حقانیت شیعه و رد شبهات

بی انصافی و تعصب ذهبی (عالم بزرگ اهل سنت) به تصریح سبکی شافعی (عالم سرشناس اهل سنت) [1]

یکی از ویژگی های بسیاری از علمای سرشناس مخالفین شیعه آن است که در برخورد با مسائل علمی به جای استدلالات منطقی و علمی به تعصب روی آورده و بر اساس تعصب خویش حکم می کنند و اینگونه احکامی به دور از انصاف صادر می شود.

یکی از علمای متعصب و بی انصاف ذهبی می باشد که سبکی شافعی به تعصب بیش از حد او اشاره کرده است.

وَقد تحزب الحاکون لکَلَامه حزبین :
فَمن ناقل لبَعض الممادح وحاک لجَمِیع مَا أوردهُ مِمَّا عیب على حجَّة الْإِسْلَام الْغَزالِیّ وَذَلِکَ صَنِیع من یتعصب على حجَّة الْإِسْلَام وَهُوَ شَیخنَا الذَّهَبِیّ فَإِنَّهُ ذکر بعض الممادح نقلا معجرف اللَّفْظ محکیا بِالْمَعْنَى غیر مُطَابق فِی الْأَکْثَر وَلما انْتهى إِلَى مَا ذکره عبد الغافر مِمَّا عیب عَلَیْهِ اسْتَوْفَاهُ ثمَّ زَاد ووشح وَبسط وَرشح.

السبکی الشافعی، ابونصر تاج الدین عبد الوهاب بن علی بن عبد الکافی (متوفاى 771هـ)، طبقات الشافعیة الکبرى، ج6، ص 203 و 204، تحقیق: د. محمود محمد الطناحی د.عبد الفتاح محمد الحلو، ناشر: هجر للطباعة والنشر والتوزیع، الطبعة: الثانیة، 1413هـ .

کسانی که در مورد کلام وی (عبد الغافر فارسی) سخن گفته اند بر دو گروه هستند :
کسانی که برخی از مدح های وی را نقل کرده اند و تمام آن چه که به وسیله ی آن بر غزالی عیب گرفته شده است را آورده اند و این روش کسی است که بر ضد غزالی تعصب به خرج می دهد مانند استاد ما ذهبی.او مدح ها را نقل به معنا کرده و در نقل آن ها سستی ورزیده و کوتاهی کرده و در اکثر موارد نیز مطابق نیست و زمانی که به آن چه که به واسطه ی آن بر غزالی عیب گرفته شده و عبد الغافر آن را ذکر کرده رسیده است، تمام و کمال به آن پرداخته است و بر آن افزوده است و مفصل به آن پرداخته است.

سبکی شافعی در جایی دیگر می نویسد :

فالذهبی رَحمَه الله متعصب جلد وَهُوَ شَیخنَا وَله علینا حُقُوق إِلَّا أَن حق الله مقدم على حَقه وَالَّذِی نقُوله إِنَّه لَا یَنْبَغِی أَن یسمع کَلَامه فِی حَنَفِیّ وَلَا شَافِعِیّ وَلَا تُؤْخَذ تراجمهم من کتبه فَإِنَّهُ یتعصب عَلَیْهِم کثیرا.

السبکی الشافعی، ابونصر تاج الدین عبد الوهاب بن علی بن عبد الکافی (متوفاى 771هـ)، طبقات الشافعیة الکبرى، ج7، ص 16، تحقیق: د. محمود محمد الطناحی د.عبد الفتاح محمد الحلو، ناشر: هجر للطباعة والنشر والتوزیع، الطبعة: الثانیة، 1413هـ .

ذهبی شدیدا متعصب است و او استاد ماست و بر ما حقوقی دارد الا این که حق خداوند بر حق او مقدم است و چیزی که ما می گوییم آن است که شایسته نیست کلام او در مورد حنفی مذهب و شافعی مذهب شنیده شود و شایسته نیست که شرح حال آنان از کتاب های ذهبی گرفته شود چرا که او بر ضد شافعی مذهب ها و حنفی مذهب ها تعصب دارد.

این هم بخش دیگری از تعصبات و بی انصافی های ذهبی از دید سبکی عالم سرشناس اهل سنت می باشد.

اکنون با وجود چنین تعصبی می توان به اقوال ذهبی در تراجم رجال و توثیق و تضعیف آنان اعتماد کرد ؟! آیا به علم الحدیثی که افرادی همچون ذهبی متعصب از علمای جرح و تعدیل آن می باشند می توان افتخار کرد ؟!