حقانیت شیعه و رد شبهات

ازدواج دختر عبد الله بن جعفر (صحابی) با حجاج بن یوسف ناصبی خونریز (پاسخی نقضی به شبهه ی ازدواج ام کلثوم و عمر)


یکی از شبهاتی که مخالفین همواره آن را مطرح می سازند ، مساله ی ازدواج ام کلثوم و عمر بن الخطاب می باشد که هدف اصلی آنان از طرح این ادعا، بیان فضیلتی برای عمر و اثبات وجود روابط حسنه و محبت بین امیر المومنین علی بن ابی طالب علیه السلام و خلیفه ی دوم است.

ما در این مطلب به بیان نمونه ای نقضی می پردازیم که اصل و اساس هدف مخالفین را نشانه گرفته و ساقط خواهد نمود !

حَدَّثَنَا عَبْدُ الصَّمَدِ، حَدَّثَنَا حَمَّادُ بْنُ سَلَمَةَ، عَنِ ابْنِ أَبِی رَافِعٍ عَنْ عَبْدِ اللهِ بْنِ جَعْفَرٍ، أَنَّهُ زَوَّجَ ابْنَتَهُ مِنَ الْحَجَّاجِ بْنِ یُوسُفَ، فَقَالَ لَهَا: إِذَا دَخَلَ بِکِ فَقُولِی: " لَا إِلَهَ إِلا اللهُ الْحَلِیمُ الْکَرِیمُ، سُبْحَانَ اللهِ رَبِّ الْعَرْشِ الْعَظِیمِ، الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ " وَزَعَمَ أَنَّ رَسُولَ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ کَانَ إِذَا حَزَبَهُ أَمْرٌ قَالَ هَذَا قَالَ حَمَّادٌ: فَظَنَنْتُ أَنَّهُ قَالَ: " فَلَمْ یَصِلِ الَیْهَا.

مسند احمد،ج3،ص285و286،ح1762 ط موسسة الرسالة  [تعلیق الأرنؤوط : إسناده حسن]

مسند احمد،ج2،ص372،ح1762 ط دار الحدیث  [تعلیق أحمد محمد شاکر : إسناده صحیح]

عمل الیوم واللیلة،ص410و411،ح643و646 ط موسسة الرسالة  [تعلیق الدکتور فاروق حمادة : هذا الإسناد (646) حسن]

السنن الکبری للنسائی،ج9،ص239و2ص240،ح10404و10405و10407 ط موسسة الرسالة

ابن ابی رافع از عبد الله بن جعفر – رضی الله عنه – نقل می کند که او دخترش را به ازدواج حجاج بن یوسف درآورد و به دخترش گفت هنگامی که حجاج بر تو وارد شد بگو : " لَا إِلَهَ إِلا اللهُ الْحَلِیمُ الْکَرِیمُ، سُبْحَانَ اللهِ رَبِّ الْعَرْشِ الْعَظِیمِ، الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ " و گمان کرد که رسول الله (ص) هرگاه امری وی را اندوهگین می ساخت این را می گفت. حماد می گوید : گمان می کنم که وی گفت : حجاج به او نرسید.

طبق این روایت معتبر، عبد الله بن جعفر بن ابی طالب – رضی الله عنه – که در نزد مخالفین شیعه نیز صحابی ای جلیل القدر به شمار می آید دخترش را به ازدواج یک فرد خبیث خونریز ناصبی در آورده است ! اکنون می گوییم :

آیا این که شخصی دخترش را به ازدواج مردی دربیاورد، الزاما دلالت بر محبت بین طرفین و جلالت قدر می کند ؟! آیا چنین ازدواجی برای حجاج بن یوسف – لعنة الله علیه – فضیلت به حساب می آید ؟! آیا چنین ازدواجی وی را ماجور می سازد ؟! آیا چنین ازدواجی نشان دهنده ی محبت بین حجاج – لعنة الله علیه – و عبد الله بن جعفر – رضی الله عنه – می باشد ؟! آیا مخالفین راضی می شوند تا به عبد الله بن جعفر صحابی (رض) طعن بزنند و غیرت و شجاعت وی را محل شک و تردید قرار دهند ؟! دقیقا همین مطالب در مورد ازدواج ام کلثوم و عمر بن الخطاب (بر فرض پذیرش) می تواند صدق کند !

عَبْدُ اللهِ بنُ جَعْفَرِ بنِ أَبِی طَالِبٍ الهَاشِمِیُّ : عَبْدِ مَنَافٍ بنِ عَبْدِ المُطَّلِبِ بنِ هَاشِمٍ. السَّیِّدُ، العَالِمُ، أَبُو جَعْفَرٍ القُرَشِیُّ، الهَاشِمِیُّ، الحَبَشِیُّ المَوْلِدِ، المَدَنِیُّ الدَّارِ، الجَوَادُ ابْنُ الجَوَادِ ذِی الجَنَاحَیْنِ. لَهُ: صُحْبَةٌ، وَرِوَایَةٌ، عِدَادُهُ فِی صِغَارِ الصَّحَابَةِ ..... وَکَانَ کَبِیْرَ الشَّأْنِ، کَرِیْماً، جَوَاداً، یَصْلُحُ لِلإِمَامَةِ.

سیر اعلام النبلاء،ج3،ص456 ط موسسة الرسالة

الحَجَّاجُ بنُ یُوْسُفَ الثَّقَفِیُّ : أَهْلَکَهُ اللهُ: فِی رَمَضَانَ، سَنَةَ خَمْسٍ وَتِسْعِیْنَ، کَهْلاً. وَکَانَ ظَلُوْماً، جَبَّاراً، نَاصِبِیّاً، خَبِیْثاً، سَفَّاکاً لِلدِّمَاءِ، وَکَانَ ذَا شَجَاعَةٍ، وَإِقْدَامٍ، وَمَکْرٍ، وَدَهَاءٍ، وَفَصَاحَةٍ، وَبَلاَغَةٍ، وَتعَظِیْمٍ لِلْقُرَآنِ.

سیر اعلام النبلاء،ج4،ص343 ط موسسة الرسالة

رونوشت :

ندای سنت | پایگاه رسمی حوزه علمیه دارالعلوم زنگیان سراوان

اسلام تکس | بانک مقالات اسلامی و پاسخ به شبهات

کتابخانه عقیده