ابن جریج (از علمای بزرگ اهل سنت) حلال دانستن نکاح متعه و هفتاد زن صیغه ای !
ابن جریج (از علمای بزرگ اهل سنت) حلال دانستن نکاح متعه و هفتاد زن صیغه ای !
مخالفین شیعه همواره قصد دارند تا از عمل مشروع و قرآنی نکاح متعه برای تشنیع و طعن بر شیعیان استفاده کنند و برخی وهابیون نیز در عین حماقت و جهالت آن را زنا می خوانند !
ابن جریج یکی از بزرگ ترین علمای اهل سنت است که علاوه بر آن که " نکاح متعه " را مشروع و مباح می دانسته،خود نیز به آن عمل کرده و شصت یا فتاد یا نود زن همسر از نکاح متعه داشته است !
ابتدا اقوالی از عامای اهل سنت در شان و مقام ابن جریج را برای شما می آوریم تا جایگاه علمی او در نزد اهل سنت برای شما مشخص گردد :
ابْنُ جُرَیْجٍ الأُمَوِیُّ عَبْدُ المَلِکِ بنُ عَبْدِ العَزِیْزِ بنِ جُرَیْجٍ : الإِمَامُ، العَلاَّمَةُ، الحَافِظُ، شَیْخُ الحَرَمِ ...
سیر اعلام النبلاء،ج6،ص325 ط موسسة الرسالة
وکان فقیه أهل مکة فی زمانه.
میزان الاعتدال،ج2،ص659 ط دار المعرفة
ابن جریج فقیه اهل مکه در زمان خودش بود.
عبد الملک بن عبد العزیز بن جریج، أبو الولید وأبو خالد: فقیه الحرم المکیّ. کان إمام أهل الحجاز فی عصره. وهو أول من صنف التصانیف فی العلم بمکة.
الاعلام للزرکلی،ج4،ص160 ط دار العلم للملایین
ابن جریج : فقیه مکه،در عصر خودش امام مردم حجاز بود و او اولین کسی است که در مسائل علمی در مکه به تالیف کتب پرداخت.
همچنین ابن جریج در تمامی کتب ستة روایت دارد و از جمله ی افرادی است که بر وثاقت او اجماع شده است.
اکنون که جایگاه ابن جریج را ملاحظه نمودید،به بیان دیدگاه و اعتقاد ابن جریج در مورد نکاح متعه می پردازیم :
قَالَ أَبُو غَسَّانَ زُنَیْجٌ: سَمِعْتُ جَرِیْراً الضَّبِّیَّ یَقُوْلُ کَانَ ابْنُ جُرَیْجٍ یَرَى المُتْعَةَ، تَزَوَّجَ بِسِتِّیْنَ امْرَأَةً. وَقِیْلَ: إِنَّهُ عَهدَ إِلَى أَوْلاَدِه فِی أَسْمَائِهنَّ، لِئَلاَّ یَغلطَ أَحَدٌ مِنْهُم وَیَتَزوَّجَ وَاحِدَةً مِمَّا نَکحَ أَبُوْهُ بِالمُتْعَةِ.
سیر اعلام النبلاء،ج6،ص331 ط موسسة الرسالة (از قول جریر ضبی)
سیر اعلام النبلاء،ج9،ص11 ط موسسة الرسالة (از قول جریر ضبی)
میزان الاعتدال،ج4،ص404 ط دار الکتب العلمیة (از قول جریر ضبی)
طبقات المفسرین للداودی،ج1،ص359 ط دار الکتب العلمیة (از قول یحیی القطان)
تهذیب التهذیب،ج4،ص251 ط وزارة الاوقاف (از قول شافعی)
جریر ضبی (از بزرگان اهل سنت و از تابعین،از راویام کتب ستة) می گوید ابن جریج نکاح متعه را جائز می دانست و شصت (در برخی منابع هفتاد و در برخی منابع نود هم آمده است) زن را متعه کرد و گفته شده است که اسامی زنانش را به فرزندانش گفت تا به اشتباه نیفتند و کسی از آنان با زنی که پدرش او را متعه کرده ازدواج نکند.
شافعی نیز قولی عجیب و جالب توجه در مورد علاقه ی خاص ابن جریج به متعه دارد :
قال بن عبد الحکم: سمعت الشافعی یقول: استمتع ابن جریج بتسعین امرأة حتى إنه کان یحتقن فی اللیلة بأوقیة شیرج طلبا للجماع.
تذکرة الحفاظ للذهبی،ج1،ص170و171 ط دار الکتب العلمیة
اکمال تهذیب الکمال،ج8،ص323 ط الفاروق الحدیثة
شافعی می گوید : ابن جریج 90 زن را متعه کرد تا جایی که شب ها یک ظرف روغن کنجد را تنقیه می کرد (از پایین مصرف می کرد!!!) تا بتواند با همسرانش جماع کند.
جالب است بدانید که جریر ضبی (از تابعین و از روات احادیث کتب ستة) گفته است چون ابن جریج به حلیت نکاج متعه معتقد بوده است،از او روایتی نشنیدم :
وقال جریر بن عبد الحمید : کان ابن جریج یری المتعة.تزوج ستین امرأة فلم اسمع منه.
العقد الثمین فی تاریخ البلد الأمین،ج5،ص509 ط موسسة الرسالة
جریر بن الحمید گفته است : ابن جریج قائل به جواز نکاح متعه بود و 60 زن را متعه کرد پس از او روایتی نشنیدم.
شمس الدین ذهبی نیز در کتاب " الکاشف " خود بر این نکته تصریح دارد که ابن جریج قائل به جواز نکاح متعه بوده و آن را انجام می داده است :
عبد الملک بن عبد العزیز بن جریج أبو الولید وأبو خالد القرشی مولاهم المکی الفقیه أحد الاعلام عن مجاهد وعطاء وابن أبی ملیکة وعنه القطان وروح وحجاج قال بن عیینة سمعته یقول ما دون العلم تدوینی أحد توفی 15 وکان یبیح المتعة ویفعلها ع.
الکاشف فی معرفة من له روایة فی الکتب الستة،ج1،ص666 ط دار القبلة
در قسمت مشخص شده ذهبی در مورد ابن جریج می گوید :
نکاح متعه را مباح می دانست و آن را انجام می داد.
ابن قدامه ی مقدسی که از فقهای حتبلی مذهب است نیز به این حقیقت اشاره می کند :
وَحُکِیَ عَنْ ابْنِ عَبَّاسٍ، أَنَّهَا جَائِزَةٌ. وَعَلَیْهِ أَکْثَرُ أَصْحَابِ عَطَاءِ وَطَاوُسٍ. وَبِهِ قَالَ ابْنُ جُرَیْجٍ وَحُکِیَ ذَلِکَ عَنْ أَبِی سَعِیدٍ الْخُدْرِیِّ، وَجَابِرٍ.
المغنی لابن قدامة،ج10،ص46 ط دار عالم الکتب
و از ابن عباس روایت شده است که نکاح متعه جائز است و اکثر اصحاب عطاء و طاوس (از علمای اهل سنت) نیز بر این اعتقاد هستند و ابن جریج نیز چنین اعتقادی دارد و از ابو سعید خدری و جابر بن عبد الله انصاری نیز روایت شده است.
(البته ابن قدامه در صفحه ی بعد سعی می کند تا بگوید که ابن عباس از این قول خود برگشته است اما قول رجوع ابن عباس از نکاح متعه مردود و باطل است و حتی البانی وهابی نیز به آن اعتراف کرده است که در جای خود در مورد آن بحث خواهیم نمود.ما نمی دانیم بر فرض اگر ابن قدامه می گوید ابن عباس از قول خود برگشته است،با امثال اصحاب عطاء و طاوس و با امثال ابن جریج که از علمای اهل سنت بوده اند و قائل به جواز آن بوده اند می خواهد چه کند ؟!)
ابن حجر عسقلانی نیز ابن جریج را از افراد مشهوری می داند که قائل به جواز نکاح متعه است :
وَمِنْ الْمَشْهُورِینَ بِإِبَاحَتِهَا ابْنُ جُرَیْجٍ فَقِیهُ مَکَّةَ، وَلِهَذَا قَالَ الْأَوْزَاعِیُّ فِیمَا رَوَاهُ الْحَاکِمُ فِی عُلُومِ الْحَدِیثِ: یُتْرَکُ مِنْ قَوْلِ أَهْلِ الْحِجَازِ خَمْسٌ، فَذَکَرَ فِیهَا مُتْعَةَ النِّسَاءِ مِنْ قَوْلِ أَهْلِ مَکَّةَ، وَإِتْیَانَ النِّسَاءِ فِی أَدْبَارِهِنَّ مِنْ قَوْلِ أَهْلِ الْمَدِینَةِ.
تلخیص الحبیر،ج3،ص329 ط موسسة قرطبة
و از افراد مشهوری که قائل به جواز نکاح متعه است،ابن جریج فقیه مکه می باشد و به همین دلیل اوزاعی در آن چه حاکم نیشابوری در کتاب علوم حدیثش ذکر کرده گفته است که از قول و روایت اهل حجاز قول پنج دسته ترک می شود که از جمله ی آن ها قول اهل مکه در مورد نکاح متعه و قول اهل مدینه در مورد نکاح دبر زنان است.
