حقانیت شیعه و رد شبهات

اعتراف محمد بن محمد حافظی بخاری (عالم حنفی مذهب) به ولادت امام زمان (عج)

یکی از عقائد مسلم و متفق علیه بین مسلمانان «مهدویت» می باشد که بر اساس آن فردی از نسل پیامبر در آخر الزمان ظهور کرده و زمین را پر از عدل و داد خواهد کرد.البته در جزئیات عقیده ی مهدویت تفاوت های قابل توجهی بین عامه و خاصه وجود دارد اما با این وجود می توان با استناد به کتب مخالفین بسیاری از این اختلافات را نیز حل و فصل کرد.یکی از این اختلافات،فرزند دار شدن امام حسن عسکری (ع) و اثبات عدم عقیم بودن و فاقد فرزند بودن ایشان می باشد چرا که بسیاری از مخالفین ادعا می کنند امام حسن عسکری علیه السلام عقیم بودند و صاحب فرزند نشدند! این در حالی است که جمع کثیری از علمای اهل تسنن تصریح به پسر دار شدن ایشان کرده اند!

محمد بن محمد حافظی بخاری (مشهور به خواجه محمد پارسا)، عالم حنفی مذهب، می نویسد:

ولم یخلف الحسن العسکری رضی الله عنه ولدا ظاهرا ولا باطنا غیر أبی القاسم محمد المنتظر المسمى بالقائم عند الامامیة وکان مولد المنتظر رضی الله عنه لیلة النصف من شعبان سنة خمس وخمسین ومأتین وأمه أم ولد یقال لها نرجس توفی أبوه رضی الله عنهما وله ست سنین أو خمس سنین.

الحافظی البخاری، محمد بن محمد بن محمود (المتوفى 865 هـ)، فصل الخطاب بوصل الأحباب، ص443.

حسن عسکری رضی الله عنه هیچ فرزند ظاهر و باطنی به جز ابوالقاسم محمد منتظر مسمی به قائم در نزد امامیه از خود بر جای نگذاشت و ولادت منتظَر رضی الله عنه در شب نیمه ی شعبان سال 255 هجری بود و مادرش ام ولد که به او نرجس گفته می شود بود و پدرش که خداوند از هر دوی آن ها راضی باد در حالی که منتظَر پنج یا شش سال داشت از دنیا رفت.