حقانیت شیعه و رد شبهات

گاف خنده دار البانی وهابی در مورد یکی از روایات اصول کافی (سه گاف البانی در بررسی یکی از روایات اصول کافی)


البانی وهابی پس از آن که روایت "من مات ولم یعرف امام زمانه مات میتة جاهلیة" (هرکس بمیرد در حالی که امام زمانش را نشناخته است،به مرگ جاهلی مرده است) را تضعیف می کند، سعی در تضعیف این روایت از کتب شیعه دارد و به دنبال این سعی باطلش جهل خود نسبت به مبانی ابتدایی علم رجال شیعه را ثابت کرده و چند گاف خنده دار می دهد !

ثم رأیت الحدیث فی کتاب " الأصول من الکافی " للکلینی من علماء الشیعة رواه (1 / 377) عن محمد بن عبد الجبار عن صفوان عن الفضیل عن الحارث بن المغیرة عن أبی عبد الله مرفوعا، وأبو عبد الله هو الحسین بن علی رضی الله عنهما. لکن الفضیل هذا وهو الأعور أورده الطوسی الشیعی فی " الفهرست " (ص126) ثم أبو جعفر السروی فی " معالم العلماء " (ص 81) ، ولم یذکرا فی ترجمته غیر أن له کتابا! وأما محمد بن عبد الجبار فلم یورداه مطلقا، وکذلک لیس له ذکر فی شیء من کتبنا، فهذا حال هذا الإسناد الوارد فی کتابهم " الکافی " الذی هو أحسن کتبهم کما جاء فی المقدمة .....

سلسلة الاحادیث الضعیفة والموضوعة وأثرها السیئ فی الأمة،ج1،ص525و526 ط دار المعارف

http://shamela.ws/browse.php/book-12762/page-591

سپس حدیث را در کتاب کافی کلینی از علمای شیعه (ج1،ص377) دیدم از محمد بن عبد الجبار از صفوان از فضیل از حارث بن مغیرة از ابی عبد الله و ابو عبد الله حسین بن علی رضی الله عنهما است.اما فضیل همان فضیل اعور است که طوسی شیعی نام او را در فهرست (ص126) آورده و سپس ابوجعفر سروی در معالم العلماء (ص81) و در ترجمه ی او چیزی ذکر نکرده اند جز این که او کتابی دارد ! و اما محمد بن عبد الجبار اصلا نام او را نیاورده اند وهمچنین نامی از او در کتب ما نیست و این حال سند وارد شده در کتابشان کافی است که بهترین کتابشان است همانطور که در مقدمه آمد .....

البانی وهابی در مورد یکی از روایات کافی ادعاهایی را مطرح کرده که بیانگر جهل او در علم رجال شیعه است و تعجب از اینکه البانی با وجود تناقضات متعددش در رابطه با کتب اهل سنت؛چگونه جرات کرده تا در مورد کتب شیعه نیز اظهار نظر کند ! اما اکنون می پردازیم به طرح گاف های البانی در مورد روایت اصول کافی :

گاف اول البانی :

وأبو عبد الله هو الحسین بن علی رضی الله عنهما.

و ابو عبد الله همان حسین بن علی رضی الله عنهما است.

شاید کمتر کسی باشد که نداند در غالب احادیث و روایات شیعه مقصود از ابو عبد الله امام صادق علیه السلام است و البانی وهابی حتی چنین موضوع ابتدایی و ساده ای را هم نمی دانسته است !

گاف دوم :

لکن الفضیل هذا وهو الأعور أورده الطوسی الشیعی فی " الفهرست " (ص126) ثم أبو جعفر السروی فی " معالم العلماء " (ص 81) ، ولم یذکرا فی ترجمته غیر أن له کتابا !

اما فضیل همان فضیل اعور است که طوسی شیعی نام او را در فهرست (ص126) آورده و سپس ابوجعفر سروی در معالم العلماء (ص81) و در ترجمه ی او چیزی ذکر نکرده اند جز این که او کتابی دارد !

در این قسمت نیز گاف دوم البانی رقم خورده است و او با این ادعا که چون شیخ طوسی (رض) و ابن شهر آشوب نام فضیل را ذکر کرده اند و در مورد او فقط گفته اند صاحب کتابی است، نتیجه گرفته که این راوی مجهول است و توثیقی ندارد و در نتیجه روایت ضعیف است !

بایستی بگوییم طبیعی است که وقتی جهل بر عقل و فهم غلبه کند، تصمیمات سریع و عجولانه زیاد مشاهده خواهد شد و این مورد نیز یکی از این موارد است.البانی وهابی از این مساله غافل بوده که فضیل از جانب علمای رجالی توثیق شده است.به عنوان مثال :

841 - الفضل بن عثمان المرادی الصائغ الانباری أبو محمد الاعور، مولى، ثقة ثقة .....

رجال النجاشی،ص308

http://ar.lib.eshia.ir/14028/1/308

5 - الفضل بن عثمان المرادی الصائغ - بالغین المعجمة - الانباری، أبو محمد الاعور، ثقة ثقة، روى عن ابی عبد الله (علیه السلام).

خلاصة الاقوال،ص229

http://ar.lib.eshia.ir/14022/1/229

گاف سوم :

وأما محمد بن عبد الجبار فلم یورداه مطلقا ...

و اما محمد بن عبد الجبار اصلا نام او را ذکر نکرده اند .....

این گاف نیز از گاف های عجیب و خنده دار البانی وهابی در مورد سند روایت کافی است که البانی مدعی شده اصلا نامی از محمد بن عبد الجبار ذکر نشده است ! حال ببینیم وثاقت این راوی در کتب رجال به چه شکل است ؟ (جالب آن که خود شیخ طوسی نیز این راوی را توثیق کرده است) :

17 - محمد بن عبد الجبار، وهو إبن أبی الصهبان، قمی، ثقة. (5765)

رجال الطوسی،ص391

http://ar.lib.eshia.ir/14027/1/391

5 - محمد بن أبی الصهبان، قمی، ثقة. (5887)

رجال الطوسی،ص401

http://ar.lib.eshia.ir/14027/1/401

و در پایان نیز البانی بر مبنای گاف های خنده دار خود نتیجه می گیرد که این روایت ضعیف است !!! حال آن که سند روایت کاملا صحیح است ! ای کاش البانی به جای پرداختن به روایات کتب شیعه به رفع تناقضات خودش می پرداخت تا بدین شکل آبروی خود را بیشتر حفظ کند !