حقانیت شیعه و رد شبهات

عمر بن الخطاب ، زبیر (صحابی) را عامل فساد و تباهی و خسران اصحاب پیامبر معرفی می کند !

یکی از افسانه هایی که مخالفین شیعه با تمام وجود آن را در کتب خود طرح کرده و به دفاع از آن می پردازند، عدالت تمامی اصحاب (صد و چهارده هزار نفر) می باشد که البته در این ادعا حتی یک دلیل معتبر و بدون نقص قرآنی یا روایی ندارند و تنها با تمسک به احساسات و تدلیس در نقل آیات و روایات و سانسور شدید اختلافات بین صحابه سعی می کنند آن را منطقی و صحیح جلوه دهند ! این ادعای باطل در حالی صورت می گیرد که اختلافات بسیار زیادی بین صحابه بوده ( تا حد تکفیر و قتل و جنگ و سب و لعن) که همه ی این اختلافات و حقائق تاریخی، نظریه ی افسانه ای عدالت تمامی اصحاب را ساقط می کند.
در این مطلب به بیان یکی از نمونه های ناقض عدالت صحابه از زبان عمر بن الخطاب می پردازیم.

وَحَدَّثَنَا أَبُو عَلِیٍّ الْحَافِظُ، ثنا الْهَیْثَمُ بْنُ خَلَفٍ الدُّورِیُّ، ثنا إِسْمَاعِیلُ بْنُ مُوسَى السُّدِّیُّ، ثنا عَبْدُ السَّلَامِ بْنُ حَرْبٍ، ثنا إِسْمَاعِیلُ بْنُ أَبِی خَالِدٍ، عَنْ قَیْسِ بْنِ أَبِی حَازِمٍ قَالَ: جَاءَ الزُّبَیْرُ إِلَى عُمَرَ بْنِ الْخَطَّابِ رَضِیَ اللَّهُ عَنْهُ یَسْتَأْذِنُهُ فِی الْغَزْوِ، فَقَالَ عُمَرُ: «اجْلِسْ فِی بَیْتِکَ فَقَدْ غَزَوْتَ مَعَ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ» ، قَالَ: فَرَدَّدَ ذَلِکَ عَلَیْهِ، فَقَالَ لَهُ عُمَرُ فِی الثَّالِثَةِ أَوِ الَّتِی تَلِیهَا: اقْعُدْ فِی بَیْتِکَ، فَوَاللَّهِ إِنِّی لَأَجِدُ بِطَرَفِ الْمَدِینَةِ مِنْکَ وَمِنْ أَصْحَابِکَ أَنْ تَخْرُجُوا، فَتُفْسِدُوا عَلَى أَصْحَابِ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ.
[التعلیق - من تلخیص الذهبی] 4612 - صحیح

المستدرک على الصحیحین،ج3،ص129،ح4612 ط دار الکتب العلمیة
حیاة الصحابة،ج2،ص267 ط موسسة الرسالة
اتحاف الجماعة بما جاء فی الفتن والملاحم واشراط الساعة،ج1،ص139 ط دار الصمیعی للنشر والتوزیع

قیس بن ابی حازم می گوید زبیر پیش عمر بن الخطاب آمد در حالی که از او برای جنگیدن اجازه می گرفت.عمر گفت : در خانه ات بنشین ؛ تو همراه رسول الله (ص) قبلا جنگیده ای.عمر بن الخطاب این سخن را برای زبیر در مرتبه ی سوم یا بیشتر تکرار کرد و گفت : در خانه ات بنشین که به خداوند سوگند من می بینم که تو و اصحابت در اطراف مدینه خارج می شوید و در بین اصحاب محمد (ص) باعث فساد و تباهی و خسران می شوید.

سند روایت معتبر است و ذهبی آن را تصحیح کرده است.

ملاحظه می کنید که عمر بن الخطاب با تاکید بسیار زیاد قسم می خورد که زبیر و اصحاب زبیر باعث فساد و تباهی و خسران در بین اصحاب پیامبر (ص) خواهند شد و البته این حقیقتی است که محقق هم شد.
اکنون آیا مخالفین شیعه کاسه ی داغ تر از آش (!!!) می شوند و می گویند تمامی صحابه با یکدیگر روابط حسنه داشته اند ؟! عمر بن الخطاب یک صحابی جلیل القدر در نزد مخالفین شیعه یعنی زبیر بن العوام را عامل فساد و تباهی اصحاب پیامبر (ص) می داند اما ظاهرا مخالفین شیعه که آن زمان را هم درک نکرده اند از خود صحابه جلو تر می افتند و همه چیز را انکار می کنند ! آیا با وجود چنین نمونه های تاریخی محکم و معتبری ، مساله ی عدالت صحابه قابل طرح و دفاع است ؟!