنَّ مَعَ ذَلِکَ لَحَاجَةً خَرَجْتُ لَهَا، إِنَّکُمْ تَأْتُونَ بَلْدَةً لِأَهْلِهَا دَوِیٌّ بِالْقُرْآنِ کَدَوِیِّ النَّحْلِ فَلَا تَصُدُّوهُمْ بِالْأَحَادِیثِ عَنْ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ وَأَنَا شَرِیکُکُمْ» قَالَ قَرَظَةُ: فَمَا حَدَّثْتُ بَعْدَهُ حَدِیثًا عَنْ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ.

البصری الزهری، محمد بن سعد بن منیع أبو عبدالله (المتوفى230 هـ)، الطبقات الکبرى، ج6، ص7، المحقق: إحسان عباس، دار النشر : دار صادر - بیروت ، الطبعة: الأولى، 1968 م.

الطحاوی الحنفی، ابوجعفر أحمد بن محمد بن سلامة (المتوفی 321هـ)، شرح مشکل الآثار، ج15، ص316و317، تحقیق شعیب الأرنؤوط، الناشر: مؤسسة الرسالة - لبنان/ بیروت، الطبعة: الأولى، 1408هـ - 1987م. [تعلیق المحقق: رجاله ثقات رجال الشیخین غیر قرظة بن کعب ... وهو صحابی]

النمری القرطبی المالکی، ابوعمر یوسف بن عبد الله بن عبد البر (المتوفى 463هـ)، جامع بیان العلم وفضله، ج2، ص998، ح1904، تحقیق: أبی الأشبال الزهیری، الناشر: دار ابن الجوزی - المملکة العربیة السعودیة،  الطبعة: الأولى، 1414 هـ - 1994 م. [تعلیق المحقق: صحیح]

الزهیری، أبو الأشبال، صحیح جامع بیان العلم وفضله، ص397، ح1361، الناشر: مکتبة إبن تیمیة، الطبعة: الأولى، 1416 هـ - 1996 م. [تعلیق المؤلف: صحیح]

العونی، حاتم بن عارف، المنهج المقترح لفهم المصطلح، ص22، الناشر: دار الهجرة، الطبعة: الأولى، 1416 هـ - 1996 م. [تعلیق المؤلف: إسناده صحیح]

قرظة بن کعب می گوید: از شهر خارج شدیم و عمر بن الخطاب را تا صرار همراهی کردیم.عمر بن الخطاب آبی طلب کرد و وضو گرفت و گفت: آیا می دانید چرا با شما از شهر خارج شدم؟ گفتیم: به این دلیل که خواستی با این کارت ما را تکریم کنی.عمر بن الخطاب گفت: این بدان دلیل است که شما به سرزمینی می روید که زمزمه ی اهالی آن به قرآن همچون صدای زنبور عسل است.به همین خاطر با احادیث رسول الله (ص) آن ها را از قرآن باز ندارید و من شریک شما هستم.قرظة بن کعب می گوید: از آن پس من هیچ حدیثی از رسول الله (ص) نقل نکردم.