حقانیت شیعه و رد شبهات

تصریح ابوبکر حصنی دمشقی به اسارت اهل بیتِ امام حسین (ع) و استغاثه ی حضرت زینب (س) به پیامبر (ص)

یکی از مواردی که نواصب و دشمنان اهل بیت نهایت تلاش خود را به کار می بندند تا آن را انکار کنند، حقیقت تلخِ اسارت اهل بیتِ امام حسین علیه السلام و حمل رئوس شهداء با آنان می باشد.

البته علت اصلی انکار چنین حقیقتی آن است که بخشی از سَلَف صالحِ !!! مخالفین شیعه و وابستگان به نمادها و رموز آنان در این جنایات دخیل بوده اند و از این رو سعی در انکار این مساله از اساس دارند.

این انکار در حالی صورت می گیرد که برخی از علمای مخالفین شیعه به وقوع اسارتِ اهل بیت امام حسین و حمل رئوس شهداء به همراه ایشان اعتراف و تصریح کرده اند.

ابوبکر حصنی دمشقی - از علمای مخالفین شیعه - می نویسد :

ولما قتل الحسین بن علی رضی الله عنهما یوم عاشوراء أول سنة إحدى وستین وهو یومئذ إبن أربع خمسین سنة ونصف شهر ووقع ما وقع من السبی وحمل النساء والصبیان فلما مروا بالقتلى صاحت زینب بنت علی رضی الله عنهما مستغیثة بالنبی صلى الله علیه وسلم یا محمداه هذا حسین بالعراء مزمل بالدماء مقطع الأعضاء یا محمداه ،فلما کان سنة ثلاث وأربعمائة أخذ أهل الکوفة جدری عظیم.ثم عمى منهم ألف وخمسمائة کلهم من نسل من حضر قتل الحسین رضی الله عنه.

الحصنی الدمشقی، تقی الدین أبی بکر (المتوفى 829 هـ ، دفع شبه من شبه وتمرد،ص 137، دار النشر: المکتبة الأزهریة للتراث – مصر.

زمانی که حسین بن علی رضی الله عنهما در روز عاشوراء اول سال 61 هجری به شهادت رسید در حالی که 54 سال و 15 روز داشت و واقع شد آن چه واقع شد از اسارت و بردن زنان و کودکان، هنگامی که از شهداء عبور کردند ، زینب دختر علی رضی الله عنهما در حالی که به پیامبر (ص) اسغاثه می کرد گفت یا محمداه، این حسین است که در صحراء در فضای باز افتاده است و پیکرش آغشته به خون است و اعضای بدنش بریده شده است یا محمداه.هنگامی که سال 403 هجری رسید مردم کوفه بیماری آبله ی شدیدی گرفتند و 1500 نفر از آنان نابینا شدند که تمامشان از نسل کسانی بودند که در شهادت حسین رضی الله عنه حاضر بودند.