حقانیت شیعه و رد شبهات

جواز کشتن مخالفان سیاسی و صحابه ی مخالف حکومتِ وقت از دید عُمَر !

یکی از فتاوا و نظراتی که موجب ترویج خشونت و نشر ارهابی گری و تروریسم می باشد، کشتن مخالفان و منتقدان به مجرد مخالفت و انتقاد می باشد و چنین امری در حکومت علوی مرفوض و مردود و باطل و در حکومت کسانی که خلافت و زعامت سیاسی اهل بیت علیهم السلام را غصب کردند جایز و بلکه ممدوح و پسندیده بوده است !
محمد السید الوکیل – عالم اهل سنت – می نویسد :

إن الخلیفة یؤکد أکثر من مرة على قتل المخالفین سواء کانوا واحدا أم أکثر لأنه – رضی الله عنه – کان یعلم أن ثمرة هذا الخلاف مرة ، وأن الذین سیتجرعون مرارتها هم المسلمون ..... فلا بأس إذا بقتل رجل أو رجلین أو ثلاثة – ولو کانوا من کبار الصحابة – فی سبیل البقاء على الإسلام ودولته مرفوعة الرأس ، موفورة الکرامة ، ترفع رایة الحق وتعلی کلمة الله.

جولة تاریخیة فی عصر الخلفاء الراشدین (دراسة وصفیة تحلیلیة لأحداث تلک الفترة)،ص310 ط دار المجتمع

خلیفه ی دوم (عمر بن الخطاب) چندین بار بر کشتن مخالفین تاکید می کند.چه یک نفر باشند و چه بیشتر چرا که او می دانست نتیجه ی این اختلاف تلخ است و کسانی که تلخی آن را خواهند چشید مسلمانان هستند ..... بنا بر این کشتن یک یا دو یا سه نفر به منظور بقای حکومت بر اسلام و این که حکومت اسلام سربلند بماند و کرامتش تمام و کمال حفظ شود و پرچم حق برافراشته شود و کلمة الله در اوج بماند اشکالی ندارد حتی اگر این افراد از بزرگان صحابه باشند.