حقانیت شیعه و رد شبهات

علم امام رضا علیه السلام به تمامی زبان ها از جمله فارسی و صقلبی

یکی از ویژگی های ائمه ی اهل بیت علیهم السلام آن است که بر اساس روایات فراوانی که در مصادر شیعه ی امامیه وارد شده است، ایشان آگاه به تمامی زبان ها بوده اند و بدیهی است که چنین علمی از سوی خداوند متعال می باشد و در حالت عادی و طبیعی کسی نمی تواند به این درجه از آگاهی نسبت به تمامی زبان ها برسد.

در مطلب قبلی توضیح دادیم که بر اساس روایتی صحیح، ائمه علیهم السلام بر تمامی زبان ها تسلط دارند.

http://al-shia.blog.ir/post/811

اکنون به روایتی معتبر اشاره می کنیم که ناظر بر آن است که امام رضا علیه السلام بر زبان های فارسی و صقلبی تسلط داشته است.

حَدَّثَنَا أَبِی رَضِیَ اللَّهُ عَنْهُ قَالَ حَدَّثَنَا سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ قَالَ حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ الْبَرْقِیُّ قَالَ حَدَّثَنَا أَبُو هَاشِمٍ دَاوُدُ بْنُ الْقَاسِمِ الْجَعْفَرِیُّ قَالَ: کُنْتُ أَتَغَدَّى مَعَ أَبِی الْحَسَنِ ع فَیَدْعُو بَعْضَ غِلْمَانِهِ بِالصَّقْلَبِیَّةِ وَ الْفَارِسِیَّةِ وَ رُبَّمَا بَعَثْتُ غُلَامِی هَذَا بِشَیْ‏ءٍ مِنَ الْفَارِسِیَّةِ فَیُعَلِّمُهُ وَ رُبَّمَا کَانَ یَنْغَلِقُ الْکَلَامُ عَلَى غُلَامِهِ بِالْفَارِسِیَّةِ فَیَفْتَحُ هُوَ عَلَى غُلَامِهِ.

القمی، ابی جعفر الصدوق، محمد بن علی بن الحسین بن بابویه (المتوفى381هـ)، عیون أخبار الرضا (ع)، ج2، ص 228، ح 2، تحقیق: لاجوردى، مهدى‏، ناشر: نشر جهان‏ -  طهران، الطبعة : الأولى، سال چاپ: 1378 هـ .

داود بن قاسم جعفری می گوید : من با امام رضا علیه السّلام هم غذا می شدم.گاهى به زبان صقلبى و فارسى بعضی از غلامان خود را می خواند و بسا می شد که من غلام خود را براى کارى نزد آن حضرت می فرستادم و به زبان فارسى صحبت می کرد و حضرت می دانست و بعضی اوقات فهم کلام عجمى بر غلامش گران مى‏آمد و حضرت علیه السلام خود براى غلام توضیح می داد.

بررسی سند روایت

علی بن الحسین بن موسى بن بابویه القمی‏ : أبو الحسن، شیخ القمیین فی عصره، و متقدمهم، و فقیههم، و ثقتهم.

النجاشی الأسدی الکوفی، ابوالعباس أحمد بن علی بن أحمد بن العباس (متوفاى450هـ)، فهرست أسماء مصنفی الشیعة المشتهر ب‍ رجال النجاشی،ص 261، تحقیق: السید موسی الشبیری الزنجانی، ناشر: مؤسسة النشر الاسلامی ـ قم، الطبعة: الخامسة، 1416هـ .

سعد [بن عبد اللّه‏] : سعد بن عبد اللّه القمی، یکنّى أبا القاسم، جلیل القدر، واسع الأخبار، کثیر التصانیف، ثقة.

الطوسی، الشیخ ابوجعفر، محمد بن الحسن بن علی بن الحسن (متوفاى460هـ)، الفهرست،ص 215، محقق: طباطبایى، عبد العزیز، ناشر: مکتبة المحقق الطباطبائی‏.

أحمد بن محمد بن خالد بن عبد الرحمن بن محمد بن علی البرقی‏ : أبو جعفر أصله کوفی- و کان جده محمد بن علی حبسه یوسف بن عمر بعد قتل زید علیه السلام، ثم قتله، و کان خالد صغیر السن، فهرب مع أبیه عبد الرحمن إلى برقروذ و کان ثقة فی نفسه، یروی عن الضعفاء و اعتمد المراسیل.

النجاشی الأسدی الکوفی، ابوالعباس أحمد بن علی بن أحمد بن العباس (متوفاى450هـ)، فهرست أسماء مصنفی الشیعة المشتهر ب‍ رجال النجاشی،ص 76، تحقیق: السید موسی الشبیری الزنجانی، ناشر: مؤسسة النشر الاسلامی ـ قم، الطبعة: الخامسة، 1416هـ .

داود بن القاسم بن إسحاق بن عبد الله بن جعفر بن أبی طالب، أبو هاشم الجعفری‏ : رحمه الله کان عظیم المنزلة عند الأئمة علیهم السلام، شریف القدر، ثقة، روى أبوه عن أبی عبد الله علیه السلام.

النجاشی الأسدی الکوفی، ابوالعباس أحمد بن علی بن أحمد بن العباس (متوفاى450هـ)، فهرست أسماء مصنفی الشیعة المشتهر ب‍ رجال النجاشی،ص 156، تحقیق: السید موسی الشبیری الزنجانی، ناشر: مؤسسة النشر الاسلامی ـ قم، الطبعة: الخامسة، 1416هـ .