حقانیت شیعه و رد شبهات

بشر حافی (امام،علامه و شیخ الاسلام اهل سنت) : ابوبکر و عمر معصوم هستند !

هرگاه که شیعیان به تبیین عصمت معصومین بر اساس مبانی قرآنی و روایی می پردازند، برخی از مخالفین با غلو خواندن مفهوم عصمت، سعی در تضعیف آن دارند.این ادعای آنان در شرایطی صورت می گیرد که علمای مخالفین در بسیاری از کتب خویش غلو های عجیب و غریبی در مورد صحابه کرده اند و حتی آنان را تا حد عصمت نیز بالا برده اند ! با یکدیگر قول عجیب بشر حافی، امام و علامه و شیخ الاسلام اهل سنت، را در مورد عصمت ابوبکر و عمر می خوانیم :

أَخْبَرَنِی مُحَمَّدُ بْنُ عَمْرِو بْنِ مُکْرَمٍ، قَالَ: ثَنَا إِبْرَاهِیمُ بْنُ هَانِئٍ، قَالَ: سَمِعْتُ بِشْرَ بْنَ الْحَارِثَ، یَقُولُ: رُفِعَ الْخَطَأُ عَنْ أَبِی بَکْرٍ، وَعُمَرَ.

السنة لابی بکر بن الخلال،ج2،ص307،ر378 ط دار الرایة

ابراهیم بن هانئ می گوید شنیدم که بشر بن الحارث می گفت : خطا از ابوبکر و عمر برداشته شده است.

سند قول تا بشر بن الحارث صحیح است و محقق کتاب نیز آن را صحیح دانسته است.

همانطور که از قول بشر بن الحارث پیداست، او بر عصمت ابی بکر و عمر و این که هرگز مرتکب خطا نمی شوند تصریح کرده است و این عین قول به عصمت است که معتقد باشیم خطا از فردی برداشته شده و او مرتکب هیچ خطایی نمی شود.

آیا این قول بشر حافی غلو نیست ؟ چرا مخالفین بشر حافی را فاسد العقیده و غالی نمی خوانند ؟ آیا فقط شیعیان در صورت عقیده به عصمت اهل بیت ( که مبنای محکم قرآنی و روایی دارد) اهل غلو هستند و بشر حافی غالی و فاسد العقیده نیست ؟!

جایگاه بشر بن الحارث در نزد اهل تسنن :

بِشْرُ بنُ الحَارِثِ بنِ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بنِ عَطَاءٍ المَرْوَزِیُّ : الإِمَامُ، العَالِمُ، المُحَدِّثُ، الزَّاهِدُ، الرَّبَّانِیُّ، القُدْوَةُ، شَیْخُ الإِسْلاَمِ .....

سیر اعلام النبلاء،ج10،ص469 ط موسسة الرسالة

بشر بن الحارث بن علی بن عبد الرحمن المروزی، أبو نصر، المعروف بالحافی: من کبار الصالحین. له فی الزهد والورع أخبار، وهو من ثقات رجال الحدیث، من أهل (مرو) سکن بغداد وتوفی بها.

الاعلام للزرکلی،ج2،ص54 ط دار العلم للملایین

قال السلمی: سألت الدَّارَقُطْنِیّ، عن بسر بن الحارث الحافی، فقال: زاهد، جبل، ثقة، لیس یروی إلا حدیثًا صحیحًا، وربما تکون البلیة ممن یروی عنه.

موسوعة أقوال أبی الحسن الدارقطنی فی رجال الحدیث وعلله،ص150 ط عالم الکتب للنشر والتوزیع

محقق وهابی کتاب که نتوانسته این قول بشر بن الحارث در تصریح بر عصمت ابوبکر و عمر را قبول کند ( چون در صورت قبول، طبق عقیده ی مخالفین این قول عین غلو و قول به عصمت است) به توجیهات غیر وجیهی پرداخته که حتی در این توجیه نیز از کذب و تدلیس دست برنداشته است !

ان کان اراد انهما لا یواخذان بما عملاه خطا، فلیس هذا بخاص لهما، وانما هو عام للامة کما جاء فی الحدیث " رفع عن امتی الخطا والنسیان ... " الحدیث، انظر : سنن ابن ماجة کتاب الطلاق، باب طلاق المکروه والناسی، حدیث (2043) 1/659 . وان کان کان اراد انه لا یقع منهما خطا فهو باطل لان المعصوم هو النبی لا غیر، وان اراد غیر ذلک فالله اعلم.

السنة لابی بکر بن الخلال،ج2،ص307و308 ط دار الرایة

اگر منظور او این باشد که ابوبکر و عمر به خاطر آن چه که از خطا انجام داده اند مواخذه نمی شوند این مخصوص آن دو نیست و امری عام است همانطور که در حدیث آمده است " رفع عن امتی الخطا والنسیان ... " حدیث : سنن ابن ماجة کتاب الطلاق، باب طلاق المکروه والناسی ،حدیث (2043) 1/659 .و اگر منظورش این بوده که آن دو خطا نمی کنند این باطل است چرا که معصوم فقط پیامبر است و نه غیر از او و اگر منظور دیگری داشته فالله اعلم.

اما چند نکته بایستی در مورد توجیه های غیر وجیه محقق کتاب عرض کنیم.

اولا : محقق کتاب می گوید شاید منظور بشر بن الحارث این بوده که ابوبکر و عمر به دلیل ارتکاب خطا مواخذه نمی شوند اما وقتی به قول خود بشر بن الحارث مراجعه می کنیم، این نوع احتمالات و " شاید " های خنده دار ! را رد کرده و خود بشر صریحا معتقد به عصمت ابوبکر و عمر بوده و صریح و واضح گفته است " رفع الخطا " یعنی خطا کردن از آنان برداشته شده است.

همچنین در ادامه محقق کتاب می گوید در حدیث از جمله در حدیثی که در کتاب سنن ابن ماجه آمده است داریم " رفع عن امتی الخطا " اما جالب است بدانید که هیچ حدیث صحیحی با این لفظ یعنی " رفع عن امتی الخطا " در منابع روایی معتبر مخالفین وجود ندارد (تاکید می کنیم با این لفظ) بلکه حدیثی که در سنن ابن ماجه وارد شده است " إِنَّ اللَّهَ تَجَاوَزَ لِی عَنْ أُمَّتِی الْخَطَأَ ، وَالنِّسْیَانَ " می باشد ( ودر بعضی الفاظ هم " به جای " تجاوز " ، " وضع " آمده است)(همچنین تجاوز از خطای امت به معنای چشم پوشی خداوند از خطا می باشد و با " رفع خطا " از شخص که به معنای عدم ارتکاب خطا از سوی شخص می باشد متفاوت است).پس محقق کتاب با کمی تدلیس در نقل حدیث از سنن این ماجه خواسته تا با متشابه سازی متن ها بگوید منظور بشر عصمت نبوده است ! نکته ی دیگر آن که همان حدیثی که محقق کتاب به آن اشاره کرده است، از احادیثی است که در قبول آن بین علمای مخالفین اختلاف وجود دارد و برخی آن را تحسین و تصحیح کرده و آن را قبول کرده اند و برخی نیز آن را رد کرده اند.به عنوان نمونه :

السؤال : ما درجة حدیث: (رفع عن أمتی الخطأ والنسیان وما استکرهوا علیه) ؟
الجواب : على أیة حال هذا الحدیث قد ورد من طرق متعددة، من ثلاث طرق أو تزید، ووقع النزاع بین أهل العلم فی ثبوته من عدمه، والذی یترجح لدی أنه حدیث حسن.

http://shamela.ws/browse.php/book-37436/page-38

سوال : درجه ی حدیث (رفع عن أمتی الخطأ والنسیان وما استکرهوا علیه) چیست ؟
جواب : به هر حال این حدیث از طرق متعدد ،سه یا بیشتر وارد شده است و بین اهل علم در مورد ثبوت و عدم ثبوتش نزاع و اختلاف رخ داده و در نزد من { أبو الأشبال حسن الزهیری } ارجح آن است که حسن می باشد.

البته باز هم " ابو الاشبال الزهیری " وهابی اشاره ای نکرده که اصولا در هیچ یک از منابع روایی مخالفین حدیث معتبری با لفظ " رفع عن امتی الخطا " وجود ندارد ! (این لفظ فقط در بین مخالفین معروف شده و اصل روایی ندارد)

به هر جهت کلام بشر بن الحارث در عصمت ابوبکر و عمر صریح و واضح است و تدلیس و توجیه محقق نیز سودی ندارد هر چند که خود محقق هم صرفا احتمال داده و چیزی را ثابت یا رد نکرده است.

ثانیا : محقق کتاب پس از آن که احتمال قول به عصمت ابوبکر و عمر از جانب بشر بن الحارث را مطرح می کند، می گوید چنین اعتقادی " باطل " است و تنها پیامبر معصوم است.سخن ما با محقق این است که چرا محقق کتاب به گفتن عبارت " باطل است " اکتفا کرده و در این جا همانطور که شیعه را در مساله ی عصمت به غلو و فساد عقیده متهم می کنند، بشر حافی را به غلو و شرک و فساد عقیده متهم نکرده است ؟! اینجاست که کذب و تدلیس و نیت شوم وهابیون بار دیگر ثابت می شود که اتهام به شرک و غلو و مانند آن در نزد وهابیت تنها مختص شیعیان بوده و بشر بن الحارث هر چند که معتقد به عصمت ابوبکر و عمر بوده است اما اهل غلو و شرک و فساد عقیده خوانده نمی شود !

الحمدلله الذی جعل اعدائنا من الحمقاء ...