منصور هاشمی (مدعی دروغین) و دعوت به تخریب گنبد و بارگاه قبر پیامبر (ص) و هم صدایی با وهابیت!
منصور هاشمی (مدعی دروغین) و دعوت به تخریب گنبد و بارگاه قبر پیامبر (ص) و هم صدایی با وهابیت!
در یکی از کتاب های منصور هاشمی (مدعی دروغین) چنین آمده است:
ولید بن محمود سجستانی ما را خبر داد، گفت: عالم از بلند ساختن قبرها و بنا نهادن بر روی آنها نهی کرد و فرمود: این چیزی است که مردم از پادشاهان شان فرا گرفتند، در حالی که پادشاهانشان مسرف بودند و (روزی) به قبرستان قومی داخل شد و در آن بناهایی را دید، پس فرمود: اینها أهرام کوچکند!
هاشمی، منصور، مناهج الرسول صلی الله علیه و آله و سلم، ص386.
محمد بن عبد الرحمن هروی ما را خبر داد، گفت: شنیدم جناب منصور می فرماید: هر کس قبر مؤمنی را ویران کند مثل آن است که خانه ی او را ویران کرده باشد. گفتم: نظرتان چیست اگر در آن خللی یا نقصانی بیابد، آیا می تواند آن را اصلاح کند؟ فرمود: اشکالی ندارد که آن را اصلاح کند و ویران کردن مانند اصلاح کردن نیست! گفتم: نظرتان چیست اگر بر روی آن بنایی بیابد که جایز نیست بر روی قبری باشد، آیا می تواند بنا را ویران کند؟ فرمود: او را نمی رسد که آن را به یک باره ویران کنند و این گونه به او بی احترامی نماید، ولی با نرمی از آن بر می دارد تا اینکه آن را هموار می سازد و پیرامونش موانعی قرار میدهد تا مردم بر روی آن پای نگذارند! گفتم: آیا رسول خدا صلى الله علیه و آله و سلم على را به ویران کردن قبرها فرمان نداد؟! فرمود: او را به ویران کردن قبرهای مشرکان فرمان داد تا آثار جاهلیت و آلودگیهای آن را از بین ببرد و او را به ویران کردن قبرهای مؤمنان فرمان نداد! گفتم: پس نظرتان چیست اگر (بنا بر روی) قبر پیامبری یا امامی از ائمه ی مؤمنان باشد؟ فرمود: چنین می بینم که ویران نشود و چیزی از آن برداشته نشود مگر از باب اصلاح تا فتنه ای برای کسانی که ایمان دارند نباشد پس میانشان دشمنی و کینه بیندازد و اشکالی ندارد که قبر در خانه ای باشد که برای آن ساخته نشده است مادامی که بیشتر از چهار انگشت بلند نشود و نمی گویم طوری که این سنگها می گویند یعنی وهابی ها! سپس روی خود را به طرف عبد الله بن حبیب گرداند که در حال رفو کردن پیراهنی برای آن جناب بود، پس فرمود: قبرهای صالحان را ویران می کنند و قصرهای ظالمان را آباد می سازند! نه به خدا سوگند به این کار امر نشده اند؟
هاشمی، منصور، مناهج الرسول صلی الله علیه و آله و سلم، ص387.