حقانیت شیعه و رد شبهات

احمد بن حنبل و برخی از علمای اهل سنت : آن مقدار که با سند های معتبر در فضائل علی بن ابی طالب روایت آمده در مورد احدی از صحابه نیامده است


همواره گفته اند " الفضل ما شهدت به الاعداء " یا به قول معروف " خوش تر آن باشد که حسن دلبران / گفته آید در حدیث دیگران ".در این مطلب نیز قول احمد بن حنبل و برخی دیگر از علمای اهل سنت را در مورد کثرت فضائل امیرالمومنین (ع) و بی نظیر بودن آن ها را می خوانیم :

سَمِعْتُ الْقَاضِیَ أَبَا الْحَسَنِ عَلِیَّ بْنَ الْحَسَنِ الْجَرَّاحِیَّ، وَأَبَا الْحُسَیْنِ مُحَمَّدَ بْنَ الْمُظَفَّرِ الْحَافِظِ، یَقُولَانِ: سَمِعْنَا أَبَا حَامِدٍ مُحَمَّدَ بْنَ هَارُونَ الْحَضْرَمِیَّ یَقُولُ: سَمِعْتُ مُحَمَّدَ بْنَ مَنْصُورٍ الطُّوسِیَّ یَقُولُ: سَمِعْتُ أَحْمَدَ بْنَ حَنْبَلٍ یَقُولُ: مَا جَاءَ لِأَحَدٍ مِنْ أَصْحَابِ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ مِنَ الْفَضَائِلِ مَا جَاءَ لِعَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ رَضِیَ اللَّهُ عَنْهُ.

المستدرک علی الصحیحین،ج5،ص299،ر4630 ط دار التاصیل

محمد بن منصور طوسی می گوید شنیدم که احمد بن حنبل می گفت برای احدی از اصحاب رسول الله آن چه که از فضائل برای علی بن ابی طالب آمده،نیامده است.

سند انتساب قول به احمد بن حنبل نیز معتبر است.[ محمد بن المظفر، ابو الحسین (ثقة) | محمد بن هارون، ابو حامد الحضرمی (ثقة) | محمد بن منصور الطوسی (ثقة) ]

همین مطلب را بسیاری از علمای اهل سنت از قول احمد بن حنبل با صیغه ی جزم نقل کره اند (برای آگاهی از این اقوال به اسکن کتب در انتهای مطلب مراجعه کنید) :

تاریخ دمشق لابن عساکر،ج42،ص418 ط دار الفکر
اتحاف المهرة لابن حجر،ج18،ص431 ط وزارة الشؤون الاسلامیة
الاصابة فی تمییز الصحابة،ج7،ص275و276 ط مرکز هجر للبحوث
المدخل الی مذهب الامام احمد بن حنبل،ص84 ط موسسة الرسالة
بریقة محمودیة فی شرح طریقة محمدیة وشریعة نبویة فی سیرة احمدیة،ج1،ص271
طبقات الحنابلة،ج2،ص357و358
مناقب الاسد الغالب لابن الجزری،ص11،ر1 ط مکتبة القرآن
نظام الحکومة النبویة (التراتیب الاداریة)،ج2،ص251 ط دار الارقم
عقیدة اهل السنة والجماعة فی الصحابة الکرام،ج1،ص286 ط مکتبة الرشد

مشارق الأنوار الوهاجة،ج3،ص176 ط دار المغنی

همین قول را برخی دیگر از علمای اهل سنت علاوه بر احمد بن حنبل از زبان نسائی و ابوعلی نیشابوری و اسماعیل بن اسحاق نقل کرده اند و گفته اند آن مقدار که از فضائل با سندهای معتبر برای علی بن ابی طالب آمده است برای احدی از صحابه نیامده است.به عنوان مثال :

قَالَ أَحْمَدُ وَإِسْمَاعِیلُ الْقَاضِی وَالنَّسَائِیُّ وَأَبُو عَلِیٍّ النَّیْسَابُورِیُّ لَمْ یَرِدْ فِی حَقِّ أَحَدٍ مِنَ الصَّحَابَةِ بِالْأَسَانِیدِ الْجِیَادِ أَکْثَرُ مِمَّا جَاءَ فِی عَلِیٍّ.....

فتح الباری لابن حجر،ج7،ص88 طبع علی نفقة سلطان بن عبد العزیز آل سعود

{ابن حجر عسقلانی می گوید} احمد بن حنبل و اسماعیل قاضی و نسائی و ابوعلی نیشابوری گفته اند که آن مقداری که از فضائل با سندهای معتبر برای علی بن ابی طالب آمده است برای احدی از صحابه نیامده است .....

وقال أَحْمَد بْن حَنْبَل وَإِسْمَاعِیل بْن إِسْحَاق القاضی: لم یرو فِی فضائل أحدٍ من الصحابة بالأسانید الحسان مَا روی فِی فضائل علی بْن أَبِی طالب. وکذلک قَالَ أَحْمَد بْن شعیب بْن علی النسائی رحمه الله.

الاستیعاب لابن عبد البر،ج2،ص56 ط دار الفکر

{ابن عبد البر می گوید} احمد بن حنبل و اسماعیل بن اسحاق قاضی گفته اند آن چه که از فضائل با سندهای معتبر برای علی بن ابی طالب روایت شده برای احدی از صحابه روایت نشده است و نسائی نیز چنین گفته است.

بسیاری از دیگر علمای اهل سنت نیز این قول احمد بن حنبل و نسائی و اسماعیل بن اسحاق و ابوعلی نیشابوری را در کتب خود با صیغه ی جزم نقل کرده اند (برای آگاهی از این اقوال به اسکن کتب در انتهای مطلب مراجعه کنید) :

فیض القدیر،ج4،ص355 ط دار المعرفة
لوامع الانوار البهیة وسواطع الاسرار الاثریة،ج2،ص339
مرقاة المفاتیح،ج11،ص238 ط دار الکتب العلمیة
مناقب الامام احمد بن حنبل،ص219و220 ط دار هجر
شرح الزرقانی علی الموطا،ج1،ص151 ط المطبعة الخیریة
شرح الزرقانی علی المواهب اللدنیة بالمنح المحمدیة،ج1،ص77 ط دار الکتب العلمیة
دلیل الفالحین لطرق ریاض الصالحین،ج8،ص256 ط دار الکتاب العربی
تحفة الاحوذی بشرح جامع الترمذی،ج10،ص209 ط دار الفکر
الصواعق المحرقة،ج2،ص353 ط دار الوطن
الریاض النضرة فی مناقب العشرة،ج3،ص188 ط دار الکتب العلمیة
التوضیح لشرح الجامع الصحیح،ج20،ص304 ط وزارة الاوقاف والشؤون الاسلامیة (قطر)

تدلیس و تلبیس و توجیه برخی مخالفین و رد بر آن ها :

برخی از علمای اهل سنت و برخی از وهابیون وقتی با این قوا احمد بن حنبل (و نسائی و ابوعلی نیشابوری و اسماعیل بن اسحاق) رو به رو شده اند؛تاب و تحمل دیدن فضائل امیرالمومنین و پیشتازی آن امام بزرگوار بر تمام صحابه را نداشته اند و به همین دلیل شروع به توجیه و تدلیس و تلبیس کرده اند.به عنوان نمونه :

قلت: لم یرو لأحد من الصَّحَابَة فِی الْفَضَائِل أَکثر مِمَّا رُوِیَ لعَلی - عَلَیْهِ السَّلَام - لَکِنَّهَا ثَلَاثَة أَقسَام: قسم صِحَاح وَحسان، وَقسم ضِعَاف وواهیات وفیهَا کَثْرَة، وَقسم أباطیل وموضوعات وَهِی کَثِیرَة إلی الْغَایَة.

تلخیص کتاب الموضوعات،ص141 ط مکتبة الرشد

همانطور که ملاحظه می کنید ذهبی به کثرت فضائل امیرالمومنین (ع) اعتراف می کند اما می گوید این احادیث در سه قسمت "صحیح" و "حسن" و " ضعیف و موضوعات و اباطیل " قرار می گیرند که اکثر این فضائل باطل و موضوع و جعلی و ضعیف هستند !

یا به عنوان نمونه ای دیگر،ابن تیمیه می گوید :

وَقَوْلُ مَنْ قَالَ: صَحَّ لِعَلِیٍّ مِنَ الْفَضَائِلِ مَا لَمْ یَصِحَّ لِغَیْرِهِ؛ کَذِبٌ لَا یَقُولُهُ أَحْمَدُ وَلَا غَیْرُهُ مِنْ أَئِمَّةِ الْحَدِیثِ؛ لَکِنْ قَدْ یُقَالُ: رُوِیَ لَهُ مَا لَمْ یُرْوَ لِغَیْرِهِ، لَکِنَّ أَکْثَرَ ذَلِکَ مِنْ نَقْلِ مَنْ عُلِمَ کَذِبُهُ أَوْ خَطَؤُهُ.

منهاج السنة النبویة،ج8،ص421 ط جامعة الامام محمد بن سعود الاسلامیة

وقول کسی که گفته است برای علی فضائل صحیحی وجود دارد که برای دیگران نیست دروغی است که نه احمد بن حنبل و نه غیر از او از ائمه ی حدیث آن را نگفته اند اما گفته می شود برای علی فضائلی روایت شده که برای غیر از او روایت نشده است اما اکثر آن ها از کسانینقل شده که دروغگویی و یا خطای آن ها ثابت شده است.

تعصب بیش از حد ذهبی و ابن تیمیه ی ناصبی و سایرین باعث شده تا به این توجیه روی بیاورد که ما دو پاسخ اجمالی به این ادعای ذهبی می دهیم :

اول : ما این آمادگی را داریم تا تمامی فضائل وارد شده برای صحابه را بررسی کنیم (از جهت سند و متن) تا ثابت کنیم که فضائل معتبر برای علی بن ابی طالب (ع) از فضائل تمامی صحابه (با اختلاف زیاد) بیشتر است.با قاطعیت و یقین می گوییم که فضائل امیرالمومنین (ع) با سند معتبر در کتب مخالفین شیعه از فضائل سایر صحابه بیشتر است.(با اختلاف بالا)

دوم : در قسمت ابتدایی مطلب از قول احمد بن حنبل و ابوعلی نیشابوری و اسماعیل بن اسحاق قاضی و نسائی (چهار نفر از بزرگان اهل سنت) به این مطلب اشاره کردیم که به صراحت گفته اند فضائل امیرالمومنین با سند های معتبر برای احدی از صحابه موجود نیست و در برخی از متون نیز گفته اند که آن مقدار که با سند های معتبر در فضیلت امیرالمومنین نقل شده است در مورد احدی از صحابع نقل نشده است ! یعنی خود علمای اهل سنت این ادعای ذهبی و سایرین را رد کرده اند !

سوم : خود صحابه آرزوی برخی از فضاول امیرالمومنین را داشته اند و این مطلب با سندهای معتبر نقل شده است.به عنوان مثال:

ومنها: عن ابن عمر قال : ولقد أوتی ابن أبی طالب ثلاث خصال لأن تکون لی واحدة منهن أحب إلی من حمر النعم: زوجه رسول الله صلى الله علیه وسلم ابنته وولدت له وسد الأبواب إلا بابه فی المسجد وأعطاه الرایة یوم خیبر.أخرجه أحمد عن هشام بن سعد عن عمر بن أسید عنه. وهذا إسناد حسن کما قال الحافظ.

الثمر المستطاب فی فقه السنة والکتاب،ص490و491 ط غراس للنشر والتوزیع

عمر بن الخطاب گفت: به على بن أبى طالب سه ویژگى داده شده است که اگر من آن‌ها را داشتم، از داشتن شترهاى سرخ مو بهتر بود: رسول خدا دخترش را به ازدواج او درآورد و علی از او صاحب فرزند شد و رسول خدا درب خانه ی همه را به مسجد بست به جز درب خانه ی علی و در روز خیبر پرچم را به دست او داد.{البانی می گوید} احمد بن حنبل این حدیث را از هشام بن سعد از عمر بن اسید نقل کرده و سندش حسن است.

البته این روایت را افراد دیگری نیز نقل کرده اند و سندش را تصحیح و تحسین نیز کرده اند که ما فقط از باب نمونه به یک مورد اشاره کردیم و همین برای اثبات دروغگویی ابن تیمیه ی ناصبی کفایت می کند.

برخی دیگر از علمای اهل سنت وقتی نتوانسته اند در برابر این قول احمد که منظور فضائل با سندهای معتبر است سخنی بگویند،به توجیهی دیگر تمسک جسته اند.به عنوان مثال ابن حجر عسقلانی می گوید :

وَکَأَنَّ السَّبَبَ فِی ذَلِکَ أَنَّهُ تَأَخَّرَ وَوَقَعَ الِاخْتِلَافُ فِی زَمَانِهِ وَخُرُوجِ مَنْ خَرَجَ عَلَیْهِ فَکَانَ ذَلِکَ سَبَبًا لِانْتِشَارِ مَنَاقِبِهِ مِنْ کَثْرَةِ مَنْ کَانَ بَیْنَهَا مِنَ الصَّحَابَةِ رَدًّا عَلَى مَنْ خَالَفَهُ .....

فتح الباری لابن حجر،ج7،ص88 طبع علی نفقة سلطان بن عبد العزیز آل سعود

و سبب آن این بود که علی بن ابی طالب متاخر از سایر خلفاء بود و در زمانش اختلاف رخ داد و برخی بر او خروج کردند و این دلیلی برای انتشار فضائلش در حد وسیع بود برای رد بر کسانی که با او مخالفت کردند .....

برخی از علمای مخالفین شیعه به این توجیه متمسک شده اند اما این توجیه نیز سست بوده و فاقد ارزش علمی است.چرا که اولا دلیل اصلی نقل فضائل یک شخص صرفا دفاع از او در برابر مخالفینش نیست بلکه نقل فضائل دلایل متعددی دارد که یکی از آن ها (و نه دلیل اصلی و یا دلیل مهم) می تواند دفاع از آن شخص در برابر دشمنان و مخالفین باشد.نکته ی دوم این که با توجه به این استدلال ابن حجر و سایرین بایستی این اتفاق در مورد عثمان بن عفان هم رخ داده باشد چرا که ائ نیز مخالفان سرسختی داشت که بر او خروج کردند و نهایتا در اثر آن کشته شد.پس چرا در مورد عثمان این مساله صدق نمی کند ؟! همین مساله در مورد معاویه نیز صادق است ! چرا که معاویه نیز مخالفان سرسخت و طرفداران سرسخت و سرسپرده ای داشت اما چرا بنا بر تصریح برخی از علمای اهل سنت مانند نسائی و اسحاق بن راهویه حتی یک فضیلت صحیح برای معاویه وجود ندارد ؟! (یعنی کثرت فضیلت برای معاویه پیشکش بلکه حتی فضیلت صحیحی هم وجود ندارد !!!)

بنا بر این چنین استدلالی که بگوییم دلیل اصلی وجود اختلافات است بنا بر وجوهی که گفته شد از اعتبار ساقط است و مخالفین چه بخواهند و چه نخواهند بایستی بپذیرند که امیرالمومنین علیه السلام فضائلی دارند که احدی از صحابه ندارد و کثرت فضائل معتبر در حق امیرالمومنین از فضائل سایرین به مراتب بیشتر است.

جهل ابو عبد الرحمن بغدادی ناصبی و رد بر آن :

ابو عبد الرحمن بغدادی ناصبی نیز از جمله ی نواصب معاصر است که برای فرار از این قول ثابت از احمد بن حنبل، به تدلیسی خنده دار روی آورده است ! او در کتابش همین قول احمد بن حنبل را با یک سند ضعیف از طبقات الحنابلة (وأَنبَأَنَا أبو الحسین بن الأبنوسی قَالَ: أَخبَرَنَا عُمَر بن إِبرَاهِیمَ الکتانی قَالَ: حَدَّثَنَا أَبُو الحسین بن عُمَرَ بنِ الحسن القاضی الأشنانی حَدَّثَنَا إِسحَاق بن الحسن الحربی قَالَ: حَدَّثَنِی مُحَمَّد بن منصور الطوسی) نقل کرده و ادعا کرده چون این سند ضعیف است پس این قول از احمد بن حنبل ثابت نیست ! (الجواهر البغدادیة فی حوار الشیعة الامامیة،ج4،ص736) این ادعا از سوی این ناصبی جاهل در شرایطی صورت می گیرد که ما در ابتدای این مطلب این قول را با سند معتبر که " أَبُو الحسین بن عُمَرَ بنِ الحسن القاضی الأشنانی " در آن وجود ندارد نقل کردیم.نکته ی دیگر آن که بسیاری از علمای اهل سنت این قول احمد بن حنبل را با صیغه ی جزم از زبان " احمد بن حنبل " و " نسائی " و " ابو علی نیشابوری " و " اسماعیل بن اسحاق " نقل کرده اند و اصلا بحث سندی ای در کار نیست که ناصبی جاهلی چون ابو عبد الرحمن بغدادی به بررسی سندی مشغول شده اند ! نهایتا این قول احمد بن حنبل هم سند معتبر و متصل دارد و هم با صیغه ی جزم از سوی علمای مخالفین نقل شده و در نتیجه محکوم به صحت است.(خدا را شکر که دشمنان ما را عده ای احمق قرار داده است)

دانلود اسکن کتب :

http://s3.picofile.com/file/8196177734/Fazael_Ali_A7mad.rar.html